INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2008r. (data wpływu 11 sierpnia 2008r.), uzupełnionym pismami z dnia 19 września 2008r. (data wpływu 22 września 2008r.), z dnia 5 listopada 2008r. (data wpływu 10 listopada 2008r.) oraz z dnia 14 listopada 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 19 września 2008r., (data wpływu 22 września 2008r.), z dnia 5 listopada 2008r. (data wpływu 10 listopada 2008r.) będącymi odpowiedzią na wezwania tut. organu z dnia 10 września 2008r. i z dnia 28 października 2008r. oraz pismem z dnia 14 listopada 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 20 czerwca 2008r. przed notariuszem w Kancelarii Notarialnej przedstawiciele prawni spółki Pan R., Pan N. stawili się w celu sprzedaży działki nr X i 1/6 działki nr Y.

W dniu 4 czerwca 2008r. przed ww. notariuszem w Kancelarii Notarialnej zgłosili się przedstawiciele Spółki z o.o. Pan R., Pan W. w celu sprzedaży działki Z i 1/6 działki nr Y.

W dniu 4 czerwca 2008r. przed ww. notariuszem w Kancelarii Notarialnej zgłosili się przedstawiciele Spółki z o.o. Pan R., Pan W. celu sprzedaży działki H i 1/6 części działki nr Y.

Wnioskodawca właścicielem powyższych działek został w dniu 6 stycznia 1998r. na podstawie aktu notarialnego sporządzonego przez Kancelarię Notarialną przed ww. notariuszem. Umowa kupna wskazuje jako zakup nieruchomości działki stanowiące rolę, pastwisko, nieużytki i drogę.

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca wyjaśnił dodatkowo, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Według aktu notarialnego z dnia 6 stycznia 1998r. Wnioskodawca zakupił dwie działki o całkowitym obszarze 0,6622ha i numerach 2005 oraz 2004. Wnioskodawca zakupił przedmiotowe grunty celem wybudowania na nich hali produkcyjnej tzn. produkcji pomp zatapialnych szlamowych dla górnictwa, przemysłu ciężkiego i oczyszczalni ścieków.

Wszystkie działki po podziale są działkami przeznaczonymi pod zabudowę domków jednorodzinnych zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. W momencie sprzedaży wszystkie działki były niezabudowane. Do momentu sprzedaży działki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę i nie były też przedmiotem najmu i dzierżawy.

Sprzedaż trzy razy po 1/6 działki nr Y dotyczyła działki, która stanowi drogę dojazdową do poszczególnych działek i została ustanowiona jej służebność dla wszystkich pozostałych działek.

Z zakupionej działki o nr geodezyjnym 2005 została wydzielona działka o nr geodezyjnym Y o powierzchni 977m² pod drogę dojazdową do pozostałych działek zgodnie z projektem podziału zatwierdzonym przez Urząd Miejski.

W momencie kupna na działce o nr geodezyjnym 2005 nie było żadnej drogi.

W miesiącu kwietniu 2007 roku przystąpiono do budowy drogi polegającej na:

1. Zdjęciu humusu grubości około 35m,
2. Wykonaniu warstwy odsączającej po opadach atmosferycznych,
3. Ułożeniu i utwardzeniu tłuczenia pod asfalt lub kostkę brukową. Ostatniej warstwy tj. asfaltu lub ułożenia kostki nie wykonano z uwagi na przyszłe wykonywanie podłączeń do budynków.
   
   

Droga ta w takim stanie zapewnia sprawny transport materiałów do budowy a także sprzyja bezpieczeństwu dojeżdżających do pracy na budowach pracowników. Droga ta jest drogą osiedlową. Cała droga została podzielona na sześć równych części o powierzchni 162,8 m² i przyporządkowana do każdej działki zgodnie z projektem podziału działki. Wartość drogi jest zawarta w cenie działki dla działki nr geodezyjny Y, została również ustanowiona służebność dla wszystkich pozostałych działek (dotyczy przedsiębiorstwa Wodno – Kanalizacyjnego i Energetyki).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. działek należy opodatkować podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z charakterem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, który zajmuje się produkcją maszyn dla górnictwa, kopalnictwa i budownictwa z wyjątkiem działalności usługowej (PKD-2952A) sprzedaż działek nie może być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdyż wykonana została poza zakresem działań Wnioskodawcy.

