Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1064/12/AŚ
z 31 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2012r. (data wpływu do tut. organu 5 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2012r. (data wpływu 2 listopada 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług polegających na prowadzeniu imprezy o charakterze folklorystycznym w formie programu satyrycznego, na podstawie własnych pomysłów w zakresie zapowiedzi uczestników, przeprowadzania konkursów, wygłaszania opowiadań, dowcipów oraz prowadzeniu spotkań autorskich z zakresu twórczości ludowej z dziećmi i młodzieżą poprzez prezentację, naukę języka gwary ludowej, melodii, tańców, pokazach ozdób twórczości ludowej (ozdób, zabawek, kwiatów, malarstwa) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 30 października 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług polegających na prowadzeniu imprezy o charakterze folklorystycznym w formie programu satyrycznego, na podstawie własnych pomysłów w zakresie zapowiedzi uczestników, przeprowadzania konkursów, wygłaszania opowiadań, dowcipów oraz prowadzeniu spotkań autorskich z zakresu twórczości ludowej z dziećmi i młodzieżą poprzez prezentację, naukę języka gwary ludowej, melodii, tańców, pokazach ozdób twórczości ludowej (ozdób, zabawek, kwiatów, malarstwa).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach, której wykonuje następujące czynności:

- prowadzi jako konferansjer imprezy o charakterze folklorystycznym, są to festiwale, przeglądy, konkursy. Prowadzący taką imprezę przygotowuje własny scenariusz swojego występu w trakcie którego przeprowadza konkursy, opowiada przygotowane przez siebie opowiadania i dowcipy, wykonuje przyśpiewki ludowe, opowiada o zwyczajach i tradycjach.

Wnioskodawca jest jednym z artystów występujących podczas takiej imprezy i występuje w oparciu o umowy z podmiotami organizującymi imprezy folklorystyczne. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kulturalnymi zgodnie z zapisami w ewidencji działalności gospodarczej. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są działalnością twórczą i artystyczną w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2006 nr 90, poz.631 ze zm.) Za prowadzenie imprez o charakterze folklorystycznym podatnik wystawia faktury na usługobiorcę.

Prowadzenie konferansjerki na imprezach kulturalnych o charakterze ludowym wymaga specjalnego przygotowania. Dotyczy to przygotowania o podstawach etnograficznych, znajomości zwyczajów, obrzędów i tradycji ludowych a w szczególności znajomości gwary własnego regionu. Konieczna jest ogromna inwencja twórcza oraz umiejętność improwizacji i znajomości podań i legend a także gawęd ludowych i dowcipów satyrycznych.

Prowadzi spotkania autorskie z zakresu twórczości ludowej z dziećmi i młodzieżą poprzez prezentację, naukę języka gwary ludowej, melodii, takich, pokazach ozdób twórczości ludowej (ozdób, zabawek, kwiatów, malarstwa).

Z uwagi na brak materiałów dotyczących edukacji regionalnej w środowisku konieczna jest pomysłowość inwencja twórcza podczas przygotowania takich spotkań.

Spotkania te stanowią usługi kulturalne, a wynagrodzenie za te usługi następuje na podstawie wystawionych faktur na usługobiorcę.

Wnioskodawca nie jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, nie jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury. Podatnik jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT i składa deklaracje VAT-7.

W piśmie z dnia 30 października 2012r. uzupełniono opis stanu faktycznego o następujące informacje:

Spotkania autorskie z zakresu twórczości ludowej z dziećmi i młodzieżą poprzez prezentację, naukę języka gwary ludowej, melodii, takich, pokazach ozdób twórczości ludowej (ozdób, zabawek, kwiatów, malarstwa) inspirowane własnymi pomysłami są usługami mającymi charakter twórczy i artystyczny.

W odniesieniu do wskazanych we wniosku czynności Wnioskodawca jest artystą, wykonawcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006r. nr 90 poz. 631).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prowadzenie imprezy o charakterze folklorystycznym w formie programu satyrycznego, na podstawie własnych pomysłów w zakresie zapowiedzi uczestników, przeprowadzania konkursów, wygłaszania opowiadań, dowcipów podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podst. art. 43 ust. l pkt 33 lit. b?
2. Czy prowadzenie spotkań autorskich z zakresu twórczości ludowej poprzez naukę języka gwary, melodii, tańców, wykonywania ozdób regionalnych podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podst. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzenie imprez o charakterze kulturalnym w przedstawionej przez Wnioskodawcę formie ma charakter twórczy i artystyczny. Nie jest to działanie odtwórcze lecz twórcze, opiera się na własnych pomysłach w formie opowiadań, dowcipów, piosenek. Spotkania autorskie z dziećmi i młodzieżą również inspirowane własnymi pomysłami, przygotowanymi przez prowadzącego, są usługami kulturalnymi mającymi charakter twórczy i artystyczny.

