INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2008 r. (data wpływu 22 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności (tłumaczenie przysięgłe) wykonywanych na zlecenie organów administracji państwowej (prokuratura okręgowa) – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie opodatkowania czynności (tłumaczenie przysięgłe) wykonywanych na zlecenie organów administracji państwowej (prokuratura okręgowa).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest tłumaczem przysięgłym języka hiszpańskiego. W 2008 r. wykonał, na podstawie postanowienia prokuratura o zasięgnięciu opinii – powołaniu biegłego, tłumaczenie przysięgłe na rzecz Prokuratury Okręgowej. Sporządzone tłumaczenie Wnioskodawca przekazał w lipcu 2008 r. Od tego też miesiąca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie tłumaczeń i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonanie przedmiotowego zlecenia udokumentował fakturą VAT, wystawioną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prokuratura wypłaciła jedynie kwotę netto, na którą opiewa faktura, twierdząc, że biegłym sądowym nie można wypłacać wynagrodzenia obejmującego podatek od towarów i usług.

Po telefonicznych konsultacjach z Krajową Informacją Podatkową, Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą, opiewającą na tą samą kwotę i załączył do zażalenia na postanowienie prokuratora, na którego rozpatrzenie cały czas oczekuje. Sytuacja ta miała miejsce w III kwartale 2008 r., w związku z tym rozliczając się kwartalnie, Wnioskodawca wpłacił na początku października 2008 r. podatek od towarów i usług, naliczony na wystawionej fakturze (którego prokuratura nie wypłaciła).

Wnioskodawca zaznaczył, że wartość opisanej transakcji przekracza sumę 50.000 zł brutto, zaś stawki za stronę obliczeniową tłumaczenia są ustalone z góry w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r., jednocześnie wskazał, iż odpowiednie interpretacje stwierdzają, że podatek od towarów i usług wliczony jest w te stawki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, pracującym na zlecenie organów administracji państwowej w charakterze tłumacza przysięgłego, może pobierać ten podatek od czynności wykonywanych na ich rzecz...

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie tłumaczeń i będąc podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązany jest naliczać podatek od wszystkich czynności wykonywanych w tym zakresie, niezależnie od tego, dla kogo je wykonuje. Podkreślił, że zgodnie z wystawioną fakturą, wpłacił naliczony na niej podatek od towarów i usług, mimo że prokuratura go nie wypłaciła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określony został w przepisie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem, podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje m. in. wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność ta została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z kolei stosownie do treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że czynności określone w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wtedy, gdy realizowane są w oparciu o stosunek prawny, w ramach którego zostaną sformułowane elementy określające warunki osobistego wykonywania tych czynności, w tym także, przejęcie odpowiedzialności zlecającego (w analizowanym przypadku prokuratury) za czynności wykonującego zlecenie. Zatem przedmiotowe czynności realizowane w oparciu o stosunek prawny, w którym nie określono odpowiedzialności zlecającego za czynności wykonującego zlecenie, a przede wszystkim odpowiedzialności wobec osób trzecich - jako niespełniające przesłanek wymienionych w art. 15 ust. 3 ustawy – stanowią samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest tłumaczem przysięgłym języka hiszpańskiego, który prowadzi w tym zakresie działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2008 r. wykonał na zlecenie prokuratury, usługę tłumaczenia. Transakcja ta została udokumentowana fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku należnego, jednak zleceniodawca tytułem wynagrodzenia wypłacił jedynie kwotę netto. W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość co do zasadności „pobierania” podatku w związku ze świadczeniem tych czynności na zlecenie organów administracji państwowej.

Mając na uwadze istotne elementy przedstawionego stanu faktycznego, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy odrębne, należy uznać, że Wnioskodawca wykonując, w charakterze biegłego czynności zlecone (tłumaczenie przysięgłe) przez organy administracji państwowej, prowadzi w tym zakresie samodzielną działalność gospodarczą, o której mowa wyżej cyt. art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym zobowiązany jest, jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, do dokumentowania wykonania tych czynności fakturami VAT wraz z wyliczoną według właściwej stawki kwotą podatku należnego, który jako należność publicznoprawna podlega wpłacie na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Kwestia ustalenia podstawy opodatkowania nie była przedmiotem merytorycznej analizy, ponieważ wniosek nie zawierał pytania, ani własnego stanowiska w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.