INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2002 r. (data wpływu 24 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wydzierżawia samochody osobowe i ciężarowe od osób fizycznych zamieszkałych za granicą. Po wydzierżawieniu samochody te przywożone są do Polski i rejestrowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym samochody osobowe podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, samochody osobowe, które są wydzierżawione za granicą i właściciel pozostaje za granicą nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), dalej zwaną ustawą, opodatkowaniu akcyzą podlega m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe.

Stosownie do art. 2 pkt 11 ustawy, poprzez nabycie wewnątrzwspólnotowe należy rozumieć przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Co do zasady więc, dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobu akcyzowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego.

1. W myśl art. 80 ust. 1 ustawy, akcyzie podlegają samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
2. W art. 80 ust. 2 pkt 1 ustawy, ustawodawca stanowi, że podatnikami akcyzy od samochodów są importerzy i podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego.
3. W przypadku natomiast nabycia wewnątrzwspólnotowego obowiązek podatkowy w akcyzie powstaje z chwilą nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, nie później jednak, niż z chwilą jego rejestracji na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (art. 80 ust. 3 pkt 3 ustawy).

Z treści art. 80 ust. 3 pkt 3 ustawy, wynika, że nabycie uprawnienia do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel z równoczesnym przemieszczeniem samochodu osobowego na terytorium kraju skutkować będzie objęciem tego nabycia podatkiem akcyzowym.

Opodatkowanie akcyzą nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego nastąpi również wtedy, gdy wprawdzie nabywca wewnątrzwspólnotowy nie posiada prawa rozporządzania samochodem jak właściciel, ale dochodzi do rejestracji tego samochodu, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, np. w sytuacji gdy Wnioskodawca na podstawie umowy dzierżawy sprowadzi samochód osobowy na terytorium Polski i dokona jego rejestracji w trybie § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz. U. z 2007 r. Nr 186, poz. 1322).

W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego, ustalenie momentu dokonania tej czynności (czyli przemieszczenia na terytorium kraju) jest niezwykle trudne, a czasami wręcz niemożliwe. Dlatego, ustawodawca przy określaniu momentu powstania obowiązku podatkowego w nabyciu wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego pomocniczo posłużył się dwoma innymi czynnościami prawnymi, które na pewno są dokumentowane, w związku z czym pozwalają na ścisłe określenia ram czasowych, w których powstaje obowiązek podatkowy. Najwcześniejszą z tych czynności jest nabycie prawa do rozporządzania samochodem jak właściciel. Jeżeli jednak nabywca wewnątrzwspólnotowy nie posiada takiego prawa np. przyjął w użytkowanie samochód osobowy na podstawie umowy dzierżawy, to ostatecznym momentem powstania obowiązku podatkowego – celem realizacji zasady wynikającej z art. 80 ust. 1 ustawy – będzie rejestracja samochodu na terytorium kraju.

Tym samym intencją ustawodawcy było określenie najpóźniejszego momentu, w którym przesłanka do powstania obowiązku podatkowego (nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel) powinna nastąpić, czyli stworzenie odrębnej przesłanki powstania obowiązku podatkowego w akcyzie w postaci dokonania rejestracji samochodu.

W myśl art. 71 ust. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), pojazd sprowadzony z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej (w tym również pojazd, który został przejęty w użytkowanie na podstawie umowy dzierżawy) winien być zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia.

Rejestracji dokonuje się na podstawie dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju (art. 72 ust. 1 pkt 6a ustawy Prawo o ruchu drogowym).

Biorąc powyższe pod uwagę, oraz fakt, iż przedmiotowe pojazdy są samochodami osobowymi i mają być użytkowane przez Zainteresowanego w Polsce, należy uznać, że nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie.

Zgodnie zatem z art. 80 ust. 3 pkt 3 ustawy, obowiązek podatkowy w akcyzie powstanie nie później niż z chwilą jego rejestracji na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Reasumując należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.