INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2008 roku (data wpływu 26 września 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki przy dostawie czasopism w wersji „print+online”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2008 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki przy dostawie czasopism w wersji „print+online”

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Politechnika, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na dostawę czasopism importowanych w 2009 roku. Podczas badania i oceny złożonych ofert stwierdzono rozbieżności dotyczące wysokości stawek podatku od towarów i usług. W pozycjach tych, Wnioskodawca zmawiał m.in. czasopisma w wersji „print+online” (wydanie papierowe czasopisma wraz z wersją elektroniczną tego samego czasopisma). Wszystkie czasopisma są wydawnictwami periodycznymi oznaczonymi symbolem ISSN, odrębnym dla wersji „print i wersji online”. Wersja papierowa objęta jest kodem PKWiU 22.13 dla celów fiskalnych. Dla wersji „online” brak oznaczenia kodem PKWiU 22.13 dla celów fiskalnych. Dostępne na rynku wydawniczym wersje czasopism importowanych przedstawiają się następująco:

1. wersja „print only” bez dostępu „online” do wersji drukowanej stanowiąca odrębnie wycenioną ofertę wydawcy,
2. wersja „print” z dostępem „online”, stanowiącym bonus do wersji drukowanej i niewymagająca dodatkowej opłaty za dostęp „online”, w tym przypadku nie można odrębnie nabyć ani wersji „online” ani wersji „print”,
3. wersja „print”, w której wydawca informuje, że dostęp „online” do tego papierowego czasopisma jest dodatkowo płatny,
4. wersja „online only” stanowiąca odrębnie wycenioną ofertę wydawcy,
5. wersja „print+online” tego samego czasopisma, stanowiąca odrębnie wycenioną ofertę wydawcy.

W związku z badaniem oceny ofert złożonych przez wydawców, w przypadku wyceny przedmiotu zamówienia opisanego w pkt 1-2 naliczanie przez wszystkich wydawców stawki 7% dla obu zamawianych wersji nie budziło wątpliwości Wnioskodawcy. Obie zamawiane wersje spełniają cechy czasopism specjalistycznych, określonych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Czasopisma te nie posiadały jednak nadrukowanej na czasopiśmie wysokości nakładu, a tym samym należało je opodatkować stawką VAT w wysokości 7%. W wycenie przedmiotu zamówienia opisanego w pkt 3 wszyscy wykonawcy zastosowali dwie stawki podatku VAT, w wysokości 7% i 22%. W ofercie wydawcy podstawowa wersja czasopisma, tj. „print” posiada odrębną cenę opodatkowaną przez Wykonawców stawką VAT w wysokości 7%, a dopłata wymagana za wersję „online” została opodatkowana stawką VAT w wysokości 22%. W wycenie przedmiotu zamówienia opisanego w pkt 4 wszyscy Wykonawcy zastosowali podstawową dla czasopism wykonanych metodą inną niż poligraficzna stawką podatku VAT, w wysokości 22%, co nie budziło wątpliwości Wnioskodawcy. W wycenie przedmiotu zamówienia opisanego w pkt 5 , w przypadku czterech tytułów czasopism, dwóch wydawców do każdego z tych tytułów zastosowało po dwie stawki podatku VAT: 7 i 22%. Dwóch innych wydawców do tych samych czterech tytułów czasopism zastosowało jedynie stawkę podatku 7%. Wnioskodawca wezwał do złożenia wyjaśnień odnośnie różnic w zastosowaniu stawki VAT.

Otrzymane od wydawców wyjaśnienia przedstawiają dwie różne interpretacje:

1. Wykonawcy, którzy złożyli ofertę z podatkiem VAT w wysokości 7% twierdzą, iż czasopismo wraz z jego wersją elektroniczną jest jednym produktem, w którym produktem podstawowym jest czasopismo w wersji „print”. Powołują się na interpretacje podatkowe świadczące na ich korzyść.
2. Pozostali dwaj wykonawcy, którzy zastosowali stawki 7% i 22% stoją na stanowisku, iż produkt podstawowy, czyli czasopismo w wersji „print” należy opodatkować stawką 7%, natomiast do różnicy w cenie pomiędzy wersją „print+online” a wersją „print” należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 22%, należną wersjom „online”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT winna być opodatkowana dostawa czasopism w wersji „print+online”, w kontekście opisanego stanu faktycznego...

