INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 19 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zainteresowany z przyczyn osobistych w 1973 r. wyjechał z kraju do Niemiec. Podczas pobytu w Niemczech nabył samochód, który następnie został „przekazany prawnie” synowi w związku z toczącym się tam procesem sądowym. Obecnie Wnioskodawca wraca (przesiedla się) do Polski. W dniu 13 sierpnia 2008 r. złożył deklarację uproszczoną AKC-U z tytułu nabycia wewnatrzwspólnotowego samochodu osobowego. Zdaniem Zainteresowanego do wyceny pojazdu przyjęto dane nie mające podstaw prawnych oraz nie uwzględniono elementów (uszkodzeń) mających wpływ na podstawę opodatkowania pojazdu. Ponadto Zainteresowany pismem z dnia 28 stycznia 2009 r. poinformował tutejszy organ, iż przedmiotem wniosku jest sprzedany przez syna uszkodzony, ponad dwudziestoletni pojazd osobowo-terenowy marki Mercedes. Przeniesienie prawa własności pojazdu na syna nastąpiło przed zmianą miejsca pobytu. Wymieniony pojazd służył Wnioskodawcy wcześniej do użytku osobistego. Przed sprowadzeniem do kraju auto nie było zarejestrowane na terenie Niemiec. Zainteresowany zamierza przedmiotowy pojazd używać w celu ochrony Lasów Państwowych, zwierzyny łownej, jezior w związku z wykonywanym przez niego zawodem, a ponadto będzie on służył do użytku osobistego. Samochód nie zostanie sprzedany, wynajęty lub wypożyczony przez okres najbliższych lat. Zdaniem Zainteresowanego podstawę opodatkowania ustalono w oparciu o wartość podobnych pojazdów sprzedawanych w kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Co Zainteresowany powinien jeszcze zrobić by móc skorzystać z „praw przesiedleńczych”, które ustawodawca przewiduje dla obywateli znajdujących się w takim jak on stanie faktycznym...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Zainteresowanego może on skorzystać z „praw przesiedleńczych”, które ustawodawca przewiduje dla obywateli znajdujących się w sytuacji opisanej we wniosku, gdyż wypełnia przepisy ustawy Nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym określa ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), zwana dalej ustawą, która reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym oraz określa zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż nie istnieje w polskim porządku prawnym ustawa Nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r. Natomiast rozporządzenie Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych ma zastosowanie do wszystkich towarów przywożonych do Wspólnoty, zatem nie ma zastosowania w obrocie wewnątrz Unii Europejskiej jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Wykaz wyrobów akcyzowych obejmuje załącznik nr 1 do ustawy. Jak wynika z treści załącznika, samochody osobowe zostały objęte tym wykazem w pozycji 59, w związku z czym są wyrobem akcyzowym, zatem podlegają cytowanej ustawie.

Nabyciem wewnątrzwspólnotowym, w myśl art. 2 pkt 11 ustawy, jest przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 80 ust. 1 wymienionej ustawy o podatku akcyzowym, akcyzie podlegają samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Zgodnie z treścią ust. 2 podatnikami akcyzy od samochodów są:

• podmioty dokonujące każdej sprzedaży samochodu osobowego przed pierwszą jego rejestracją na terytorium kraju;
• importerzy i podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Natomiast zgodnie z art. 80 ust. 3 pkt 3 ustawy obowiązek podatkowy w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego powstaje z chwilą nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, nie później jednak niż z chwilą jego rejestracji w kraju.

Zatem z tak określonego zakresu podmiotowego opodatkowania akcyzą samochodów osobowych wynika, iż opodatkowaniu podlega między innymi nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego bez względu na to, czy samochód nabywany jest do celów osobistych podatnika, czy też w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wobec powyższego czynnością, która w opisanym stanie faktycznym rodzić będzie powstanie obowiązku podatkowego w akcyzie od samochodów osobowych jest nabycie wewnątrzwspólnotowe.

Według zaś art. 82 ust. 4 ustawy, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego jest obowiązany przy dokonywaniu rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym przedstawić, wydany przez właściwego naczelnika urzędu celnego, dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

Korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 25 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 ze zm.), określił warunki zwolnień od podatku akcyzowego m.in. samochodów osobowych.

W myśl przepisu § 28 ust. 1 tego rozporządzenia zwalnia się od akcyzy przywóz przez osobę fizyczną, przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu, samochodów osobowych z terytorium innego państwa członkowskiego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego osoby fizycznej,
2. samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu poprzedniego jej pobytu w innym państwie członkowskim przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu,
3. osoba fizyczna przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu celnego dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2,
4. samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub wypożyczony przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju.

W przypadku wypełnienia warunków zwolnienia właściwy naczelnik urzędu celnego wydaje zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, iż przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie jedynie w przypadku spełniania łącznie wymienionych warunków przez osobę uprawnioną. Natomiast w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca nie wypełnia warunków zwolnienia od akcyzy, bowiem:

• samochód osobowy nie będzie służył wyłącznie do użytku osobistego osoby fizycznej lecz wykorzystywany będzie również do celów zawodowych
• wymieniony pojazd nie służył do użytku osobistego osoby (Wnioskodawcy) powracającej z czasowego pobytu w Niemczech przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu, gdyż właścicielem auta w chwili zmiany miejsca pobytu był syn Zainteresowanego.

Natomiast odnosząc się do kwestii podstawy opodatkowania należy zauważyć, iż w myśl art. 82 ust. 3 ustawy w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego podstawą opodatkowania jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić.

Zgodnie z przepisem art. 82a ust. 1 ustawy, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, jeżeli wysokość podstawy opodatkowania bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wysokość podstawy opodatkowania (art. 82a ust. 2 ustawy). W przypadku, jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii biegłego odbiega co najmniej o 33 % od zadeklarowanej podstawy opodatkowania, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik (art. 82a ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 82a ust. 4 ustawy średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy.

Zatem w świetle wskazanych przepisów prawa organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej w określonych wyżej okolicznościach mają obowiązek weryfikacji danych zawartych w składanej deklaracji nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego w zakresie wysokości podstawy opodatkowania wyrobu.

Reasumując, Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie wypełnia warunków zwolnienia od akcyzy z tytułu przywozu samochodu osobowego do kraju z terytorium innego państwa członkowskiego. Natomiast uprawnione organy posiadają prawo do weryfikacji wysokości podstawy opodatkowania nabycia wewnatrzwspólnotowego samochodu osobowego zawartej w składanej deklaracji AKC-U.

Końcowo informuję, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Minister Finansów na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając z upoważnienia Ministra Finansów, nie jest organem właściwym do rozstrzygnięcia innych spraw podatnika w opisanym we wniosku stanie faktycznym. Zainteresowany w sprawie wydania zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od akcyzy samochodu osobowego powinien zwrócić się z odrębnym wnioskiem do właściwego dla siebie naczelnika urzędu celnego. Odmowa wydania zaświadczenia lub zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie, stosownie do art. 306c wymienionej ustawy, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Ewentualne postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od akcyzy podlega kontroli instancyjnej przez Dyrektora Izby Celnej, a następnie służy na nie skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Kontrola instancyjna jak i sądowoadministracyjna może być wszczęta również w stosunku do innych rozstrzygnięć organów celnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 89-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.