INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2008 r. (data wpływu 3 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania notą księgową przenoszenia kosztu pomiędzy podmiotem a jego zakładem zagranicznym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania notą księgową przenoszenia kosztu pomiędzy podmiotem a jego zakładem zagranicznym. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego i brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podpisał z kontrahentami z Niemiec umowę na wykonanie na terenie Niemiec usługi na nieruchomości oraz umowę na dostarczenie i zamontowanie absorbera. W związku z zaistnieniem tych okoliczności, Zainteresowany dokonał zgłoszenia w niemieckim urzędzie podatkowym oraz nawiązał współpracę z kancelarią prawną, która prowadzi w jego imieniu księgi rachunkowe i podatkowe oraz dokonuje rozliczeń z urzędem skarbowym na terenie Niemiec. Aby usługi dla kontrahenta niemieckiego zostały wykonane, Spółka podpisała w Polsce umowy z firmami polskimi na wykonanie prac na terenie Niemiec, wynajęła również od polskich przedsiębiorców pracowników, których wysyła do prac na terenie Niemiec oraz zostały podpisane umowy pośrednictwa, polegające na znalezieniu pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami. Firmy te wystawiają Wnioskodawcy faktury za:

• wykonanie prac na terenie Niemiec lub
• za wynajęcie pracowników do prac na terenie Niemiec lub
• za pośrednictwo w znalezieniu pracowników na terenie Niemiec.

Zastosowanie stawki VAT na tych fakturach zależy od tego, jaki jest przedmiot umowy. Za wykonanie prac na terenie Niemiec obowiązek podatkowy zostaje przeniesiony na podmiot niemiecki (nie podlega VAT). Za usługę najmu pracowników oraz usługę pośrednictwa w znalezieniu pracowników zastosowana jest stawka VAT 22%. Kosztami za te usługi Wnioskodawca obciąża Spółkę w Niemczech na podstawie noty księgowej.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

• usługa na nieruchomości polega na: wykonaniu, dostawie, montażu łącznie z instalacjami i izolacją absorbera. Absorber to urządzenie wykonywane w Polsce a montowane w Niemczech. Urządzenie po montażu będzie stało na fundamencie trwale związanym z gruntem. Świadczącym usługi jest Wnioskodawca a odbiorcą jest niemiecki kontrahent,
• umowy z polskimi podwykonawcami w zakresie usług na nieruchomości nie obejmują dostawy i montażu absorbera. Podwykonawcy dokonują np. cięcia rur, które w dalszej części są obrabiane, przewożone i montowane przez Spółkę,
• w opinii Zainteresowanego, umowa wynajmu pracowników jest usługą dostarczania (oddelegowania) personelu,
• usługa pośrednictwa jest związana z wynajmem pracowników,
• Wnioskodawca wystawia noty księgowe, w których ujęty jest koszt w wysokości netto z faktur wystawionych przez kontrahentów,
• Zainteresowany posiada siedzibę na terenie Rzeczypospolitej zaś na terenie Niemiec posiada tylko zakład (w rozumieniu ustawy o unikaniu podwójnego opodatkowania).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest przenoszenie kosztu notą księgową...

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie kosztu na zakład niemiecki notą księgową jest poprawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany, jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada zakład na terytorium Niemiec oraz nadany mu przez władze niemieckie numer podatkowy. Ponosząc w Polsce koszty związane z nabywanymi usługami, przenosi je na zakład niemiecki notą księgową.

Świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz powinno być udokumentowana fakturą VAT, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. świadczenie musi mieć charakter odpłatny,
2. świadczenie musi być uznane za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3. świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
4. świadczenie nie może stanowić dostawy towarów w rozumieniu ustawy.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz zaistniały stan faktyczny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony warunek w odniesieniu do podmiotu, na rzecz którego wykonywane są usługi – świadczenie nie jest dokonywane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Czynności te bowiem są świadczone w ramach tej samej osoby prawnej. A więc, w przedstawionym stanie faktycznym nie dochodzi do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z tym nie należy wystawiać faktury VAT.

Zatem prawidłowym jest obciążanie zakładu Zainteresowanego w Niemczech kosztami związanymi z nabywanymi usługami, na podstawie noty księgowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie dokumentowania notą księgową przenoszenia kosztu pomiędzy podmiotem a jego zakładem zagranicznym.

Kwestia dotycząca stanu faktycznego w zakresie stawki podatku dla usług dostarczania personelu, usług pośrednictwa oraz ich dokumentacji została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji Nr ILPP2/443-904/08-4/JK z dnia 31 grudnia 2008 r.

Natomiast w części odnoszącej się do stanu faktycznego w zakresie stawki podatku dla usługi związanej z nieruchomością oraz jej dokumentacji zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie Nr ILPP2/443-904/08-5/JK z dnia 31 grudnia 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.