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym należy uznać za poprawne naliczenie stawki podatku przez tych wykonawców, którzy zastosowali w wycenie czasopism w wersji „print+online” dwie odrębne stawki podatku od towarów i usług w wysokości 7% i 22%. W ocenie Wnioskodawcy dostęp „online” stanowiący część składową wersji „print+online” powoduje zwiększenie ceny takiego produktu w stosunku do produktu w wersji „print”. Wnioskodawca, wychodzi z założenia, iż w sytuacji, w której na rynku wydawniczym funkcjonują niezależnie od siebie dwie odrębne wersje: „print” i „online” tego samego czasopisma i są one przez wydawców odrębnie wyceniane, a jednocześnie wydawca umożliwia nabycie wersji połączonej czasopisma wyceniając ją również odrębnie. Zastosowanie stawek podatku VAT w wysokości 7% dla wersji „print” i 22% dla kwoty wynikającej z różnicy pomiędzy wartością wersji „print” a wartością wersji „print+online” jest uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług oraz (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie zaś do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119)

Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

I tak w pozycji 49 tego załącznika wymieniono towary sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 22.12, ex 23.13 gazety, magazyny, czasopisma – oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach statystycznych.

Dostarczanie wraz z czasopismem dostępu on-line – zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. oraz rozporządzeniem Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – może być interpretowane jako odrębne świadczenie. Zgodnie z art. 11 tego rozporządzenia do usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dwunaste i załączniku X dyrektywy 77/388/EWG, należą usługi świadczone za pomocą internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykonania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Zgodnie z art. 11 ust. 2 lit. f) oraz poz. 3 lit. c) i d) załącznika nr I do tego rozporządzenia, usługą elektroniczną jest w szczególności zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych oraz prenumerata gazet i czasopism on-line.

Usługa taka – jako niewymieniona - jest opodatkowana podstawową stawką podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze konieczne jest ustalenie, czy czasopismo z dołączonym dostępem on-line można traktować jako świadczenie złożone (towar wraz z usługą), które ze względu na swoją istotę dla celów podatkowych nie może być dzielone na świadczenie odrębne (tj. przyjąć tezę o złożonym charakterze świadczenia, uzasadniającym opodatkowanie według jednej stawki, bez podziału na poszczególne pozycje).

Jeżeli przyjęcie takiej tezy nie jest możliwe, należy ustalić w jaki sposób wyodrębnić z kwoty należnej od nabywcy (pakietu z dostępem on-line) część przypadającą na dostęp on-line.

W opisanym stanie faktycznym wątpliwości budzi opodatkowanie dostawy czasopism w wersji drukowanej z dostępem elektronicznym, stanowiącej odrębnie wycenioną ofertę wydawcy, w stosunku do których zastosowano stawkę preferencyjną 7% wychodząc z założenia, że czasopismo wraz z jego wersją elektroniczną jest jednym produktem.

W przypadku publikacji łączonych, w których wersja on-line zawiera treści tożsame z wersją drukowaną (które mogą być sprzedawane za jedną cenę albo występują także odrębnie w postaci elektronicznej, albo mogą występować jako odrębne produkty) często nie wiadomo co jest czynnością zasadniczą, a co pomocniczą i służy wyłącznie uatrakcyjnieniu lub umożliwieniu korzystania ze świadczenia głównego.

Jeżeli w przypadku danej publikacji trudno jest wskazać świadczenie główne, należy wyodrębnić z kwoty należnej od nabywcy część ceny odpowiadającej należności za dostęp do produktu on-line.

Jeżeli wartość ta nie może pochodzić z faktur dokumentujących dostawę towaru dla podatnika, który dalej go odsprzedaje, może on sam ją określić.

Fakt, iż wydawca czasopisma wraz z wersją on-line z kwoty należnej nie wyodrębnia wartości z tytułu z dostępu on-line, nie wyłącza z odrębnego opodatkowania tej usługi. Podatnik może sam określić jaka część ceny należnej od nabywcy odpowiada dostępowi on-line. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32. art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 tej ustawy. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

W konkluzji należy stwierdzić, iż w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma zasady ogólnej, która sprawdzałaby się w każdym przypadku. Konieczna jest analiza, które ze świadczeń ma charakter główny (decydujący o stawce podatku), a które złożony.

Reasumując, przy sprzedaży czasopism w wersji drukowanej z dostępem elektronicznym w sytuacji, gdy wydawca podaje jedną niepodzielną cenę na wersję print i on-line, Wnioskodawca może sam określić jaka część ceny należnej od nabywcy odpowiada dostępowi on-line. Wówczas usługa elektroniczna opodatkowana jest stawką 22% VAT, a dostawa czasopisma w wersji drukowanej – 7%

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.