INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2008 r. (data wpływu 17 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poszczególnych części opłaty za przyłączenia do sieci gazowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poszczególnych części opłaty za przyłączenia do sieci gazowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowy z podmiotami będącymi operatorami gazociągu przesyłowego (dalej Operatorzy), których celem jest przyłączenie sieci gazowej Spółki do sieci gazowych Operatorów. Za możliwość podłączenia się do sieci Operatorów Spółka poniesie na ich rzecz opłatę przyłączeniową.

W celu umożliwienia podłączenia do sieci gazowej, poszczególni Operatorzy zobowiążą się do wykonania przyłącza, w skład którego w większości przypadków wejdzie gazociąg przyłączeniowy, stacja regulacyjno-pomiarowa, układy zaporowo upustowe średniego ciśnienia. W praktyce mogą zdarzyć się również przyłącza, które obejmują tylko wykonanie stacji regulacyjno-pomiarowej.

Wybudowane przyłącze stanowić będzie własność Operatorów i jego wartość będzie przez nich amortyzowana.

Opłata przyłączeniowa ponoszona będzie w ratach, częściowo w formie zaliczki jeszcze przed dokonaniem faktycznego przyłączenia do sieci Operatorów, częściowo już po dokonaniu przyłącza.

Z postanowień umowy będzie wynikać, iż moment dokonania wpłaty kolejnych rat nie jest związany z zakończeniem etapu wykonania przyłącza (protokół zdawczo-odbiorczy jest podpisywany dopiero po faktycznym dokonaniu przyłącza).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W którym momencie Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poszczególne części opłaty z tytułu przyłączenia do sieci gazowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu poszczególne części opłaty przyłączeniowej w momencie poniesienia, czyli w momencie dokonania faktycznej zapłaty.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Opłata przyłączeniowa niewątpliwie przyczynia się do uzyskiwania przez Wnioskodawcę przychodów (dzięki możliwości przesyłu gazu do większej grupy klientów), wobec czego można ją uznać za koszt podatkowy.

Moment zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych, uzależniony jest od tego, czy jest to koszt pośrednio czy bezpośrednio powiązany z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. W opinii Spółki, koszt opłaty przyłączeniowej do sieci gazowej należy uznać za tzw. pośredni koszt uzyskania przychodu. Nie można go bowiem powiązać z żadnym konkretnym przychodem.

Zasady rozliczania kosztów pośrednich określają przepisy art. 15 ust. 4d-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e tej ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, koszt opłaty przyłączeniowej powinien być więc rozliczony w momencie poniesienia (nie jest to bowiem koszt dot. okresu przekraczającego rok podatkowy). Dniem poniesienia kosztu, jest dzień, na który ujęto wydatek w księgach rachunkowych. Jak stwierdził Minister Finansów w piśmie z dnia 8 marca 2007 r., MB8/102/2007 „ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Koszt podatkowy powstaje zatem w dniu faktycznego zaksięgowania kosztu w księgach rachunkowych, a nie w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej, np. w dniu wystawienia faktury”.

Płatności z tytułu przyłączenia do sieci gazowej Operatorów (w tym również płatności wnoszone w formie zaliczek) będą ujmowane w księgach rachunkowych każdorazowo w momencie ich faktycznej zapłaty. Dlatego też, zdaniem Spółki, należy uznać, iż moment zapłaty poszczególnych rat będzie momentem zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu.

Spółka zwraca uwagę, iż poprawność takiego postępowania została potwierdzona przez Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w postanowieniu z dnia 25 X 2006 r., ZD/4061-187/06, w odpowiedzi na wniosek o pisemną interpretację złożony przez Spółkę w trybie art. 14a i nast. Ordynacji podatkowej. W piśmie tym czytamy: „(...) w przedstawionym stanie faktycznym, zachodzi sytuacja ponoszenia przez Podatnika wydatków związanych z całokształtem prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Będą więc te wydatki, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, mogły zostać potrącone przez Wnioskującą w kosztach uzyskania przychodów w dacie poniesienia (...). Organ podatkowy stwierdza, iż słuszne jest także stanowisko Wnioskującej, że za moment poniesienia kosztu z tytułu opłaty przyłączeniowej należy uznać moment zapłaty poszczególnych części wynagrodzenia należnego Wykonawcy”.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. ustawodawca, modyfikując przepisy dot. momentu zaliczania wydatków do kosztów podatkowych, zdefiniował pojęcie „dnia poniesienia kosztu”, jako momentu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych. Zdaniem Spółki, nie zmienia to jednak istoty postanowienia Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, iż opłata przyłączeniowa stanowi koszt podatkowy w momencie poniesienia. Skoro więc zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r., dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto dany koszt w księgach rachunkowych, a dniem ujęcia w księgach rachunkowych jest dzień dokonania zapłaty każdej części opłaty przyłączeniowej, należy więc uznać, iż poprzednia interpretacja Naczelnika Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu jest wciąż aktualna i Spółka ma nadal prawo do rozliczania kosztów opłaty przyłączeniowej w momencie zapłaty każdej raty.

Spółka pragnie również wskazać, iż moment otrzymania poszczególnych rat opłaty przyłączeniowej, został uznany za moment powstania przychodu przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w odpowiedzi na pytanie Spółki zadane w trybie art. 14b i nast. Ordynacji podatkowej (interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2008 r., ILPB3/423-162/08-4/DS.

Interpretacja ta jest zbieżna ze stanowiskiem Ministra Finansów, który w piśmie z dnia 26 kwietnia 2007 r., DD6-8213-373/MD/07/6913/06, stwierdził, iż „Zapłata „z góry” za wykonane usługi w następnych okresach sprawozdawczych, mająca ostateczny i definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych”. Powyższe pismo potwierdza regułę, iż zaliczki mające charakter definitywny stanowią przychód i koszt podatkowy.

Podsumowując, Spółka będzie miała prawo zaliczać poszczególne raty opłaty przyłączeniowej (zarówno te poniesione w formie zaliczek, jak i te poniesione po dokonaniu przyłączenia) w momencie ich faktycznej zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie nadmienia się, iż zgodnie z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzoną ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), art. 15 ust. 4e otrzymał następujące brzmienie: „Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów”. Powyższa zmiana nie ma jednak wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.