INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2008r. (data wpływu 27 sierpnia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2008r. (data wpływu 7 listopada 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczania zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 sierpnia 2008r. (data wpływu 7 listopada 2008r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 6 i 19 maja 2008r. od kontrahenta – podatnika VAT Niemiec Wnioskodawca otrzymał zaliczki w wysokości 1.616.910,89 Eur i 1.544.529,41 Eur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym Wnioskodawca powinien wystawić faktury na otrzymane zaliczki i wykazać zobowiązanie podatkowe w deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2008r....

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 20 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy w przypadku zaliczek dotyczących WDT powstaje z chwilą wystawienia faktury, a ponieważ Wnioskodawca nie wystawił faktury obowiązek ten nie powstał.

Zaliczki WDT opodatkowane są stawką 0%, jest to więc przywilej, z którego jednak podatnik nie musi korzystać.

Według Wnioskodawcy w rozumieniu art. 20 ustawy o podatku od towarów i usług nie istniał obowiązek wystawienia faktury VAT na otrzymana zaliczkę na poczet WDT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, wynika, że obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4. W przypadku, gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 20 ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, podatnik otrzymał część lub całość ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

Stosownie do art. 106 ust. 1 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 3 ustawy o VAT przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, określił miedzy innymi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób ich przechowywania.

Przepis § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), stanowi, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2.

Ponieważ nie zastrzeżono, że przepis ten stosuje się jedynie do zaliczek w przypadku dostaw krajowych, należy uznać, że znajduje on zastosowanie także w przypadku zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zatem, w przypadku otrzymania zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw, istnieje konieczność wystawienia faktur, wynikająca z art. 106 ust. 3 ustawy o VAT, tym samym obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje z chwilą wystawienia tych faktur.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Z kolei z treści art. 42 ust. 1 wynika, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

W myśl ust. 12 i 13 artykułu 42 jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju. Otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa wyżej, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów (art. 42 ust. 13 ustawy).

Zatem zaliczki - co do zasady - podlegają opodatkowaniu taką samą stawką podatku jak dostawa towarów.

Jeśli zaś wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu stawką 0%, zaliczki zostają opodatkowane stawką 0% pod warunkiem, że w momencie wykazania samej już wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów podatnik będzie posiadał dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Oznacza to, że w przypadku braku dowodów konieczne jest dokonanie korekty zafakturowanych zaliczek, która winna nastąpić w rozliczeniu za miesiąc w którym dokonano dostawy. Z powołanego przepisu art. 42 ust. 12 wynika bowiem, że opodatkowanie stawkami właściwymi dla sprzedaży dokonywanej na terytorium kraju w miesiącu rozliczenia dostawy odnosi się do całej kwoty dostawy (w tym otrzymanych zaliczek).

Reasumując, otrzymując zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w dniach 6 i 9 maja 2008r., Spółka jest obowiązana do wystawienia faktur stwierdzających ich otrzymanie odpowiednio do dnia 13 oraz do dnia 16 maja 2008r. Wystawiając faktury potwierdzające otrzymanie przez Wnioskodawcę zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Spółka ma prawo zastosować 0% stawkę podatku od towarów i usług w rozliczeniu za miesiąc maj 2008r.

Należy jednocześnie podkreślić, że w przypadku, gdy po dokonaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Spółka będzie składała deklarację dla podatku od towarów i usług i nie będzie jeszcze posiadała dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, wówczas – zgodnie z dyspozycją zawartą w ust. 12 tego artykułu – zobowiązana będzie opodatkować całą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stawkami właściwymi dla dostawy dokonanej na terytorium kraju, w tym skorygować w tym zakresie wcześniej wykazane zaliczki. W momencie, kiedy Spółka otrzyma odpowiednie dowody, wówczas - zgodnie z dyspozycją art. 42 ust. 13 cyt. ustawy - dokonuje korekty deklaracji, w której wykazała dostawę opodatkowując całość kwoty wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.