Czynność powyższa została uznana przez Wnioskodawcę jako indywidualna poza zakresem jego działań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 ust. 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje sprzedaży, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcja maszyn dla górnictwa, kopalnictwa i budownictwa z wyjątkiem działalności usługowej (PKD-2952A) i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Aktem notarialnym Wnioskodawca nabył w 1998r. nieruchomość gruntową składającą się z dwóch działek o nr: 2005 oraz 2004 i całkowitym obszarze 0,6622ha w celu wybudowania na nich hali produkcyjnej tzn. produkcji pomp zatapialnych szlamowych dla górnictwa, przemysłu ciężkiego i oczyszczalni ścieków. Umowa kupna wskazuje jako zakup nieruchomości działki stanowiące rolę, pastwisko, nieużytki i drogę.

Po podziale ww. nieruchomości Wnioskodawca w 2008r. dokonał sprzedaży 3 działek wraz z drogami dojazdowymi do poszczególnych działek, które stanowią po 1/6 działki nr Y. Wszystkie działki po podziale są działkami przeznaczonymi pod zabudowę domków jednorodzinnych zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego.

Z powyższego wynika, iż całokształt czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę związanych z zakupem przedmiotowych nieruchomości gruntowych był ściśle związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Bowiem wszystkie czynności wykonywane przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą należy rozpatrywać w kontekście prowadzenia działalności gospodarczej. Nie można uznać, że wykonanie przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą jednych czynności odbywa się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a wykonanie innych czynności odbywa się poza tą działalnością. Zatem mając na uwadze fakt, że ww. zakupione nieruchomości zostały przez Wnioskodawcę zakupione w ramach oraz z przeznaczeniem dla potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, stwierdzić należy, że ich sprzedaż mieści się w zakresie działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego dostawa przedmiotowych nieruchomości gruntowych jako związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca będzie dla tej czynności występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W efekcie sprzedaż nieruchomości gruntowych należy traktować jako dostawę towarów w ramach wyprzedaży majątku należącego do Podatnika, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest natomiast właściwa stawka podatku VAT jaką należało zastosować dla dostawy tej nieruchomości lub możliwość ewentualnego zwolnienia z opodatkowania.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż sprzedane nieruchomości gruntowe stanowią teren niezabudowany. Teren, na którym zlokalizowane są nieruchomości (3 działki) objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i sklasyfikowany jako tereny przeznaczone pod zabudowę domków jednorodzinnych.

Wobec powyższego, podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, bowiem zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Zatem sprzedaż przedmiotowych nieruchomości, w części stanowiącej zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego tereny pod zabudowę domków jednorodzinnych, zgodnie z art. 41 ust 1 ustawy, podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

Ponadto Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazuje, iż oprócz sprzedaży ww. 3 nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę domków jednorodzinnych, dokonał dostawy gruntu przeznaczonego pod drogę dojazdową do poszczególnych działek (trzy części stanowiące po 1/6 działki nr Y). W momencie kupna na działce o nr geodezyjnym 2005, z której wydzielono ww. drogę, nie było żadnej drogi.

Natomiast w 2007r. Wnioskodawca przystąpił do budowy drogi polegającej na:

1. Zdjęciu humusu,
2. Wykonaniu warstwy odsączającej po opadach atmosferycznych,
3. Ułożeniu i utwardzeniu tłuczenia pod asfalt lub kostkę brukową, ostatniej warstwy tj. asfaltu lub ułożenie kostki nie wykonano z uwagi na przyszłe wykonywanie podłączeń do budynków.
   
   

Droga ta zdaniem Wnioskodawcy w takim stanie zapewnia sprawny transport materiałów do budowy a także sprzyja bezpieczeństwu dojeżdżających do pracy na budowach pracowników. Droga ta jest drogą osiedlową. Cała droga została podzielona na sześć równych części o powierzchni 162,8 m² i przyporządkowana do każdej działki zgodnie z projektem podziału działki.

