INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2008 r. (data wpływu 22 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w sprawie poboru przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń tłumaczy przysięgłych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w sprawie poboru przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń tłumaczy przysięgłych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Jest Pani tłumaczem przysięgłym języka hiszpańskiego. W 2008 r. wykonała Pani tłumaczenie przysięgłe dla Prokuratury Okręgowej - na podstawie postanowienia Prokuratury o zasięgnięciu opinii - powołaniu biegłego. Gotowe tłumaczenie oddała Pani w lipcu 2008 r. Jednocześnie od 1 lipca 2008 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Przedmiotem działalności są tłumaczenia (tłumacz przysięgły). Za wykonanie usługi wystawiła Pani fakturę VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prokuratura wypłaciła Pani jedynie kwotę netto, na którą opiewała faktura. Po zasięgnięciu opinii w tej sprawie, wystawiła Pani korygującą imienną fakturę VAT na tę samą kwotę i załączyła ją Pani do zażalenia na Postanowienie Prokuratora. Ponieważ rozlicza się Pani kwartalnie, na początku października 2008 r. wpłaciła Pani naliczony podatek VAT, którego nie wypłaciła Pani Prokuratura. Jednak nie odprowadziła Pani zaliczki na podatek dochodowy. Nadmienia Pani również, iż kwota opisanej transakcji przekracza sumę 50.000 zł brutto, zaś stawki za stronę obliczeniową tłumaczenia są z góry ustalone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Wobec zaistniałej sytuacji, na kim ciąży obowiązek odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia tłumacza przysięgłego...
2. Czy jako tłumacz przysięgły pracujący na zlecenie organów administracji państwowej ma prawo pobierać podatek VAT od czynności dla nich wykonywanych, którego jest czynnym podatnikiem...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Pani w zakresie pozostałego pytania zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie tłumaczeń i będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, zobowiązana jest naliczać podatek od wszystkich czynności przez nią wykonywanych w tym zakresie, niezależnie od tego, dla kogo je wykonuje. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią, iż wykonując te czynności dla organów administracji państwowej, obowiązek wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy spoczywa w tym przypadku na Prokuraturze. W związku z powyższym, opisane tłumaczenie Wnioskodawczyni nie ujęła w księdze przychodów i rozchodów, a jedynie wpisała do ewidencji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 200 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami), źródłami przychodów są m.in.: działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 13 pkt 6, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Natomiast pozarolnicza działalność gospodarcza, zgodnie z definicją określoną w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oznacza działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Warunki i tryb nabywania oraz utraty prawa wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego, a także zasady wykonywania tego zawodu regulują przepisy ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego ( Dz. U. Nr 273, poz. 2702 ze zmianami).

Stosownie do art. 15 tej ustawy, tłumacz przysięgły nie może odmówić wykonania tłumaczenia w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, na żądanie sądu, prokuratora, Policji oraz organów administracji publicznej, chyba, że zachodzą szczególnie ważne przyczyny uzasadniające odmowę.

Z przepisu art. 16 ust. 2 ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego wynika, że Minister Sprawiedliwości w drodze rozporządzenia określa stawki wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego wykonane na żądanie podmiotów, o których mowa w art. 15, przy uwzględnieniu stopnia trudności i zakresu tłumaczenia.

Kwestie związane z wynagrodzeniem tłumacza przysięgłego w związku z wykonywaniem czynności na żądanie ww. podmiotów reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego ( Dz. U. Nr 15, poz. 131 ze zmianami ).

Powyższe przepisy dają uprawnienie podmiotowi zlecającemu wykonanie czynności tłumaczenia, a to z kolei stanowi spełnienie przesłanki, od której przepis art. 13 pkt 6 uzależnia zaliczenie tych przychodów do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Konsekwencją powyższego jest spoczywający na podmiotach dokonujących wypłaty przedmiotowych należności, obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz składki na ubezpieczenie chorobowe, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b i wypłacał jej zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika.

Na wynikające z cytowanych przepisów obowiązku Prokuratury nie ma wpływu fakt prowadzenia przez tłumacza przysięgłego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując, przychody z tytułu sporządzania tłumaczeń przez tłumacza przysięgłego wykonywanych na zlecenie sądów, prokuratury, policji są przychodami z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od których zobowiązanym do naliczania, pobierania oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy jest płatnik (Prokuratura).

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.