INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W myśl art. 17 ust. 3a pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty obowiązkiem Wnioskodawcy (Gminy) jest zwrot kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego oraz jego opiekuna do szkoły na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem, burmistrzem, prezydentem miasta i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi ucznia, jeżeli dowożenie i opiekę zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowie prawni. Stosowanie do wymienionych przepisów obowiązkiem Zainteresowanego jest również zwrot kosztów przejazdu do szkoły uczniów niepełnosprawnych z terenu Gminy.

W miesiącu wrześniu 2008 r. Wójt Gminy podpisał z rodzicami dzieci niepełnosprawnych stosowne umowy o zwrot kosztów przejazdu, na podstawie których zwrot wymienionych kosztów będzie następnie wypłacany przez Urząd Gminy. Wydatek na zwrot uczniom wymienionych kosztów ujęty jest w budżecie Gminy w podziałce klasyfikacji budżetowej właściwej dla ewidencjonowania pomocy materialnej dla uczniów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zwrot kosztów dojazdu niepełnosprawnych dzieci do szkół dokonywany przez Wójta Gminy podlega na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym, czy też na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 powołanej ustawy jest wolny od podatku dochodowego, gdyż stanowi pomoc materialną dla uczniów pochodzącą z budżetu jednostki samorządu terytorialnego przyznaną na podstawie przepisów ustawy o systemie oświaty...
2. Czy Urząd Gminy dokonujący zwrotu kosztów przejazdu dzieci niepełnosprawnych do szkół zwolniony jest z obowiązku pobierania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z wymienionego tytułu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów dojazdu niepełnosprawnych dzieci na obowiązkowe zajęcia szkolne jest formą pomocy materialnej dla ucznia, przyznaną na podstawie odrębnych przepisów ustawy o systemie oświaty. W świetle powyższego świadczenia udzielone przez Gminę w formie zwrotu kosztów przejazdu dzieci niepełnosprawnych do szkół, dokonane stosownie do postanowień ustawy o systemie oświaty są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Zainteresowany, który będzie bezpośrednio dokonywał zwrotu kosztów przejazdu dzieci, zwolniony będzie z obowiązku pobierania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni – przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty, Prawo o szkolnictwie wyższym, a także przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy, obowiązującego od dnia 30 lipca 2007 r., wolny od podatku jest zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty sieć publicznych szkół powinna być zorganizowana w sposób umożliwiający wszystkim dzieciom spełnianie obowiązku szkolnego, z uwzględnieniem ust. 2.

Droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:

1. 3 km - w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych;
2. 4 km - w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów (art. 17 ust. 2).

Jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka, przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu lub zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej (art. 17 ust. 3).

Do obowiązków gminy należy również, na podstawie art. 17 ust. 3a ww. ustawy o systemie oświaty:

1. zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21. roku życia;
2. zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia;
3. zwrot kosztów przejazdu ucznia, o którym mowa w pkt 1 i 2, oraz jego opiekuna do szkoły lub ośrodka, wymienionych w pkt 1 i 2, na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem, burmistrzem, prezydentem miasta i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi ucznia, jeżeli dowożenie i opiekę zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowie prawni.

Tym samym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna, o którym mowa w art. 17 ust. 3a jest wolny od podatku. Zauważyć należy, iż zwrot kosztów przejazdu ucznia w okresie przed wprowadzeniem do art. 21 ust. 1 pkt 40c był zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy. Zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma bowiem szeroki zakres. Formą pomocy materialnej dla ucznia jest nie tylko stypendium socjalne, zapewnienie zakwaterowania w internacie lub bursie, umożliwienie korzystania z posiłków w stołówce szkoły albo refundowanie opłat ponoszonych w stołówce prowadzonej przez inny podmiot, ale także świadczenie udzielane przez gminę w formie bezpłatnego transportu oraz zwrotu kosztów przejazdu, dokonywane stosownie do postanowień cyt. art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty. Przy czym, zwolnieniem tym objęty był nie tylko zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej, ale także zwrot kosztów transportu dziecka samochodem prywatnym rodziców dziecka. Nie w każdej bowiem sytuacji gmina może zapewnić dzieciom niepełnosprawnym, na których ciąży obowiązek szkolny, dowóz do najbliższej szkoły (ośrodka) bezpłatnym transportem oraz nie zawsze – z uwagi na stopień niepełnosprawności dziecka – możliwe jest dowożenie dziecka przez rodziców środkami transportu publicznego. W konsekwencji zwrot kosztów dojazdu niepełnosprawnego dziecka na obowiązkowe zajęcia szkolne uznawany był za formę pomocy materialnej dla ucznia, przyznaną na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty.

W świetle powyższego świadczenia udzielane przez Zainteresowanego w formie zwrotu kosztów przejazdu dzieci niepełnosprawnych, dokonywane stosownie do postanowień ustawy o systemie oświaty, będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobierania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.