INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 24.11.2008 r. przekazanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego do tutejszego Organu zgodnie z właściwością (data wpływu do tut. biura 18.12.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego w momencie likwidacji działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.12.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego w momencie likwidacji działalności gospodarczej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 03.03.2009 r. (data wpływu 06.03.2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IPPP3/443-269/08-2/JK z dnia 23.02.2009 r. oraz pismem z dnia 16.03.2009 r. (data wpływu 19.03.2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IPPP3/443-269/08-4/JK z dnia 10.03.2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W grudniu 2004 r. nabyła samochód osobowy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Samochód wpisała do ewidencji środków trwałych amortyzując go. Zainteresowana odliczyła 50% kwoty podatku naliczonego określonego na fakturze VAT (nie więcej jednak niż 5 000 zł). Obecnie zmuszona jest zlikwidować działalność gospodarczą. Przedmiotowy samochód posiada cały czas i nie planuje go sprzedawać. Na ostatniej deklaracji VAT-7 w pozycji 48 umieściła kwotę 1 167 zł (słownie: tysiąc sto sześćdziesiąt siedem złotych) z tytułu korekty nabycia środków trwałych. Jest to kwota wynikająca z proporcjonalnego wyliczenia naliczonego podatku VAT od nabycia samochodu osobowego.

Samochód zakupiono 29.12.2004 r.

Wartość netto samochodu wynosiła: 52 854,92 zł (słownie: pięćdziesiąt dwa tysiące osiemset pięćdziesiąt cztery złote 92/100). Wartość brutto samochodu wynosiła: 64 483 zł (słownie: sześćdziesiąt cztery tysiące czterysta osiemdziesiąt trzy złote). Odliczony podatek VAT wynosił: 5 000 zł (słownie: pięć tysięcy złotych) deklaracja VAT-7 za 12/2004.

Samochód przeniesiono na cele osobiste w 11/2008.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, iż zakończenie wykonywania czynności opodatkowanych nastąpiło dnia 13.10.2008 r. Data zaprzestania wykonywania czynności wykazana na formularzu VAT-Z to 13.10.2008 r. Formularz VAT-Z został złożony do urzędu skarbowego dnia 25.11.2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy dokonać zwrotu do urzędu skarbowego podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego – w momencie likwidacji działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawczyni z uwagi na fakt, że przedmiotowego samochodu osobowego nie sprzedała w momencie likwidacji działalności gospodarczej w dniu likwidacji działalności gospodarczej podatek od towarów i usług odliczony od zakupu samochodu osobowego nie powinien podlegać zwrotowi

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przedmiotem zapytania jest samochód osobowy, przy nabyciu którego Wnioskodawczyni odliczyła podatek VAT w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego określonego na fakturze VAT (nie więcej jednak niż 5 000 zł) zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W dniu 13.10.2008 r. Wnioskodawczyni zakończyła wykonywanie czynności opodatkowanych i wykazała korektę w deklaracji VAT-7 w pozycji 48 ponieważ przedmiotowy samochód przeniosła na cele osobiste.

Jak wskazują uregulowania art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części.

Zatem nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawczynię samochodu osobowego na potrzeby prywatne, zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, traktowane jest jako dostawa towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy – wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Przepis art. 43 ust. 2 ustawy stanowi, iż przez towary używane rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w przepisie § 8 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia, dotyczy wyłącznie tych samochodów osobowych i innych pojazdów, do których mają zastosowanie przepisy art. 86 ust. 3 ustawy. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w sprawie będą spełnione warunki do zastosowania ww. zwolnienia. Zatem nieodpłatne przekazanie samochodu osobowego przez Zainteresowaną na potrzeby prywatne (osobiste), przy zakupie którego odliczyła podatek naliczony zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy oraz którego używała przez okres dłuższy, niż pół roku, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednakże zgodnie z przepisem art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów usług usługodawca nałożył obowiązek dokonywania korekty w zakresie podatku naliczonego od środków trwałych podlegających amortyzacji, których wartość początkowa przekroczyła 15 000 zł, przez okres 5 lat, począwszy od roku oddania ich do użytkowania.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o podatku od towarów usług w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Wnioskodawczyni wskazuje, ze samochód zakupiony został w 2004 r. natomiast przeniesienie na cele osobiste nastąpiło w 2008 r., zatem Zainteresowana dokonała sprzedaży w piątym roku korekty tym samym winna była oddać 1/5 kwoty odliczonego podatku.

W myśl art. 91 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. Wnioskodawczyni wykazała korektę w październiku, a zatem przeniesienie samochodu na cele osobiste udokumentowała w miesiącu październiku, w związku z powyższym postąpiła prawidłowo.

W przedmiotowej sprawie z chwilą nieodpłatnego przekazania samochodu na cele osobiste, nastąpiła zmiana jego przeznaczenia ze związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych, na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku od towarów i usług. Zatem zaistniała okoliczność zmieniająca prawo Wnioskodawczyni do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego towaru, która skutkowała obowiązkiem dokonania przez nią korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego w miesiącu dokonania przeniesienia samochodu na cele osobiste. Jeśli dostawa towarów została objęta zwolnieniem podatkowym – jak w rozpatrywanym przypadku – to stosownie do art. 91 ust. 6 pkt 2 ustawy, do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Okoliczności sprawy wskazują, że po zakończeniu działalności Zainteresowana ww. samochód nadal wykorzystuje na własne cele osobiste.

W przypadku podatników (osób fizycznych oraz spółek mniemających osobowości prawnej) kończących prowadzenie działalności gospodarczej mają zastosowanie przepisy art. 14 ust 1 pkt 2 zgodnie, z którymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną, wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Powyższa regulacja dotyczy, w myśl art. 14 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, towarów w stosunku, do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawczyni dokonała przekazania samochodu osobowego na cele osobiste, będącego środkiem trwałym w firmie, zakupionego w grudniu 2004 r., od którego zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, odliczyła podatek VAT z faktury zakupu w wysokości 5 000 zł. Zatem przekazanie przedmiotowego samochodu nastąpiło z zastosowaniem zwolnienia od podatku VAT, na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, skoro Zainteresowana przekazała przedmiotowy samochód na osobiste cele wykazując to przekazanie w ostatniej deklaracji VAT-7 poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego w poz. 48 samochód ten w momencie likwidacji nie był towarem, który winna wykazać w remanencie i naliczyć podatek VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretacje nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.