INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2012 r. (data wpływu 2 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie naliczania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie naliczania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierza nabyć ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej od dotychczasowego komandytariusza spółki. Spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z definicją zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umowa spółki komandytowej zawarta przez dotychczasowych wspólników określa, iż zysk wypracowany przez spółkę będzie podlegał podziałowi pomiędzy wspólników w przypadku podjęcia uchwały wspólników o przeznaczeniu zysku do podziału oraz ustaleniu udziału w zysku każdego ze wspólników. Niepodzielony zysk za dany rok obrotowy zostanie przekazany na fundusz rezerwowy. Wnioskodawczyni uzgodniła z komandytariuszem, który zamierza zbyć ogół praw i obowiązków, iż w przypadku zawarcia umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków dojdzie również do zbycia prawa do zysku wypracowanego przez spółkę komandytową za cały rok obrotowy, w którym dojdzie do transakcji. Obecnie komandytariusz, który zamierza zbyć ogół praw i obowiązków w spółce, odprowadza co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, w tym prawa do zysku wypracowanego przez spółkę w danym roku podatkowym, Wnioskodawczyni powinna naliczyć i odprowadzić zaliczkę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych również za miesiące poprzedzające zawarcie umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków w danym roku obrotowym, pomimo iż miesięczne zaliczki na ten podatek odprowadzał komandytariusz zamierzający przenieść w ciągu roku podatkowego ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej, w tym prawa do zysku wypracowanego przez spółkę od początku roku podatkowego...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabywający ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej w trakcie roku obrotowego, w tym prawo do zysku za cały rok obrotowy, powinien naliczyć i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy za miesiące poprzedzające dzień zawarcia umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków przypadające w danym roku obrotowym.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód wspólnika z tytułu uczestnictwa w spółce niemającej osobowości prawnej, która prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jest uznawany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 cyt. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uznaje się, co do zasady, kwoty należne, choćby faktycznie nie zostały otrzymane.

Zgodnie z art. 44 cyt. ustawy, podatnicy uzyskujący przychód z takiego źródła winni odprowadzać zaliczki na poczet podatku dochodowego. Natomiast komandytariusz zbywający ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej, w tym prawo do zysku wypracowanego przez spółkę w danym roku podatkowym, będzie miał prawo do wystąpienia o zwrot wpłaconych zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku podatkowego od dochodu, który zostanie wraz z ogółem praw i obowiązków w spółce komandytowej zbyty na rzecz Wnioskodawczyni w rozliczeniu rocznym - w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu / poniesionej straty za rok podatkowy, w którym to przeniesienie będzie miało miejsce, zgodnie z art. 45 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Art. 102 Kodeksu spółek handlowych stanowi, iż spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Jednocześnie, stosownie do przepisu art. 103 Kodeksu spółek handlowych, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale, do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Na mocy upoważnienia wynikającego z wyżej cytowanego przepisu należy także wskazać na treść art. 28 Kodeksu spółek handlowych, według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 3 tej ustawy stanowiący, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się przeniesione na spółkę.

Z powyższych regulacji wynika w sposób jednoznaczny, iż majątek spółki komandytowej jest prawnie wyodrębniony od majątków osobistych wspólników.

Stosownie do treści art. 51 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

W myśl art. 52 § 1 Kodeksu spółek handlowych, wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

W świetle cytowanych przepisów, zysk w spółce komandytowej jest dzielony pomiędzy wspólników z końcem każdego roku obrotowego (zasadniczo roku kalendarzowego). Przy czym zysk nie musi być koniecznie podzielony i wypłacony wspólnikom.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza nabyć ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej od dotychczasowego komandytariusza spółki. Spółka prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z definicją zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazuje Zainteresowana, w przypadku zawarcia umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków dojdzie również do zbycia prawa do zysku wypracowanego przez spółkę komandytową za cały rok obrotowy, w którym dojdzie do transakcji. Obecnie komandytariusz, który zamierza zbyć ogół praw i obowiązków w spółce, odprowadza co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2012 r., poz. 361 ze zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

   - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Wskazać przy tym należy, że ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego (art. 5a pkt 26 cyt. ustawy).

