Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-455/12-4/ES
z 9 sierpnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r.(data wpływu 31 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej rekompensaty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej rekompensaty.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 20 lipca 2012 r., nr ILPB2/415-455/12-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 20 lipca 2012 r., skutecznie doręczono w dniu 24 lipca 2012 r., natomiast w dniu 31 lipca 2012 r. (data nadania 30 lipca 2012 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W lutym 2009 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zakończyli budowę domu jednorodzinnego, w którym instalację wodną wykonano z rur i kształtek, których dystrybutorem jest spółka z o.o. Na początku 2010 r. doszło do pierwszego pęknięcia rur, które spowodowało zalanie domu oraz powstanie dużych strat. Małżonkowie zgłosili reklamację do tej spółki, która uznała ich reklamację w trybie reklamacji zgodnej z przepisami o rękojmi ustanowionej w Kodeksie cywilnym i opisanymi w ustawie o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej - uznając za przyczynę wadliwe kształtki.

W toku przeprowadzonej reklamacji zostały przedstawione wszelkie dokumenty potwierdzające zakup ww. kształtek, zgłoszenia reklamacyjne wraz z opisem uszkodzeń oraz zostały przeprowadzone wizje lokalne przez rzeczoznawcę spółki wraz z dokumentacją opisową i fotograficzną skutków awarii. Poza tym dostarczono do firmy zdemontowane elementy instalacji.

Reklamacja została uznana za zasadną i zaproponowano zwrot kosztów kompleksowej wymiany instalacji wodnej wolnej od wad oraz odtworzenia stanu pierwotnego domu w oparciu o sporządzony kosztorys zweryfikowany przez niezależnego eksperta.

W styczniu 2011 r. doszło do podpisania ugody w związku z koniecznością kompleksowej wymiany instalacji wodnej wykonanej z kształtek polipropylenowych w zakresie określonym w szczególności w kosztorysie z czerwca 2010 r.

Spółka podpisując ugodę dotyczącą zakresu robót określonego kosztorysem oraz wysokości rekompensaty wynikającej z tego kosztorysu (demontaż starej instalacji, montaż nowej instalacji oraz odtworzenie stanu pierwotnego domu) poinformowała o konieczności wystawienia PIT-8C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota wypłaconej rekompensaty stanowi przychód podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako osoby pokrzywdzonej - klienta spółki - otrzymana kwota rekompensaty nie stanowi przychodu, ponieważ nie spełnia definicji przychodów, o których mowa w art. 20 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odwołując się jednocześnie do treści przepisu art. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1176 ze zm.).

W związku z tym spółka nie ma obowiązku sporządzić PIT-8C, ponieważ kwota ta nie stanowi dla małżonków jako osób reklamujących dany wyrób przychodu, a jest jedynie rekompensatą już poniesionych wydatków na wadliwe wyroby i odtworzenie stanu sprzed awarii.

Wnioskodawca uważa, że podobna sytuacja została opisana w interpretacji opublikowanej na stronie Ministerstwa Finansów z dnia 26 stycznia 2010 r. nr IPPB2/415-671/09-5/MG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego we wniosku wynika, że w lutym 2009 r. małżonkowie zakończyli budowę domu jednorodzinnego, w którym instalację wodną wykonano z przedmiotów, których dystrybutorem jest spółka z o.o. Na początku 2010 r. doszło do awarii instalacji wodnej, które spowodowała zalanie domu oraz powstanie dużych strat. Małżonkowie zgłosili reklamację do firmy, która uznała ich reklamację w trybie reklamacji zgodnej z przepisami o rękojmi ustanowionej w Kodeksie cywilnym i opisanymi w ustawie o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej - uznając za przyczynę wadliwe kształtki.

Reklamacja została uznana za zasadną i w styczniu 2011 r. doszło do podpisania ugody dotyczącej zakresu robót określonego kosztorysem oraz wysokości rekompensaty wynikającej z tego kosztorysu oraz poinformowano o konieczności wystawienia PIT-8C.

W tym miejscu wskazać należy na treść przepisu art. 8 powołanej przez Wnioskodawcę ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1176 ze zm.).

Zgodnie z brzmieniem ust. 1 art. 8 ww. ustawy, jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia.

Z treści ust. 2 art. 8 omawianej ustawy wynika, iż nieodpłatność naprawy i wymiany w rozumieniu ust. 1 oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia.

Tak więc, jeżeli Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie na podstawie wskazywanej przez Niego ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego to należy zgodzić się z Jego stanowiskiem, iż otrzymana przez Niego kwota rekompensaty nie spełnia definicji przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.