INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług polegających na wymianie stolarki okiennej w lokalach mieszkalnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług polegających na wymianie stolarki okiennej w lokalach mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada własną grupę remontową, która zajmuje się między innymi wymianą stolarki okiennej w lokalach mieszkalnych. Materiały bezpośrednie i pomocnicze są zakupione w firmach produkujących okna oraz hurtowniach ze stawką podatku 22%. Część kosztów wymiany (nie więcej niż 50%) pokrywają lokatorzy Spółdzielni zgodnie z obowiązującym regulaminem. Na powyższą okoliczność są wystawiane faktury VAT o treści: „dopłata do wymiany stolarki okiennej” ze stawką 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług są opodatkowane ww. czynności – 22%, czy też obniżoną 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane czynności są opodatkowane stawką 22%, gdyż ww. czynność „dopłata do wymiany stolarki okiennej” nie kwalifikuje się do usług o obniżonej stawce podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stawka podatku wynosi 22%.

W ust. 2 tegoż artykułu wskazano, iż dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7 % z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 129 ust. 1.

Art. 41 ust. 12 powołanej ustawy stanowi, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, według treści ust. 12a ww. artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do art. 41 ust. 12b cytowanej ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m².

Ponadto, zgodnie z § 5 ust. 1a obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z treści art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z wniosku wynika, iż Spółdzielnia dokonuje, przy zaangażowaniu własnej grupy remontowej, wymiany stolarki okiennej, którą nabywa w tym celu od producentów. Wymiana okien dokonywana jest w lokalach mieszkalnych w budynkach należących do Spółdzielni. Częściowymi kosztami wymiany obciążani są lokatorzy zamieszkujący w tych lokalach. Spółdzielnia wystawia dla nich faktury VAT, których przedmiotem opodatkowania jest „dopłata do wymiany stolarki okiennej”.

Według przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1997 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 165, poz. 1118) roboty budowlane to prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7). Przebudowa polega na wykonywaniu robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji (art. 3 pkt 7a). Remont natomiast to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8).

W świetle powyższego należy wnioskować, iż Spółdzielnia świadczy usługę remontowo-budowlaną polegającą na wymianie stolarki okiennej. Kwota jaką Spółdzielnia obciąża lokatorów na wystawianych fakturach jest dla nabywców kwotą do zapłaty za ww. usługę, przy czym bez znaczenia jest fakt, iż kwota ta w rzeczywistości nie pokrywa w 100% kosztów wymiany okien. Dla określenia stawki opodatkowania usługi znaczenie ma jej rodzaj oraz przeznaczenie lokali, których dotyczy wymiana okien. A zatem jeśli są to lokale mieszkalne, dla przedmiotowych usług Spółdzielnia winna zastosować preferencyjną 7% stawkę podatku.

Należy zaznaczyć, iż preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie jedynie w przypadku usług remontowo-budowlanych wykonywanych w lokalach mieszkalnych lub budynkach mieszkalnych, z wyłączeniem lokali użytkowych znajdujących się w tych budynkach. W przypadku, gdy wymiana stolarki okiennej byłaby wykonana w lokalu niemieszkalnym, to do usługi takiej zastosowanie ma podstawowa stawka podatku, tj. 22%. Zatem dla możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku należy posiadać wiedzę na temat klasyfikacji PKOB budynku, w którym prowadzone są roboty remontowo-budowlane, wskazującą, iż jest to obiekt budownictwa mieszkaniowego.

Ponadto wskazuje się, iż interpretacja niniejsza nie rozstrzyga kwestii prawidłowości treści zawartej w wystawianych przez Spółdzielnię fakturach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.