INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.10.2008 r. (data wpływu 20.10.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów eksploatacji samochodu osobowego ponoszonych w związku z zawarciem umowy cesji praw z umowy leasingu operacyjnego tego pojazdu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.10.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów eksploatacji samochodu osobowego ponoszonych w związku z zawarciem umowy cesji praw z umowy leasingu operacyjnego tego pojazdu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna XXX K. K., W. K., s. c. dla celów prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje samochód osobowy, który jest własnością firmy leasingowej. Samochód był wcześniej leasingowany przez innego leasingobiorcę. Spółka na podstawie aneksu (cesja praw i obowiązków) umowy leasingu operacyjnego na samochód osobowy, przejęła prawa i obowiązki pierwotnego korzystającego, który zawarł umowę leasingu pojazdu na 48 miesięcy. Cesja nastąpiła po 16 miesiącach trwania umowy. Kwoty czynszu za używanie ww. pojazdu są opłacana w wysokości która nie uległa zmianie. Okres umowy leasingu nie uległ zmianie tj . zakończy się po 32 miesiącach od daty cesji umowy leasingu. Jednak suma poniesionych przez spółkę opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, jest niższa od wartości początkowej pojazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w okresie 32 miesięcy pozostających do zakończenia umowy leasingu warunkiem koniecznym do zaliczenia do kosztów uzyskanie przychodów opłaconych rat leasingowych i innych kosztów eksploatacji samochodu jest prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 23 ust. I pkt 46 ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, dla samochodu osobowego używanego do prowadzenia działalności gospodarczej, na podstawie sesji umowy leasingu operacyjnego. Również zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków związanych z korzystaniem z samochodu nie jest ograniczone limitem kwotowym, stanowiącym iloczyn stawki przebiegu za jeden kilometr, przewidzianej odrębnymi przepisami i liczby faktycznie przejechanych kilometrów wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu. Wynika to z faktu, że spółka korzysta z samochodu osobowego na podstawie umowy, będącej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umowa leasingu, do której na podstawie art. 23 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się ograniczeń w zakresie rozliczania podatkowych kosztów uzyskanie przychodów o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. a podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa ta nie ukradła skutków podatkowych cesji umowy leasingu. Oznacza to, że cesjonariusz jest traktowany jak pierwotnie „korzystający” z leasingu operacyjnego i ma prawo od dnia cesji umowy leasingowej do kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów związanych z eksploatacją pojazdu obciążających zgodnie z umową leasingobiorcę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kwestie dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z umowami leasingu zostały przez ustawodawcę uregulowane w art. 23a-23l ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 23a pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Jak wynika z art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust.2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.
   
   

Zgodnie z art. 23b ust 2 ww. ustawy - jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

• do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.
  
  

Z przepisów powyższych wynika zatem, iż co do zasady jeżeli umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ww. ustawy warunki to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego) w związku z tą umową wydatki w podstawowym okresie, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Przepisy ww. ustawy nie regulują wprost skutków podatkowych zmiany stron umowy leasingu. Unormowania zawarte w art. 23a-23l ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych określają jedynie skutki podatkowe rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy oraz skutki podatkowe występujące w trakcie trwania umowy.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, z którego wynika, iż w następstwie dokonanej cesji umowy leasingu (zawartej pierwotnie z innym podmiotem gospodarczym), wnioskodawca przejął wyłącznie prawa i obowiązki cywilnoprawne dotychczasowego leasingobiorcy (korzystającego). Nie przejął natomiast praw i obowiązków o charakterze podatkowym.

Umową cywilnoprawną nie można bowiem przenieść uprawnień podatkowych. Przepisy Kodeksu Cywilnego dopuszczają wprawdzie możliwość przejęcia przez nowego korzystającego wszystkich praw i obowiązków poprzedniego leasingobiorcy, bez rozwiązywania umowy leasingowej. Nie oznacza to jednak, iż dokonana cesja będzie miała analogiczne skutki na gruncie prawa podatkowego. Prawo podatkowe nie dopuszcza przeniesienia uprawnień podatkowych z jednego leasingobiorcy na drugiego w wyniku umowy cesji, gdyż sytuacja taka nie została przewidziana w rozdziale 14 Działu III Ordynacji podatkowej, normującego prawa i obowiązki następców prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem wnioskodawcy, iż w związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa skutków podatkowych cesji umów leasingu należy przyjąć, że cesjonariusz jest traktowany jak pierwotnie „korzystający” z leasingu operacyjnego.

Nie można bowiem mówić o kontynuacji podatkowej umowy leasingowej w sytuacji, gdy korzystającym został nowy podatnik (podmiot gospodarczy) i przystępuje on do umowy, której, co najmniej, okres obowiązywania jest już krótszy, niż w momencie podpisywania jej przez pierwszego korzystającego.

W świetle powyższego, w przypadku cesji umowy leasingu niezbędne jest ustalenie, czy umowa ta stanowi dla nowego leasingobiorcy nadal podatkową umowę leasingu, a tym samym, czy opłaty ponoszone z tego tytułu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w oparciu o art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli zatem umowa leasingu, na dzień cesji tej umowy, spełnia nadal warunki określone przepisem art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i ograniczenia kwoty kosztów (eksploatacyjnych) do wysokości limitu ustalonego na podstawie dokonanych w niej zapisów, bowiem w myśl art. 23 ust. 3b ww. ustawy, do samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, nie mają zastosowania przepisy art. 23 ust. 1 pkt 46 cyt. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż suma poniesionych przez spółkę opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, jest niższa od wartości początkowej pojazdu, a więc zawarta umowa nie spełnia warunków określonych w art. 23b ww. ustawy.

W związku z powyższym raty leasingowe oraz inne koszty eksploatacji samochodu mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełniają warunki określone w art. 22 ust. 1 tejże ustawy, jako wydatki związane z dzierżawą (najmem) przedmiotu umowy - (art. 23l ww. ustawy).

W sytuacji koszty te mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jednakże z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z ww. art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy.

Mając powyższe na względzie, przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Końcowo zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy zawarta przez podatnika umowa cesji leasingu operacyjnego stanowi umowę leasingu w myśl art. 23b ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Zważywszy na fakt, iż Wnioskodawcą był podmiot gospodarczy tj. Spółka Cywilna, niniejsza interpretacja stosowanie do postanowień m.in. art. 14 Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.