INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2008 r. (data wpływu 3 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków dotyczących przygotowania dokumentacji, sporządzenia wniosku przy ubieganiu się o dotację z funduszy unijnych do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków dotyczących przygotowania dokumentacji, sporządzenia wniosku przy ubieganiu się o dotację z funduszy unijnych do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka produkuje wyposażenie elektryczne i elektroniczne do pojazdów silnikowych. Planuje zwiększyć moce produkcyjne poprzez zakup maszyn do produkcji nowoczesnych instalacji autogazowych. Środki finansowe na planowaną inwestycję zamierza w znacznej części uzyskać z dotacji unijnych w ramach działania 1.4.2.”Małe i średnie przedsiębiorstwa” w ramach regionalnego programu operacyjnego województwa. W związku z tym została zawarta, z firmą doradczą, umowa o przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej. Przedmiotem umowy było przygotowanie na rzecz spółki wszelkiej niezbędnej dokumentacji aplikacyjnej, obejmującej w szczególności: wniosek, biznesplan i inne załączniki wymagane do wniosku o dofinansowanie. Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy wynagrodzenie z tytułu realizacji umowy jest należne w sposób następujący:

1. umówiona kwota netto powiększona o podatek od towarów i usług – po złożeniu dokumentacji aplikacyjnej do instytucji wdrażającej (za złożenie dokumentacji uznaje się prawidłowe jej przygotowanie, terminowe złożenie oraz formalne przyjęcie przez instytucję wdrażającą); wydatek już poniesiony,
2. prowizja w wysokości 2% brutto liczona od kwoty otrzymanej dotacji, należna i płatna po uzyskaniu przez S.A. dofinansowania, wydatek, który spółka poniesie o ile otrzyma dofinansowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki poniesione przez Spółkę na przygotowanie dokumentacji oraz sporządzenie wniosku, w tym wynagrodzenie firmy doradczej za przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej niezbędnej do ubiegania się o dotację z funduszy unijnych, na zakup środków trwałych...

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione na przygotowanie dokumentacji oraz sporządzenie wniosku (w tym wynagrodzenie za przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej) w celu ubiegania się o dotację ze środków pomocowych unii europejskiej na zakup maszyn do produkcji, stanowią koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654, ze zmianami), zwanej dalej ustawą: „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Do kosztów podatkowych zaliczamy zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, w tym koszty usług doradczych, czyli wydatki związane z funkcjonowaniem firmy, pod warunkiem że nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy. Koszty, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskanym przychodem, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika, podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów podatkowych z chwilą ich poniesienia. Ponoszone przez Spółkę wydatki na administracyjne opracowanie i udokumentowanie wniosku niezbędnego do ubiegania się o dotację ze środków funduszy strukturalnych, tj. wydatki niezwiązane bezpośrednio z kosztami realizowanej inwestycji, nie są zaliczane do kosztów zwiększających wartość środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych powstałych w wyniku inwestycji, sfinansowanej z tych środków. Wydatki te, nie są zaliczane również do wydatków kwalifikujących się do ich sfinansowania ze środków funduszy strukturalnych i jako takie pokryte zostały ze środków własnych. Przedmiotowe wydatki poczynione przez Spółkę są kosztami związanymi z ogólnym źródłem przychodów, czyli działalnością gospodarczą Spółki. Są to działania podejmowane przez Spółkę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zmierzające do zabezpieczenia przychodów w przyszłości i zapewnienia ich ewentualnego wzrostu poprzez zwiększenie potencjału produkcyjnego. Zdaniem Spółki stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodów. Na potwierdzenie stanowiska przytoczono pismo Ministerstwa Finansów z dnia 13 listopada 2007 r. nr DD5/8213/499/ZDA/07/1684 gdzie stwierdzono, iż wydatki z tytułu korzystania z usług firmy doradczej nie mogą być powiązane z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika. Niewątpliwie wiążą się jednak z prowadzoną przez niego działalnością. Z tych też względów wydatki z tego tytułu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W urzędowej interpretacji Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2006 r. nr DD6-8213-8/06/DZ/412 została przedstawiona opinia o wykluczeniu z przychodów podatkowych otrzymanych środków z funduszy strukturalnych na inwestycje oraz wyeliminowaniu z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zrealizowanych w wyniku tych inwestycji, pokrytych ze środków z funduszy strukturalnych. W ramach tej interpretacji nie zostało potwierdzone wykluczenie z kosztów podatkowych wydatków na opracowanie wniosku. Również w wyroku z 22 marca 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 3807/06) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł o zaliczeniu do kosztów podatkowych wydatków na opracowanie biznesplanu i sporządzenie wniosków o dotację ze środków unijnych, do momentu uzyskania dotacji. Sąd stwierdził, iż wydatki na usługi doradcze udokumentowane fakturami, związane z opracowaniem biznesplanu inwestycji oraz ze sporządzeniem wniosków o dotację ze środków pomocowych unii europejskiej, do momentu uzyskania dotacji mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do wykluczenia wydatków na przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej z kosztów podatkowych nie może mieć zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się obok przychodów, również kosztów uzyskania tych przychodów ze źródeł, z których dochody są wolne od podatku, bowiem przepis ten służy ustaleniu i wyeliminowaniu spod opodatkowania dochodów wolnych (ewentualnie strat na „źródłach wolnych”), którymi w tym przypadku są otrzymane dotacje, a nie dochody z tytułu tych dotacji. Przepis ten nie służy natomiast do bezpośredniego wykluczenia z kosztów podatkowych pojedynczych wydatków, bowiem katalog ten znajduje się w art. 16 ust. 1 ustawy.

Do wykluczenia z kosztów podatkowych nie ma w tym przypadku również zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 58, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych przez podatnika z uzyskanych dochodów (przychodów) wolnych od podatku dochodowego. Przepis ten wyłącza bowiem z kosztów podatkowych wydatki bezpośrednio sfinansowane z otrzymanych dotacji, a nie sfinansowane z własnych środków wydatki na usługi doradcze, które jako koszty pośrednie mają charakter ogólnozakładowych kosztów funkcjonowania firmy. Treść tego przepisu oznacza w praktyce, iż nie stanowią kosztu podatkowego tylko wydatki podatnika sfinansowane z otrzymanej dotacji. Gdyby dodatkowo w związku z otrzymaną dotacją, podatnik obowiązany był pomniejszyć również proporcjonalnie swoje koszty ogólne – m.in. zarządu i administracji – to prowadziłoby to do podwójnego wyłączenia kosztów uzyskania przychodów. Z uwagi na powyższe Spółka sądzi, że wydatki na usługi doradcze, stanowiące koszty pośrednio związane z przychodami podatkowymi, niezależnie od tego, czy poprzez uzyskanie środków unijnych, czy przez wykorzystanie środków krajowych, stanowią koszty podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

Przepis ten konstytuuje zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Koszty sporządzenia wniosku o dotację z Unii Europejskiej należy zakwalifikować do kosztów pośrednich, związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością.

Zaznaczyć należy, iż moment potrącenia wydatków uznanych za koszty podatkowe o charakterze pośrednim wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tą regulacją, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wskazać należy również, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy).

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż poniesione przez Spółkę wydatki na przygotowanie wniosku o dotację ze środków Unii Europejskiej stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne w dacie ich poniesienia.

Należy podkreślić, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok WSA w Warszawie jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretacje przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretacje w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.