INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2008r. (data wpływu do tut. BKIP 04 listopada 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m. in. w zakresie możliwości zakupu przez dużego przedsiębiorcę używanych środków trwałych w ramach działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 listopada 2008r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m. in. w zakresie możliwości zakupu przez dużego przedsiębiorcę używanych środków trwałych w ramach działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z o. o. z udziałem kapitału zagranicznego. Od 2007 r. należy do grupy kapitałowej. Spółki grupy zatrudniają ogółem 2.085 pracowników. Wnioskodawca ma siedzibę na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej – określanej dalej skrótem „SSE”, gdzie prowadzi działalność polegającą na przetwarzaniu prętów i rur stalowych (oraz z metali nieżelaznych), jak też - obróbki mechanicznej odlewów aluminiowych i żeliwnych.

Działalność Wnioskodawcy objęta jest zezwoleniem na działalność na terenie SSE z 28 października 2004 r. W momencie udzielenia zezwolenia Wnioskodawcy przysługiwał status średniego przedsiębiorstwa. Przysługiwał mu zatem - w oparciu o § 4 ust. 2 rozporządzenia o SSE z 2004r. zwiększony o 15% pułap maksymalnej intensywności pomocy publicznej. Pułap ten wynosił więc na dzień udzielenia zezwolenia 65%.

Wejście do grupy odbyło się poprzez transakcję nabycia udziałów udziałowca Wnioskodawcy przez jedną ze spółek grupy. W wyniku tej transakcji przekroczono wskaźniki uznawania Wnioskodawcy za średniego przedsiębiorcę. Obecnie wskazują one (z uwagi na obroty oraz ilość zatrudnionych w spółkach sprawujących kontrolę nad Wnioskodawcą), że jest on dużym przedsiębiorcą. Ze skonsolidowanego bilansu grupy wynika bowiem, że roczny obrót grupy za rok 2007 przekracza (a za rok 2008 przekroczy) 50 milionów Euro. Całkowity bilans roczny przekroczy 43 miliony Euro. Nadto grupa zatrudnia w 2007 - 2008 więcej niż 250 pracowników. Zatem Wnioskodawca w 2007 r. przekroczył (i w 2008 przekroczenie to również nastąpi) wskaźniki wskazujące na fakt, że ma status dużego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca dopuszcza możliwość zakupu używanych środków trwałych z różnych źródeł.

W ramach inwestycji Wnioskodawca planuje zakup od podmiotu powiązanego (spółki-matki lub spółki-siostry) środków trwałych.

Nadto Wnioskodawca być może zmieni w przyszłości strukturę właścicielską, względnie obniżeniu mogą ulec relewantne dla jego statusu wskaźniki, co może skutkować utratą statusu dużego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może po 01 stycznia 2009 r. nabywać używane środki trwałe pomimo zmiany statusu na dużego przedsiębiorcę...

Zdaniem Wnioskodawcy jego prawa i obowiązki związane z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej należy rozstrzygać na gruncie rozporządzenia o SSE obowiązującego w momencie udzielania zezwolenia (czyli rozporządzenia z 2004 r.). Oznacza to, że Wnioskodawca może nabywać używane środki trwałe, ponieważ nabył zezwolenie pod rządami poprzedniego (tj. ww.) rozporządzenia o SSE, które nawet dużym przedsiębiorcom na to pozwalało (- vide § 6 rozporządzenia o SSE z 2004 r. i por. § 6 ust. 8 rozporządzenia o SSE z 2006 r.). Uznawało ono bowiem wydatki na nabycie używanych środków trwałych jako koszty kwalifikowane. Zatem Wnioskodawca może po 01 stycznia 2009 r. nadal nabywać używane środki trwałe w ramach inwestycji strefowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku osób prawnych, właściwy w tym zakresie jest przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, że wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 w/w ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na mocy art. 4 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, strefa taka jest ustanawiana w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, wydawanego na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, uzgodnionego z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego. Rozporządzenie określa wielkość i warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy.

Specjalna strefa ekonomiczna, na terenie której działalność gospodarczą prowadzi Wnioskodawca, została ustanowiona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie k. specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2251 ze zm.).

Od dnia 30 grudnia 2008 r. szczegółowe zasady funkcjonowania tej strefy określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie k. specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1550 ze zm.).

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).

Zgodnie z § 3 ust. 1 w/w rozporządzenia z 10 grudnia 2008 r., pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych, przewidzianych m. in. w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Przez nową inwestycję należy rozumieć między innymi inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa (§ 3 ust. 4 rozporządzenia). W przypadku tego rodzaju przedsięwzięcia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów jego realizacji przysługuje przedsiębiorcy, zgodnie z treścią § 5 ust. 1 w/w rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

1. utrzyma własność składników majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;
2. utrzyma inwestycję regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.
   
   

W § 5 ust. 2 tego rozporządzenia i stanie faktycznym, przedstawionym przez Wnioskodawcę, mamy do czynienia z pomocą regionalną na nową inwestycję na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W związku z jej realizacją, wnioskodawca zamierza dokonać zakupu używanych środków trwałych.

Zgodnie z brzmieniem § 6 ust. 7 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. środki trwałe zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe. Oznacza to, że koszty zakupu używanych środków trwałych przez dużego przedsiębiorcę nie zostaną zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Podkreślić należy, iż zmiana pozbawiająca przedsiębiorcy innego niż mały i średni prawa zakupu używanych środków trwałych i uznania ich za wydatki kwalifikowane została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006 r. w sprawie k. specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485), które weszło w życie z dniem 23 listopada 2006 r.

WW. rozporządzenie uchyliło rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie k. specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2251) i nie wprowadziło przepisów przejściowych dotyczących podmiotów działających na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia. Takie działanie ustawodawcy pozbawiło dużych przedsiębiorców możliwości zakupu używanych środków trwałych i zaliczenia ich do wydatków kwalifikowanych, bez względu na to kiedy uzyskali zezwolenie.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Do wniosku Spółka dołączyła kserokopie dokumentów obrazujących przedstawiony we wniosku stan faktyczny. Należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.