INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2008 r. (data wpływu 7 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia samochodu osobowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza sprowadzić z zagranicy samochód osobowy, starszy niż pół roku, a przebieg pojazdu jest wyższy niż 6000 km.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że przedmiotowy środek transportu nabywa jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Samochód nabyty zostanie na terytorium Unii Europejskiej (Niemcy). Od momentu dopuszczenia samochodu do użytku minęło więcej niż 6 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca zapłaci podatek od towarów i usług i w jakiej wysokości, czy też będzie zwolniony z obowiązku uiszczenia tego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien być on zwolniony od opłaty podatku od towarów i usług, ponieważ samochód będzie starszy niż pół roku, a jego przebieg będzie wyższy niż 6000 km.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 – na mocy art. 9 ust. 2 ustawy – stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:

     a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
     b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
     – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

   - jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Przez nowe środki transportu – w myśl art. 2 pkt 10 lit. a ustawy – rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy (…).

Mając na uwadze treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce wówczas, gdy:

• wystąpi nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu,
• nabywcą i dostawcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług lub podatnik podatku od wartości dodanej,
• towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast każde przemieszczenie nowego środka transportu pomiędzy krajami Unii Europejskiej, któremu towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprowadzić z zagranicy samochód osobowy, który jest starszy niż pół roku, a przebieg pojazdu jest wyższy niż 6.000 km. Przedmiotowy środek transportu nabywa on jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Samochód nabyty zostanie na terytorium Unii Europejskiej (Niemcy). Od momentu dopuszczenia samochodu do użytku minęło więcej niż 6 miesięcy.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, iż dokonane przez Wnioskodawcę przemieszczenie samochodu osobowego z terytorium Niemiec na terytorium kraju, nie będzie wewnątrzwspólnotowym nabyciem – pojazdu nie można uznać za nowy środek transportu (art. 2 pkt 10 lit. a ustawy), samochód nie będzie służyć działalności gospodarczej wykonywanej przez Zainteresowanego na terytorium kraju (przemieszczenia dokonuje osoba fizyczna na własne potrzeby).

Wobec powyższego, nabycie samochodu osobowego, niebędącego nowym środkiem transportu, przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej – nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (samochodu).

Dodać należy, iż w nin. interpretacji stwierdzono, iż przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Zainteresowany użył pojęcia „zwolniony od opłaty podatku od towarów i usług”. Tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak kwoty podatku należnego z tytułu nabycia samochodu osobowego) – pojęcia te nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowe nabycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) oraz uległy zmianie rozporządzenia Ministra Finansów wydane na podstawie ustawy o podatku VAT.

Na mocy tej ustawy, z dniem 1 grudnia 2008 r. nowe brzmienie otrzymał przepis art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie odpowiedzi na pytanie dotyczące innych opłat podatkowych związanych z nabyciem samochodu osobowego, zostało wydane odrębne postanowienie z dnia 30 grudnia 2008 r. nr ILPP2/443-915/08-5/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.