W związku z tym, że spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do artykułu 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki komandytowej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

W konsekwencji, każdy ze wspólników spółki komandytowej oblicza odrębnie dochód z udziału w tejże spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy. Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowej stanowić będzie dla jej wspólnika - osoby fizycznej - dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (art. 9a ust. 2 cyt. ustawy).

Przypadający na wspólnika spółki komandytowej dochód powinien być ustalony na podstawie ksiąg rachunkowych, do prowadzenia których zobowiązana jest spółka na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

W myśl przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku;
2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b;
3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające (art. 44 ust. 3 ww. ustawy).
   
   

Natomiast zgodnie z art. 44 ust. 3f cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45.

Natomiast obowiązek składania zeznań o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu został określony w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W przedmiotowej sprawie Zainteresowana powzięła wątpliwość, czy w przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, w tym prawa do zysku wypracowanego przez spółkę w danym roku podatkowym, powinna naliczyć i odprowadzić zaliczkę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych również za miesiące poprzedzające zawarcie umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków w danym roku obrotowym, pomimo iż miesięczne zaliczki na ten podatek odprowadzał komandytariusz zamierzający przenieść w ciągu roku podatkowego ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej, w tym prawa do zysku wypracowanego przez spółkę od początku roku podatkowego.

W odniesieniu do powyższego wskazać należy, że dochód każdego ze wspólników, rozumiany jako zysk z tytułu udziału w spółce komandytowej, winien być systematycznie opodatkowywany w ciągu roku zgodnie z obowiązującymi przepisami. Każdy ze wspólników spółki komandytowej winien obliczać odrębnie dochód z udziału w tejże spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu winien obliczać podatek dochodowy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie ma podstaw, aby Wnioskodawczyni zobowiązana była do naliczania i odprowadzania zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych za miesiące poprzedzające zawarcie umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków w danym roku obrotowym. Zainteresowana zobowiązana będzie do naliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy tylko od dochodu z tytułu udziału w spółce komandytowej przez Nią uzyskanego, tj. dochodu, uzyskanego od momentu zawarcia umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej.

Na powyższe nie ma wpływu fakt, że w przypadku zawarcia umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków dojdzie również do zbycia prawa do zysku wypracowanego przez spółkę komandytową za cały rok obrotowy, w którym dojdzie do transakcji.

Należy bowiem wskazać, iż z przepisów Kodeksu spółek handlowych wynika, że zysk w spółce komandytowej jest dzielony pomiędzy wspólników z końcem każdego roku obrotowego (zasadniczo roku kalendarzowego). Przy czym zysk nie musi być koniecznie podzielony i wypłacony wspólnikom. Fakt wypłaty zysku u wspólników spółki komandytowej nie skutkuje, co do zasady, powstaniem dochodu (przychodu) do opodatkowania. Wypłata z tytułu podziału zysku uregulowana w art. 52 Kodeksu spółek handlowych stanowi bowiem odzwierciedlenie uzyskanego dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej. Od tego dochodu wspólnicy w ciągu roku opłacają zaliczki na podatek, a po zakończeniu roku ewentualnie uiszczają dopłatę podatku wynikającego z rocznego zeznania podatkowego. Tym samym wypłata zysku już opodatkowanego wspólnikom spółki komandytowej nie generuje przychodu. W konsekwencji, wypłata na rzecz wspólnika środków z tytułu podziału zysku spółki komandytowej, o której mowa w wyżej przytoczonym art. 52 Kodeksu spółek handlowych, nie skutkuje powstaniem obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne wskazać należy, że w przypadku przeniesienia na Wnioskodawczynię ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, w tym prawa do zysku wypracowanego przez spółkę w danym roku podatkowym, Zainteresowana nie powinna naliczać i odprowadzać zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych za miesiące poprzedzające zawarcie umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków w danym roku obrotowym.

Wnioskodawczyni winna odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy tylko od dochodu z tytułu udziału w spółce komandytowej przez Nią uzyskanego, tj. dochodu uzyskanego od momentu zawarcia umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że udzielając niniejszej interpretacji tut. Organ odniósł się tylko i wyłącznie do skutków podatkowych po stronie Wnioskodawczyni, a nie do skutków podatkowych po stronie komandytariusza spółki komandytowej, od którego Zainteresowana zamierza nabyć ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.