Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1173/12/HD
z 21 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 11 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów obejmujących:

• opłaty eksploatacyjne – jest prawidłowe,
• odsetki od kredytu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką mieszkania, którego zakup sfinansowany został kredytem udzielonym przez bank w walucie obcej (frankach szwajcarskich).

Wnioskodawczyni planuje wynająć przedmiotowe mieszkanie. Najem będzie dokonywała w ramach tzw. najmu prywatnego (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), z którego dochód zamierza opodatkować na zasadach ogólnych.

Wnioskodawczyni planuje zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu:

• czynsz płacony do spółdzielni mieszkaniowej (w tym także opłatę za zużycie ciepłej i zimnej wody – według wskazań licznika);
• opłatę za zużycie energii elektrycznej (według wskazań licznika);
• opłatę za zużycie gazu (według wskazań licznika);
• opłatę za Internet i telewizję kablową (według umowy z operatorem);
• odsetki od kredytu zaciągniętego na kupno mieszkania.

Ww. należności będą mieściły się w opłacie wnoszonej przez wynajmujących mieszkanie. Opłaty za wynajem Wnioskodawczyni będzie pobierała od najemców do dnia 15 bieżącego miesiąca i sama regulowała należności. Raty kredytu Wnioskodawczyni spłaca ostatniego dnia każdego miesiąca.

Do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu Wnioskodawczyni zamierza również doliczyć wydatki ponoszone na bieżące remonty i naprawy. Opłaty te Wnioskodawczyni będzie ponosić osobiście i nie będzie nimi obciążać wynajmujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć ww. opłaty na utrzymanie mieszkania?
2. Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć odsetki od spłaconego kredytu? Jeśli tak, to jaką datę stosuje się do przeliczenia kwoty odsetek we frankach szwajcarskich?

Zdaniem Wnioskodawczyni, może w koszty uzyskania przychodów z tytułu najmu zaliczyć uiszczane przez najemców opłaty do spółdzielni mieszkaniowej, za energię elektryczną, gaz, Internet, telewizję kablową i odsetki od zaciągniętego na kupno tego mieszkania kredytu. Wnioskodawczyni zamierza ustalić wysokość odsetek od kredytu we frankach szwajcarskich według kursu ogłoszonego przez NBP ostatniego dnia roboczego przed dniem wymagalności spłaty raty kredytu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie kosztów uzyskania przychodów obejmujących opłaty eksploatacyjne – uznaje się za prawidłowe, zaś obejmujących odsetki od kredytu – za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), źródłem przychodu jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W przypadku opodatkowania dochodów z najmu według skali podatkowej, podatnik ma prawo do obniżania osiągniętego przychodu o koszty jego uzyskania.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione przez osoby inne niż podatnik),
• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

• pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
• pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) – o czym stanowi art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy.

Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 33 cytowanej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Zgodnie z art. 11a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie sfinansowane kredytem w walucie obcej (frankach szwajcarskich). Wnioskodawczyni planuje wynająć przedmiotowe mieszkanie. Świadczenia ponoszone przez najemców będą zawierały opłaty eksploatacyjne (czynsz, energię elektryczną, gaz, Internet i telewizję kablową) oraz odsetki od zaciągniętego kredytu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni z tytułu najmu przedmiotowego mieszkania będzie osiągała przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody te będą obejmowały również opłaty eksploatacyjne (czynsz, energię elektryczną, gaz, Internet i telewizję kablową) ponoszone przez wynajmujących mieszkanie. W takiej sytuacji, poniesienie ww. opłat kreuje u Wnioskodawczyni koszty, które będą miały związek z uzyskaniem przychodu z tego źródła przychodów. Nie zostały one także wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego Wnioskodawczyni ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów właściwie udokumentowanych wydatków związanych z eksploatacją przedmiotowego lokalu, o ile spełnione zostaną warunki określone przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do kwestii możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup przedmiotowej nieruchomości wskazać należy, że wydatki poniesione na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, który to lokal przeznaczony zostanie pod wynajem, jako związane z uzyskiwanym przychodem z najmu – mogą, co do zasady, zostać zaliczone do kosztów uzyskania tego przychodu. Z treści art. 23 ust. 1 pkt 32 i 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, że wydatki z tytułu odsetek od kredytu – o ile spełniają warunek celowości, wynikający z art. 22 ust. 1 ww. ustawy i nie zwiększają wartości początkowej wynajmowanego lokalu mieszkalnego – mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu. Z tym jednak zastrzeżeniem, iż do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tylko te wydatki, które zostały faktycznie zapłacone przez Wnioskodawczynię (od momentu przekazania lokalu do wynajmu). Koszty poniesione w walutach obcych – zgodnie z art. 11a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu – czyli dzień zapłaty odsetek od kredytu, a nie z dniem wymagalności spłaty raty kredytu (jak uważa Wnioskodawczyni). W związku powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślenia wymaga, że przepisy rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa stanowią, iż interpretacja indywidualna wydana w tym trybie może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku.

Zakres żądania wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:

1. stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.

Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawczyni ocenie interpretacyjnej organu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została poddana wyłącznie możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków obejmujących opłaty eksploatacyjne oraz odsetki od kredytu. Organ nie odniósł się natomiast do ponoszonych przez Wnioskodawczynię wydatków na bieżące remonty i naprawy, ponieważ kwestia ta pozostaje poza zakresem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.