Stanowisko Wnioskodawcy jest takie, iż działalność polegająca na:

• prowadzeniu imprezy w formie programu satyrycznego na podstawie własnych pomysłów w zakresie zapowiedzi uczestników przeprowadzania konkursów, wygłaszania opowiadań i dowcipów
• prowadzeniu spotkań autorskich z zakresu twórczości ludowej poprzez prezentację, naukę języka gwary ludowej, melodii, tańców pokazach ozdób twórczości ludowej

korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU). Zwolnienie miało charakter wyłącznie przedmiotowy. Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia pozostawało to, jaki podmiot wykonywał powyższą usługę.

Z dniem 1 stycznia 2011r. ustawodawca odstąpił w tym zakresie od posługiwania się klasyfikacjami statystycznymi zastępując je formą opisową, wskazując na ich cechy, charakter i okoliczności wykonania.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienie określone w powyższym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Zatem warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) – do której odwołuje się ustawodawca w treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje – na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach, której prowadzi jako konferansjer imprezy o charakterze folklorystycznym, są to festiwale, przeglądy, konkursy. Prowadzący taką imprezę przygotowuje własny scenariusz swojego występu w trakcie którego przeprowadza konkursy, opowiada przygotowane przez siebie opowiadania i dowcipy, wykonuje przyśpiewki ludowe, opowiada o zwyczajach i tradycjach. Wnioskodawca jest jednym z artystów występujących podczas takiej imprezy i występuje w oparciu o umowy z podmiotami organizującymi imprezy folklorystyczne.

Prowadzenie konferansjerki na imprezach kulturalnych o charakterze ludowym wymaga specjalnego przygotowania. Dotyczy to przygotowania o podstawach etnograficznych, znajomości zwyczajów, obrzędów i tradycji ludowych a w szczególności znajomości gwary własnego regionu. Konieczna jest ogromna inwencja twórcza oraz umiejętność improwizacji i znajomości podań i legend a także gawęd ludowych i dowcipów satyrycznych.

Wnioskodawca prowadzi również spotkania autorskie z zakresu twórczości ludowej z dziećmi i młodzieżą poprzez prezentację, naukę języka gwary ludowej, melodii, takich, pokazach ozdób twórczości ludowej (ozdób, zabawek, kwiatów, malarstwa). Z uwagi na brak materiałów dotyczących edukacji regionalnej w środowisku konieczna jest pomysłowość inwencja twórcza podczas przygotowania takich spotkań.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że świadczone przez Niego usługi są usługami kulturalnymi oraz, że wynagrodzenie za te usługi następuje na podstawie wystawionych faktur na usługobiorcę.

W odniesieniu do ww. czynności Wnioskodawca jest artystą, wykonawcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Podkreślić jednakże w tym miejscu należy, że jak już to wyżej wskazano, zwolnienie określone ww. przepisem art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy ma charakter zwolnienia podmiotowo-przedmiotowego.

Niespełnienie jednej z przesłanek, powoduje, iż do danej usługi nie można zastosować zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w tym przepisie.

Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się z podatku usługi kulturalne (…). Ustawa o VAT nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Według Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996r. s. 380), kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”.

Zgodnie z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 13, poz. 123 ze zm.). Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust 1. ww. ustawy działalność kulturalna w rozumieniu tej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Z treści powołanych powyżej przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi kulturalne (usługi polegające na prowadzeniu imprezy o charakterze folklorystycznym w formie programu satyrycznego, na podstawie własnych pomysłów w zakresie zapowiedzi uczestników, przeprowadzania konkursów, wygłaszania opowiadań, dowcipów oraz prowadzeniu spotkań autorskich z zakresu twórczości ludowej z dziećmi i młodzieżą poprzez prezentację, naukę języka gwary ludowej, melodii, tańców, pokazów ozdób twórczości ludowej (ozdób, zabawek, kwiatów, malarstwa) z tytułu realizacji których jest artystą, wykonawcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a otrzymane wynagrodzenie stanowi honorarium, może On w tym zakresie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.