INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki…, przedstawione we wniosku z dnia 02 października 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 06 października 2008r.) uzupełnionym w dniu 23 grudnia 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przysądzenia w sądowym postępowaniu egzekucyjnym prawa wieczystego użytkowania nieruchomości wraz z własnością znajdujących się na gruncie budynków – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 października 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przysądzenia w sadowym postępowaniu egzekucyjnym prawa wieczystego użytkowania nieruchomości wraz z własnością znajdujących się na gruncie budynków.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 16 grudnia 2008r. Znak: IBPB2/436-180/08/MZ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 23 grudnia 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcy będącemu Spółką z o.o. na podstawie postanowienia Sądu z dnia 04 grudnia 2007r. w sprawie egzekucyjnej z wniosku syndyka masy upadłościowej innej Spółki z o.o. na podstawie art. 188 prawa upadłościowego przysadzono prawo wieczystego użytkowania działek wraz z własnością budynków. Do wniosku dołączono kserokopię postanowienia Sądu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przysądzeniem na rzecz wnioskodawcy prawa wieczystego użytkowania działek wraz z własnością budynków, w toku sądowego postępowania egzekucyjnego, prowadzonego na wniosek syndyka masy upadłościowej innej Spółki z o.o., wnioskodawca jest obowiązany opłacić podatek od czynności cywilnoprawnych ...

Wnioskodawca uważa, że nie jest zobowiązany do odprowadzenia podatku do Urzędu Skarbowego. Umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym korzystają ze zwolnienia w podatku od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt. 2 i 3 ww. ustawy).

Dyspozycja zawarta w art. 1 ust. 2 przedmiotowej ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o czynnościach cywilnoprawnych, przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych w ust. 2 i 3.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 3 ww. ustawy nie podlegają temu podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawcy będącemu Spółką z o.o. na podstawie postanowienia Sądu w sprawie egzekucyjnej z wniosku syndyka masy upadłościowej innej Spółki z o.o. na podstawie przepisów prawa upadłościowego przysadzono prawo wieczystego użytkowania działek wraz z własnością budynków.

Powyższe oznacza, że wnioskodawca w sądowym postępowaniu egzekucyjnym nabył następujące składniki majątkowe: prawo wieczystego użytkowania gruntów oraz prawo własności wybudowanych na gruncie budynków, stanowiących odrębne nieruchomości.

Użyte w art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pojęcie rzeczy należy interpretować zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który w art. 45 stanowi, iż rzeczami są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome. Przedmiotami sprzedaży w ujęciu Kodeksu cywilnego oprócz rzeczy mogą być prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy np. prawo wieczystego użytkowania, nakłady poczynione na rzecz.

Prawo użytkowania wieczystego gruntu nie jest rzeczą, co oznacza, że sprzedaż tego prawa nie może korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast budynki posadowione na użytkowaniu wieczystym stanowiące odrębne nieruchomości są rzeczami i sprzedaż tych budynków nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile została dokonana w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Przez zwrot "umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu upadłościowym" należy bowiem rozumieć wyłącznie sprzedaż rzeczy uregulowaną przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2003r. Nr 60, poz. 535 ze zm.) w szczególności przepisami art. 306 - 330 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 311 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze - likwidacja masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości i ruchomości, przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo ich zbycie.

Sprzedaż dokonywana w postępowaniu upadłościowym należy do sposobów likwidacji masy upadłości i stosownie do art. 313 ust. 1 ww. ustawy ma skutki sprzedaży egzekucyjnej.

Natomiast postępowanie egzekucyjne jest regulowane przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), nazywanej dalej k.p.c. Wymogi niezbędne dla wydania przez sąd postanowienia o przysądzeniu własności określa przepis art. 998 § 1 k.p.c. zgodnie, z którym po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowieniu o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności.

Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości (art. 999 § 1 k.p.c.).

Odnosząc się do wyżej przywołanych przepisów należy stwierdzić, że przysądzenie własności nieruchomości czyli budynków w sprawie egzekucyjnej na podstawie prawomocnego postanowienia sądu, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie podlegać przysądzenie prawa użytkowania wieczystego gruntów natomiast przysądzenie prawa własności budynków położonych na gruntach będących w użytkowaniu wieczystym nie znajdzie się w zakresie czynności powodujących powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu –do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.