Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-825/08-3/ŁM
z 5 marca 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-825/08-3/ŁM
Data
2009.03.05
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Amortyzacja środków trwałych
Słowa kluczowe
amortyzacja
finanse publiczne
koszty uzyskania przychodów
odpisy amortyzacyjne
przekazanie
środek trwały
umowa użyczenia
zakład budżetowy
Istota interpretacji
Czy amortyzację od przyjętych dowodami PT przekazanie środka trwałego Wnioskodawca ma prawo traktować jako koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Wniosek ORD-IN 698 kB
W nawiązaniu do interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-551/08-2/ŁM uzyskanej w odpowiedzi na wniosek Zakładu, złożony w dniu 05.09.2008 r., Wnioskodawca wyjaśnia, iż opis stanu faktycznego nie został w pełni uszczegółowiony. Środki trwałe (za wyjątkiem nieruchomości) zostały przekazane Zakładowi przez Gminę dokumentem „PT” – przekazanie środka trwałego. Na podstawie powyższych dokumentów zostały one przez Wnioskodawcę przyjęte i wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Umowa użyczenia dołączona do wniosku jest błędnym dokumentem i nie powinna zostać dopuszczona do obrotu prawnego, z uwagi na fakt, iż przedmiotowe środki trwałe zostały przekazane dokumentem „PT” – przekazanie środka trwałego. Błędne dołączenie powyższej umowy do wniosku o interpretację wynikło ze zmian na stanowiskach Dyrektora oraz Głównego Księgowego Zakładu, a także braku dostatecznej wiedzy co do sposobu przekazania środków trwałych przez Gminę. W piśmie z dnia 04 marca 2009 r., stanowiącym uzupełnienie stanu faktycznego, Wnioskodawca wskazał, iż środki trwałe zostały przekazane Zakładowi na bezpłatne używanie przez Gminę i nie zostały one ujęte w przychodach. Zakład został powołany Uchwałą Rady Gminy na podstawie ustawy z 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i ustawy z dnia 26 listopada 1990 r. o finansach publicznych. Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo odliczać jako koszt uzyskania przychodu amortyzację środków trwałych otrzymanych od Gminy umową użyczenia, ponieważ bez tych środków trwałych Zakład nie mógłby funkcjonować. Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), o podatku dochodowym przepisy tej ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. Zakład budżetowy jest jednostką nieposiadającą osobowości prawnej. Stanowi o tym przepis art. 24 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. u. z 2005 r. Nr 249, poz. 2104 ze zm.), z którego wynika między innymi, iż zakłady budżetowe są jednostkami organizacyjnymi sektora finansów publicznych, odpłatnie wykonującymi wyodrębnione zadania. Koszty natomiast związane z prowadzoną działalnością pokrywają przede wszystkim z przychodów własnych. Zakład budżetowy jest więc w rozumieniu przepisu art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnikiem podatku dochodowego, co oznacza, że postanowienia ustawy o podatku dochodowym mają do niego zastosowanie, w pełnym brzmieniu i zakresie. Przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Z zacytowanego wyżej przepisu wynika, iż z obowiązku ustalania przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń wyłączone zostały zakłady budżetowe, jeżeli środki trwałe, niezbędne do realizowania zadań gospodarczych, na podstawie odrębnych przepisów, otrzymały m.in. w nieodpłatne używanie od wskazanych w tym przepisie podmiotów. Zgodnie zatem z wolą ustawodawcy, w takim przypadku, nieodpłatne korzystanie z majątku innego podatnika jest neutralne podatkowo. Umowa użyczenia to umowa cywilnoprawna, uregulowana przepisami art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny (Dz. u. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 710 Kodeksu, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Bezpłatnym zaś można nazwać tylko takie świadczenie, które nie powoduje powstania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz dającego. W omawianej sprawie bezspornym jest, iż Gmina wyodrębniła ze swojego majątku poszczególne jego składniki i przekazała je zakładowi budżetowemu, realizującemu wyodrębnione (z zadań Gminy) zadania, w nieodpłatne używanie. Tak więc, Wnioskodawca umową użyczenia został wyposażony w środki trwałe służące jego działalności statutowej. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…). Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1. z powyższego wynika, że określony wydatek, nie wymieniony w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy, czyli że poniesienie tego wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 63 ww. ustawy do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:
- nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub - dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub - nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku,
Treść art. 15 ust. 6 ww. ustawy stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16. W oparciu o przepisy art. 16a – 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest możliwe ustalenie czy i w jakim zakresie otrzymane w sposób przedstawiony we wniosku składniki majątku mogą być kwalifikowane do środków trwałych. Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:
Podstawą kwalifikowania składników majątkowych do środków trwałych jest zatem ich skuteczne nabycie związane z przejęciem tych składników na własność (bądź współwłasność). W omawianym stanie faktycznym, przekazane przez Gminę do używania składniki majątku nadal stanowią jej własność, podstawę zaś ich przekazania stanowiła ustawa o finansach publicznych. Reasumując, „nabyte” w ten sposób składniki majątku nie stanowią w Zakładzie budżetowym środków trwałych. Tak więc, Wnioskodawca nie ma prawa traktować jako koszt uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od przekazanych umową użyczenia środków trwałych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.