INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 09 października 2008r.) uzupełnionym w dniu 28 listopada 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę w związku ze szkoleniem niewpływającym na zwiększenie kwalifikacji zawodowych pracownika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 października 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę w związku ze szkoleniem niewpływającym na zwiększenie kwalifikacji zawodowych pracownika.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 12 listopada 2008r. Znak: IBPB2/415-1624/08/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. W dniu 28 listopada 2008r. wpłynęło do tut. Biura uzupełnienie ww. wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W Spółce powstała Rada Pracowników na mocy ustawy z dnia 7 kwietnia 2006r. o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji. Ustawa ta została uchwalona na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego z dnia 11 marca 2002r., która nakłada na pracodawcę obowiązek stworzenia takiego gremium, działającego społecznie – zgodnie z art. 4 ww. ustawy. Członków Rady Pracowników wybrał Zarząd Związku Zawodowego działającego na terenie firmy.

Do Rady Pracowników został powołany pracownik, który w przedsiębiorstwie zajmuje stanowisko specjalisty ds. obrotu prawami autorskimi. Pracownik został skierowany pisemnie przez Zarząd przedsiębiorstwa na szkolenie o temacie „Rady Pracowników 2008 – jak przygotować się na nowe obowiązki”. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z podatku dochodowego jest zwolniona wartość szkolenia podnoszącego kwalifikacje zawodowe pracownika.

W związku z powyższym pracownikowi zwiększono dochód i naliczono podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż szkolenia nie są związane z wykonywaniem pracy na stanowisku specjalisty ds. obrotu prawami autorskimi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkolenie niewpływające na zwiększenie kwalifikacji zawodowych niezbędnych do wykonywania pracy na danym stanowisku podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy: zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż szkolenie dotyczące tworzenia i funkcjonowania Rad Pracowników nie wpływa na podnoszenie kwalifikacji zawodowych niezbędnych do wykonywania pracy, gdyż nie jest związane z bieżącym wykonywaniem pracy przez pracownika. Dlatego też został naliczony podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 tejże ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy. A zatem, wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy – o ile nie stanowi wymienionego w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów – podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej, są: ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t. j. z 1998r. Dz. U. Nr 21, poz. 94 ze zm.) i przepisy wykonawcze do tej ustawy, którymi są rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 ze zm.) oraz z nim związane rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216).

Stosownie do treści § 1 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 października 1993r. przepisy tego rozporządzenia stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych.

Natomiast przepis § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 lutego 2006r. stanowi, iż uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

1. kurs,
2. kurs zawodowy,
3. seminarium,
4. praktyka zawodowa.

W przypadku dokształcania i doskonalenia odbywanego w formach pozaszkolnych niezbędne jest aby podnoszenie kwalifikacji zawodowych odbywało się na podstawie skierowania zakładu pracy.

W treści ww. art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa między innymi o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Według Słownika Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (Warszawa 1997-2008):

• zawód – to wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych,
• kwalifikacje – to wykształcenie i uzdolnienia potrzebne do pełnienia jakiejś funkcji lub wykonywania jakiegoś zawodu.

Natomiast w myśl § 1 pkt 3 powołanego wyżej rozporządzenia z dnia 3 lutego 2006r. kwalifikacje zawodowe to układy wiadomości i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań zawodowych wynikających z opisu zawodu.

W przypadku dokształcania i doskonalenia zawodowego pracownika wyróżnić można sytuację, gdy szkolenia są niezbędne dla wykonywania obowiązków zawodowych pracownika w firmie na danym stanowisku. Jeżeli zostanie spełniony powyższy warunek, wówczas koszty ponoszone za takie szkolenie przez pracodawcę nie stanowią przychodu pracownika i nie podlegają opodatkowaniu. Natomiast, jeśli koszt szkolenia pracownika zostanie poniesiony przez pracodawcę, ale nie wystąpi związek zdobywanej wiedzy z zakresem obowiązków pracownika, czyli nie będą to szkolenia i kursy niezbędne do wykonywania zadań powierzonych pracownikowi w ramach stosunku pracy, to wówczas koszty ponoszone przez zakład pracy na to szkolenie, stanowią przychód pracownika w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie udział pracownika zatrudnionego na stanowisku specjalisty ds. obrotu prawami autorskimi w szkoleniu o temacie „Rady Pracowników 2008 – jak przygotować się na nowe obowiązki” nie jest związany z wykonywanymi przez niego na zajmowanym stanowisku zadaniami zawodowymi, wynikającymi z opisu zawodu.

Wobec powyższego ww. szkolenie jest szkoleniem nie wpływającym na podniesienie kwalifikacji zawodowych pracownika niezbędnych do wykonywania pracy na danym stanowisku. W związku z czym poniesiona przez pracodawcę odpłatność za to szkolenie dla ww. pracownika nie jest świadczeniem przyznanym przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracowników, w związku z czym nie jest zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest natomiast przychodem tego pracownika ze stosunku pracy. Tym samym Spółka jako płatnik zobowiązana jest do pobrania i odprowadzenia od poniesionego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 32 i art. 38 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetlne powyższych przepisów prawa i zaistniałego stanu faktycznego stwierdza się, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.