INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 23 września 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania alimentów przyznanych na podstawie ugody zawartej przed sądem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania alimentów przyznanych na podstawie ugody zawartej przed sądem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni pobiera alimenty sądowe na podstawie ugody zawartej przed sądem w wysokości 20% świadczenia emerytalnego netto od byłego męża (nie przekraczającej jednak kwoty 700 zł miesięcznie). Zarówno ZUS za pośrednictwem, którego wnioskodawczyni otrzymuje alimenty, jak i urząd skarbowy stwierdziły, że tylko alimenty zasądzone wyrokiem sądu do wysokości nieprzekraczającej 700 zł podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych. Z tego tytułu wnioskodawczyni zapłaciła podatek we właściwym urzędzie skarbowym w wysokości 1.128 zł w dniu 30 kwietnia 2008r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyznane na podstawie ugody sądowej alimenty do kwoty 700 zł podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych...

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż do zawarcia ugody w sprawie alimentów została nakłoniona przez sąd nieprzypuszczając, że będzie to inaczej traktowane niż w przypadku gdy inne osoby mają alimenty zasądzone wyrokiem sądu. Mimo, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma stwierdzenia: „że alimenty zasądzone wyrokiem sądu” widnieje stwierdzenie: „alimenty zasądzone przez sąd”, które interpretowane jest przez urząd skarbowy na niekorzyść podatnika. Zdaniem wnioskodawczyni ugoda zawarta przed sądem stanowi na równi z wyrokiem sądowym tytuł egzekucyjny (art. 777 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego). Dlaczego więc ugoda przez urząd skarbowy jest traktowana inaczej...

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Należy zatem stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem tych, które ustawodawca enumeratywnie wymienił w katalogu zwolnień przedmiotowych lub od których został zaniechany pobór podatku.

Katalog źródeł przychodów został ujęty w art. 10 ww. ustawy. Dla celów podatkowych przychody inne niż określone w art. 10 ust. 1 w punktach 1-8 ustawy są kwalifikowane jako przychody z tzw. innych źródeł.

W dniu 1 stycznia 2007 r. weszła w życie nowelizacja ustawy, mocą której zmieniono m.in. art. 20 ustawy, który stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie wprowadzono art. 21 ust. 1 pkt 127 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są alimenty:

1. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek pielęgnacyjny,
2. na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a), zasądzone przez sąd, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.
   
   

Powyższe zwolnienie zostało wprowadzone przez art. 1 pkt 14 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), która weszła w życie od 1 stycznia 2007r. Zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 21 powołanej ustawy zmieniającej, zmienione przepisy mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2007r.

W związku z powyższym, zwolnieniem o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym objęte są uzyskane po 1 stycznia 2007r. alimenty, zasądzone przez sąd, do kwoty 700 zł. miesięcznie.

Należy stwierdzić, że wyrok sądowy w postępowaniu cywilnym, w procesie, rozstrzyga o zasadności dochodzonego przez powoda roszczenia lub innej kwestii będącej przedmiotem postępowania. Natomiast ugodę sądową spisuje się w protokole rozprawy bądź posiedzenia, po czym podpisują ją strony bądź pełnomocnicy stron. Zawarcie ugody przed sądem kończy spór między stronami, w związku z czym wydanie wyroku staje się zbędne.

W omawianym art. 21 ust. 1 pkt 127 ww. ustawy podatkowej ustawodawca wskazał na dwa warunki zwolnienia, które muszą być spełnione łącznie:

1. alimenty muszą być zasądzone przez sąd,
2. ich wysokość nie może przekraczać miesięcznie 700 zł.
   
   

Zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu zwolnienie to odnosi się jedynie do alimentów zasądzonych przez sąd, natomiast alimenty wypłacane na podstawie ugody sądowej nie korzystają ze zwolnienia podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni wypłacono alimenty na podstawie zawartej ugody sądowej. Nie został zatem spełniony warunek wymieniony w pkt 1.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów alimenty otrzymywane na podstawie ugody sądowej stanowią przychód z innych źródeł, który powinien być wykazany w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym, składanym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami stanowisko wnioskodawczyni uznaje się za nieprawidłowe.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.