W związku z powyższym w przedstawionym stanie faktycznym istotne jest ustalenie czy przedmiot sprzedaży tj. naniesienie na gruncie (budowa drogi) jest budowlą, o której mowa w art. 2 pkt 6 i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Jak już wspomniano na wstępie towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Jak stanowi wyżej cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, przez które rozumieć należy budynki i budowle, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które wymienione są w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
   a) budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
   b) budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
   c) obiekt małej architektury;
   
2. budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
   
   

W świetle ww. ustawy Prawo budowlane budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolnostojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

W sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej” można wyróżnić klasę 2112 - ulice i drogi pozostałe, do której zalicza się: Drogi na obszarach miejskich i zamiejskich, w tym: skrzyżowania, węzły komunikacyjne i parkingi, np.: drogi, ulice, aleje, ronda, drogi gruntowe, drogi boczne, drogi dojazdowe, drogi wiejskie i leśne, ścieżki dla pieszych, ścieżki rowerowe, ścieżki do jazdy konnej, drogi i strefy dla pieszych, wraz z instalacjami do oświetlenia dróg i sygnalizacji, nasypami, rowami, słupkami bezpieczeństwa, przepustami pod drogami i urządzeniami odwadniającymi drogi.

Jak już wskazano wyżej, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2007r. na działce nr Y rozpoczęto budowę drogi osiedlowej i jej budowa nie została zakończona, gdyż nie położono jeszcze asfaltu lub kostki brukowej ze względu na przyszłe wykonanie podłączeń do budynków, zdjęto jedynie humus, wykonano warstwę odsączającą po opadach atmosferycznych, ułożono i utwardzono tłuczeń pod asfalt.

Z powyższego wynika zatem, że docelowo budowana droga ma zostać pokryta asfaltem lub kostką brukową, tak więc należy uznać, że na moment sprzedaży budowa nie została jeszcze zakończona.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT przez towary używane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Przesłanka ta nie została spełniona, więc przedmiotowy grunt nie może być uznany za zabudowany budowlą.

Powyższa sprawa wymagała analizy ze względu na zapis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Tak więc w przypadku dostawy gruntów zabudowanych należy najpierw określić stawkę opodatkowania budynku lub budowli trwale z tym gruntem związanych, bowiem dostawa gruntu będzie objęta taką samą stawką podatku VAT jak posadowiony na nim budynek czy budowla.

W świetle powyższego jeżeli dokonana w przedmiotowej sprawie zabudowa nie jest budowlą, ani też budynkiem, jak również ich częścią, uznać należy, że mamy do czynienia z gruntem niezabudowanym, przeznaczonym pod zabudowę, o czym stanowi naniesienie w postaci rozpoczętej i nie zakończonej budowy drogi.

Jednocześnie nie można zupełnie pominąć poniesionych nakładów wchodzących w skład rozpoczętej na działce inwestycji, te będą bowiem podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Przedmiotowe roboty należy uznać za nieukończoną inwestycję budowy drogi osiedlowej. Co do zasady przez inwestycję rozpoczętą i nieukończoną rozumie się ogół poniesionych kosztów pozostających w bezpośrednim związku z niezakończoną budową. Zatem przez sprzedaż niezakończonej inwestycji należy rozumieć odsprzedaż całości usług związanych z budową drogi.

W myśl § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008r.

Wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług dział 45 „Roboty budowlane” obejmuje:

1. prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,
2. prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, odbudową i remontem już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną,
3. instalowanie budynków i budowli z prefabrykatów, instalowanie konstrukcji stalowych.
   
   

W świetle powyższego dostawa nakładów inwestycyjnych związanych z budową drogi, jako sprzedaż robót budowlanych będzie podlegała opodatkowaniu według stawki VAT 22% zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie należy zaznaczyć, że dla powyższych dostaw ustawodawca nie przewidział obniżonych stawek lub też zwolnienia z opodatkowania.

Reasumując należy stwierdzić, że dostawa działek niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę domków jednorodzinnych jak i działki przeznaczonej pod zabudowę drogi podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22%. Również dostawa nakładów budowlanych wchodzących w skład rozpoczętej inwestycji podlega opodatkowaniu wg 22% stawki podatku VAT, stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Mamy bowiem w przedmiotowej sprawie do czynienia z wyprzedażą majątku należącego do Spółki i nabytego z zamiarem wybudowania hali produkcyjnej, tak więc Wnioskodawca działa bezwzględnie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług dokonując dostawy towarów nieobjętych jakimkolwiek zwolnieniem z opodatkowania lub obniżoną stawką.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego.

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.