INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008r. (data wpływu do tut. Biura - 17 listopada 2008r.), uzupełnionym w dniu 29 grudnia 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Z uwagi na fakt, iż wniosek zawierał braki formalne pismem z dnia 16 grudnia 2008r. Znak: IBPB II/1/415-72/08/ASz wezwano do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 29 grudnia 2008r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca za 2008r. chciałby rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Do 2007r. korzystała z tego rozliczenia matka dziecka, lecz ze względu na małe zarobki nie jest w stanie utrzymywać córki. W sierpniu 2008r. wnioskodawca zameldował za zgodą matki dziecko u siebie. Córka zamieszkała u wnioskodawcy.

Do wniosku wnioskodawca dołączył wyrok rozwodowy oraz kserokopię zameldowania dziecka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy są jakieś przeciwwskazania do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko małoletnie...

Zdaniem wnioskodawcy ww. rozliczenie reguluje art. 6 i art. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie ma przeciwwskazań do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca, ponieważ wnioskodawca spełnia warunki:

1. jest rozwiedziony ponad rok,
2. samotnie wychowuje dziecko małoletnie (ustawa nie określa minimalnego okresu wychowywania),
3. nie jest nawet wymagane zameldowanie wraz z wychowującym opiekunem (nie dotyczy) ponieważ dziecko jest niepełnoletnie,
4. wnioskodawca nie jest opodatkowany podatkiem liniowym, ani dziecko nie uzyskało przychodów i nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego.
5. matka dziecka nie będzie rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z dniem 1 stycznia 2009r. weszły w życie nowe uregulowania dotyczące zasad opodatkowania dochodów w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, wprowadzone art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 6 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008r. Nr 209 poz. 1316).

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 cyt. wyżej ustawy powyższe zmiany mają zastosowanie do uzyskanych dochodów od dnia 1 stycznia 2008r.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), wprowadzonym ww. ustawą, od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko, wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka), nie uzyskiwania przez dzieci (dziecko) dochodów, (z wyjątkiem przewidzianych ustawą), wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama zajmuje się wychowywaniem dziecka.

Przepis art. 6 ust. 5 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. W sytuacji, gdy żaden z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, ani nie jest ona ograniczona, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców (opiekunów prawnych), który faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim.

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca jest rozwodnikiem, który od sierpnia 2008r. zamieszkuje wspólnie ze swoją córką. Wnioskodawca nie jest opodatkowany podatkiem liniowym, dziecko nie uzyskało przychodów i nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego. W 2007r. z preferencyjnego sposobu rozliczania się jako osoba samotnie wychowująca dziecko korzystała matka dziecka, która obecnie nie jest w stanie utrzymywać córki. Matka dziecka nie będzie rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wnioskodawca ma prawo do rozliczenia dochodów uzyskanych w ciągu całego 2008r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, pod warunkiem, że spełnia pozostałe warunki określone w art. 6 ust. 4-10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie uzyskuje również przychodów opodatkowanych według uregulowań określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym za wyjątkiem przychodów z tzw. najmu prywatnego. Fakt, iż dziecko nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego nie ma w tym przypadku żadnego znaczenia, gdyż wnioskodawca wychowuje dziecko małoletnie, co jest jednym z warunków koniecznych do uzyskania możliwości rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko; kryterium dochodów dziecka w przypadku dzieci małoletnich nie ma znaczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.