INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 15.10.2008 r. (data wpływu 22.10.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego oraz sposobu rozliczenia usług organizacji obozów szkoleniowo-kondycyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2008 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego oraz sposobu rozliczenia usług organizacji obozów szkoleniowo-kondycyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Strona prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hurtowej i detalicznej sprzedaży sprzętu sportowego oraz pozostałą działalność związaną ze sportem - 93.19.Z, w ramach której organizuje obozy sportowe. W miesiącu czerwcu 2008 r. Strona była organizatorem obozu szkoleniowo-kondycyjnego dla zespołu z Rosji (Kontrahent rosyjski), zaś w lipcu 2008 r. dla zespołu z Ukrainy (Kontrahent ukraiński). Strona zleciła kompleksową realizację obozów sportowo-szkoleniowych hotelowi (Podwykonawcy), tj. zakwaterowanie, pełne wyżywienie i napoje, treningi na boiskach piłkarskich, transport, fitness i sauna. Strona cały czas nadzorowała sposób wykonywania usługi przez Podwykonawcę. Strona otrzymała faktury od Podwykonawcy, dokumentujące usługi wykonane w ramach organizacji w/w obozów szkoleniowo-kondycyjnych. Z faktur tych Strona odliczyła podatek VAT naliczony dotyczący usług transportowych oraz usługi korzystania z boisk piłkarskich. Strona nie odliczyła podatku naliczonego od pozostałych usług, m.in.: zakwaterowania, wyżywienia, napojów, pralni. Strona wystawiła dla Kontrahentów z Ukrainy i Rosji faktury, wykazując na nich podatek VAT należny według stawki VAT 22%, który Strona odprowadziła do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

1. Czy Strona jako główny organizator miała prawo odliczyć pełny podatek VAT naliczony, wynikający z faktur wystawionych przez Podwykonawcę – art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a)...
2. Czy Strona jako główny organizator obozów szkoleniowo-kondycyjnych mogła zastosować do rozliczenia tej usługi art. 119 ust. 1 ustawy o VAT...

Zdaniem Strony ma ona prawo zastosować art. 88 ust. 4a – odliczając pełny podatek od towarów i usług, wykazany w fakturach Podwykonawcy. Jednocześnie Strona stoi na stanowisku, iż z dniem 01.01.2008 r. uległ zmianie art. 8 ust. 3 dotyczący niektórych usług na potrzeby VAT oraz art. 119 ustawy o VAT regulujący zasady rozliczania VAT od usług turystyki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54 poz. 535 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym w momencie zaistnienia stanu faktycznego opisanego we wniosku – usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Istotne w przedmiotowej sprawie jest to, czy Strona rzeczywiście świadczyła dla Kontrahentów z Rosji i Ukrainy usługi turystyczne. Przepisy podatkowe nie zawierają definicji usług turystycznych, dlatego też należy skorzystać z definicji zawartej w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r., Nr 223, poz. 2268 ze zm.), zgodnie z którą przez usługi turystyczne należy rozumieć usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym. Z kolei zgodnie z przepisem art. 3 pkt 9 w/w ustawy przez pojęcie „turysta” należy rozumieć osobę, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym miejscem pobytu na okres nieprzekraczający 12 miesięcy, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości i która korzysta z noclegu przynajmniej przez jedną noc, zaś pojęcie „odwiedzający” – osobę, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym miejscem pobytu, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości oraz niekorzystającą z noclegu. Biorąc pod uwagę tak sformułowane definicje należy uznać, iż Strona świadczyła na rzecz Kontrahentów z Rosji i Ukrainy usługi turystyczne.

Zauważyć należy, iż przepis art. 88 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług – a który Strona przywołała w swoim stanowisku – nie istnieje. Przepis na jaki Strona chciała się powołać to przepis wymieniony w pytaniu Spółki – art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.) brzmi: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. Zgodnie z przepisem art. 88 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy (w brzmieniu obowiązującym w momencie zaistnienia stanu faktycznego opisanego we wniosku) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

1. przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie,
2. nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Zgodnie z powyższym podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony jeżeli:

• usługi noclegowe i gastronomiczne zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki,

• usługi noclegowe i gastronomiczne wchodziły w skład usług turystyki,

• usługi turystyki zostały opodatkowane według zasad innych niż określone w art. 119.
  
  

W przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie trzy powyższe warunki, zatem Stronie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT należnego o pełen podatek VAT naliczony wynikający z faktur wystawionych przez Podwykonawcę, o ile w sprawie nie miały zastosowania inne ograniczenia tego prawa wynikające z przepisów szczególnych.

Ad. 2.

Zgodnie z przepisem art. 119 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Zgodnie natomiast z przepisem art. 119 ust. 3 w/w ustawy przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

W przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie trzy powyższe warunki, zatem Stronie przysługiwało prawo do rozliczenia przedmiotowych usług na zasadach określonych w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy jednakże zauważyć, iż w przypadku opodatkowania przedmiotowych usług wg zasad określonych w art. 119 w/w ustawy zastosowanie miałby przepis art. 119 ust. 4, zgodnie z którym podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty. Tym samym Stronie nie przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Podwykonawcę. Niezależnie od powyższego w takim przypadku nie byłby spełniony warunek dotyczący opodatkowania usług turystyki według zasad innych niż określone w art. 119, konieczny do zastosowania przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a w/w ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.