INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu: 15 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2009 r. (data wpływu: 26 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT w przypadku reklamacji wyposażenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT w przypadku reklamacji wyposażenia. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 26 lutego 2009 r. o dowód opłaty oraz wskazanie, które pytanie dotyczy stanu faktycznego, a które zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską. Spółka buduje mieszkania i domy na sprzedaż w różnym standardzie wykonania, tj. od stanu deweloperskiego – bez wykończonych podłóg, płytek w łazienkach, drzwi wewnętrznych, ze zwykłymi tynkami itp., aż po tzw. stan „pod klucz z wyposażeniem” – z podłogami, wykończonymi łazienkami wraz z białym montażem, z drzwiami wewnętrznymi, klimatyzacją, kuchenkami gazowo – elektrycznymi, a także umeblowaniem, sprzętem AGD i RTV itp.

W zależności od standardu wykończenia mieszkania czy domu ustalana jest cena sprzedaży. Działanie takie wynika z wymogów klientów, którzy coraz częściej nie chcą zajmować się osobiście wykończeniem mieszkań.

Zgodnie z ustawą o podatku VAT, Wnioskodawca sprzedaje mieszkania czy domy na rynku pierwotnym z 7% stawką podatku VAT. Zdarza się, że w okresie gwarancji należy wymienić sprzedany z lokalem wypoczynek czy kuchenkę gazową, ze względu na ich wady. Czasem trudno jest dostarczyć ten sam model i Wnioskodawca proponuje inny model, w nieco wyższej cenie. Za różnicę w cenie Spółka wystawia klientowi fakturę z 22% stawką podatku VAT – brana jest różnica w cenie netto i dodawany jest 22% podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo obciąża klienta fakturą przy reklamacji wyposażenia, tj. drzwi, wypoczynku, sprzętu RTV itp., stawką 22% od różnicy wartości tego wyposażenia wynikającej z ceny tego wyposażenia ujętej przy sprzedaży lokalu a ceny wyposażenia dostarczanego w wyniku wymiany gwarancyjnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, reklamacja wyposażenia i dostarczenie w zamian nowego i droższego wyposażenia nie jest sprecyzowana w ustawie o VAT. w opinii Spółki różnica w cenach netto możne stanowić obciążenie klienta z 22% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

W interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2009 r. nr ILPP1/443-1151/08-3/AK, rozstrzygnięto, że dostawa lokalu mieszkalnego lub domu w stanie deweloperskim bądź w tzw. stanie „pod klucz z wyposażeniem”, korzysta z opodatkowania 7% stawką podatku w zakresie elementów wykończeniowych dodatkowych, spełniających definicję części składowych mieszkania, natomiast elementy wykończenia dodatkowego stanowiące część przynależną (np. wypoczynek, sprzęt AGD i RTV), podlegają opodatkowaniu stawką właściwą dla danego towaru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zdarza się, iż w okresie gwarancji konieczna jest wymiana sprzedawanego z lokalem mieszkalnym wypoczynku czy kuchni gazowej, ze wzglądu na ich wady. Czasem z uwagi na trudności z dostarczeniem takiego samego modelu, Wnioskodawca proponuje inny model, np. w wyższej cenie.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. u. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Według art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. w myśl art. 29 ust. 4 ustawy – w treści obowiązującej do 30 listopada 2008 r. – obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 209, poz. 1320).

W myśl art. 1 pkt 21 lit. a ww. ustawy w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług art. 29 ust. 4 otrzymał brzmienie: „Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b”.

Jak wynika więc z uregulowań art. 29 ust. 1 ustawy, kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związane z dostawą towarów czy świadczeniem usługi kształtujące cenę, której sprzedawca żąda od nabywcy. Tak skalkulowana kwota należności powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego towaru, czy świadczonej usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe, przedmiotem dostawy w ww. sytuacji nie jest już lokal mieszkalny, ale konkretny towar, który podlega opodatkowaniu według stawki właściwej ze względu na jego klasyfikację. Kwotą należną z tytułu tej sprzedaży jest różnica w cenach netto (stanowiących wartość netto) i to ona podlega opodatkowaniu według właściwej stawki podatku dla każdego towaru.

Przepis art. 106 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązane wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie, Spółka jest zobowiązana wystawić fakturę dokumentującą dostawę przedmiotowego towaru, na wartość kwoty należnej pomniejszonej o kwotę należnego podatku, obliczoną według właściwej stawki podatku VAT. w przypadku wypoczynku lub kuchenki gazowej jest to stawka 22%, dlatego uznano stanowisko zawarte w niniejszej interpretacji za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie stawki podatku VAT w przypadku reklamacji wyposażenia. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji nr ILPP1/443-1151/08-3/AK z dnia 6 marca 2009 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.