INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko S.A. przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2008r. (data wpływu 6 listopada 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty są wystarczające, w rozumieniu ustawy o VAT, do prawidłowego udokumentowania dostarczenia towarów do nabywcy w ramach WDT, zgodnie z art. 42 ustawy o podatku VAT i w konsekwencji do zastosowania stawki 0% VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty są wystarczające, w rozumieniu ustawy o VAT, do prawidłowego udokumentowania dostarczenia towarów do nabywcy w ramach WDT, zgodnie z art. 42 ustawy o podatku VAT i w konsekwencji do zastosowania stawki 0% VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako polski podatnik VAT UE uczestniczy w transakcji jako dostawca towaru na rzecz niemieckiego podatnika VAT UE. Natomiast towar dostarcza kontrahentowi angielskiemu na terenie Wielkiej Brytanii. Fakturę VAT wystawia kontrahentowi niemieckiemu i wysyła pocztą oryginał i kopię faktury w celu potwierdzenia.

Wnioskodawca zleca transport towarów polskim profesjonalnym firmom przewozowym.

Co do zasady, w odniesieniu do każdej dostawy towarów Wnioskodawca posiada następujące dokumenty, które potwierdzają, iż towar został wywieziony z Polski:

• dokument przewozowy CMR – potwierdzony przez firmę angielską (podpis i data odbioru towaru bez pieczątki),
• specyfikację poszczególnych sztuk towarów – potwierdzoną przez firmę angielską (podpis i data odbioru bez pieczątki),
• kopię faktury nie potwierdzoną przez kontrahenta niemieckiego (jedynie fax faktury VAT z potwierdzeniem odbioru (podpis i pieczątka).

Wnioskodawca na tej podstawie stosuje stawkę 0% podatku VAT. Ponadto do każdej dostawy jest on w stanie okazać potwierdzenie zapłaty za towar, a także korespondencję handlową (zamówienie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty są wystarczające, w rozumieniu ustawy o VAT, do prawidłowego udokumentowania dostarczenia towarów do nabywcy w ramach WDT, zgodnie z art. 42 ustawy i w konsekwencji do zastosowania stawki 0% VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy zgromadzone przez niego dokumenty pozwalają na opodatkowanie WDT stawką 0% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 tej ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędacą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Na mocy art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (…).

Art. 22 ust. 2 ww. ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów (art. 22 ust. 3 ustawy).

W analizowanej sytuacji transport towaru następuje z Polski do Wielkiej Brytanii, na zlecenie podatnika polskiego, zatem zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 1 ustawy, dostawę towarów dokonaną przez Wnioskodawcę uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia transportu, a więc w Polsce.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl art. 42 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

• z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
  
  

Ponadto stosownie do art. 42 ust. 11 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jak wynika z powyższego ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje formy dokumentów, które mają potwierdzać dostawę towarów do kontrahenta unijnego. Niewątpliwie jednak mają one mieć rangę dowodów, których treść (nie forma) potwierdzają fakt dokonania dostawy. Muszą więc w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać okoliczność faktyczną przez nie dowodzoną.

Zatem aby podatnik miał prawo rozliczyć daną sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, powinien posiadać w swojej dokumentacji wiarygodne dowody potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie do innego państwa członkowskiego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako polski podatnik VAT UE dokonuje dostawy towaru na rzecz niemieckiego podatnika VAT UE. Natomiast towar dostarcza kontrahentowi angielskiemu na terenie Wielkiej Brytanii, przy czym transport towarów zleca polskim profesjonalnym firmom przewozowym. Fakturę wystawia kontrahentowi niemieckiemu i wysyła pocztą oryginał i kopię faktury w celu potwierdzenia.

Co do zasady, odniesieniu do każdej dostawy towarów posiada:

• dokument przewozowy CMR – potwierdzony przez firmę angielską (podpis i data odbioru towaru bez pieczątki),
• specyfikację poszczególnych sztuk towarów – potwierdzoną przez firmę angielską (podpis i data odbioru bez pieczątki),
• kopię faktury nie potwierdzoną przez kontrahenta niemieckiego (jedynie fax faktury VAT z potwierdzeniem odbioru (podpis i pieczątka).

Ponadto do każdej dostawy jest w stanie okazać potwierdzenie zapłaty za towar, a także korespondencje handlową (zamówienie).

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż dokonana przez Wnioskodawcę dostawa towarów, spełniać będzie warunki zawarte w cyt. art. 13 ust. 1 ustawy, pozwalające uznać ją za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz firmy niemieckiej.

Analiza przywołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest, w znacznej mierze, od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski.

W ocenie tut. organu posiadane przez Spółkę dokumenty, które zostały opisane w przedmiotowym wniosku, potwierdzają wywóz towaru z terytorium kraju do innego państwa członkowskiego, a w konsekwencji stanowią podstawę do zastosowania stawki podatku VAT 0%.

Zauważyć jednak należy, iż ostateczna weryfikacja posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów może nastąpić tylko w postępowaniu podatkowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. według stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 listopada 2008r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.