Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-668/12-2/AA
z 2 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 6 kwietnia 2004 r. wspólnie z żoną złożył oświadczenie w Urzędzie Skarbowym w X o wyborze zryczałtowanej formy opodatkowania z tytułu przychodów z najmu. Jednocześnie Zainteresowany oświadczył, że z całości tych przychodów będzie rozliczać się z małżonką. Oświadczenie takie małżonkowie złożyli ponownie w 2005 roku, słysząc jednocześnie informacje od pracownika urzędu, że takie oświadczenie wystarczy złożyć raz i jest ono skuteczne do momentu, aż nie zostaną dokonane zmiany formy opodatkowania. W świetle uzyskanych informacji w kolejnych latach małżonkowie nie składali w urzędzie ww. oświadczeń a całość przychodów z najmu rozliczała małżonka Wnioskodawcy w PIT-28 do 31 stycznia następnego roku podatkowego. Jednak ostatnio zwrócono uwagę, że w latach, w których nie było składane oświadczenie o zrzeczeniu się przez Zainteresowanego przychodów z najmu na rzecz żony, Wnioskodawca powinien w połowie przychód z najmu rozliczyć w PIT na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy fakt nieskładania co roku przez Wnioskodawcę w urzędzie skarbowym w kolejnych latach specjalnych oświadczeń o zrzeczeniu się na rzecz małżonki całości przychodów z tytułu najmu rodzi obowiązek rozliczenia tych przychodów z najmu za te lata na zasadach ogólnych w PIT w wysokości 50% udziału?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przywołanej podstawy prawnej art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne dokonując wykładni gramatycznej należy stwierdzić, że małżonka prawidłowo rozliczała cały przychód z tytułu najmu w PIT-28, a Zainteresowany nie był zobowiązany do wykazania przychodu w PIT na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca uważa, że ustawodawca nie wskazuje na obowiązek corocznego składania takiego oświadczenia w urzędzie skarbowym (oświadczenie takie składane było co roku, lecz nie było rejestrowane w urzędzie skarbowym z wyjątkiem dwóch pierwszych lat), tym samym nie można z tego tytułu wywodzić obowiązku składania takiego oświadczenia co roku.

Ponadto nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, że zgodnie z art. 9a ust. 4 ustawy o PDOF z dnia 26 lipca 1991 r., który wprost stanowi, ze wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych. Należy również mieć na względzie wielokrotnie wyrażaną w orzeczeniach Trybunału Konstytucyjnego zasadę demokratycznego państwa prawa, że nakładanie obowiązku na obywatela musi wynikać z aktu prawnego odpowiedniej rangi i nie może budzić wątpliwości co do jego zastosowania przez obywatela. W związku z powyższym w świetle przedstawionych powyżej faktów przychody z najmu za lata 2006-2011 zostały rozliczone prawidłowo przez żonę Wnioskodawcy, a Zainteresowany nie miał obowiązku wykazywać ich w swoim zeznaniu podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Treść art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, iż opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Aby skorzystać ze zryczałtowanej formy opodatkowania, o której mowa w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze.

O zasadach składania tego oświadczenia stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w myśl którego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 4 ww. ustawy w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Jak z powyższego wynika, w przypadku niezłożenia wspomnianego oświadczenia w terminie ustawowym podatnik jest obowiązany do opłacania podatku na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym.

Z treści art. 12 ust. 5 cytowanej ustawy wynika bowiem, że przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W myśl art. 12 ust. 6 powołanej ustawy zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Stosownie do art. 12 ust. 7 ww. ustawy, oświadczenie to należy złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Natomiast w świetle art. 12 ust. 8 wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu obowiązuje przy dokonaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl powyższych przepisów, jeżeli małżonkowie chcieli skorzystać z prawa opodatkowania całości przychodów z najmu przez jednego z nich byli obowiązani do 20 stycznia roku podatkowego złożyć oświadczenie, o którym mowa wyżej, tj. oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu z najmu przez jednego z nich. Wybrana przez małżonków możliwość opodatkowania całości przychodu z najmu przez jednego z nich dotyczy bowiem wyłącznie danego roku podatkowego i nie wiąże ich w kolejnych latach.

Niezłożenie lub nieterminowe złożenie oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodów z najmu u jednego z małżonków będzie oznaczać konieczność opłacania przez każdego z nich podatku dochodowego według skali podatkowej lub ryczałtu od połowy osiąganego odpowiednio przychodu lub dochodu.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w latach 2004 i 2005 wspólnie z żoną złożył oświadczenie o wyborze zryczałtowanej formy opodatkowania przychodów z tytułu najmu, w którym oświadczył, że z całości tych przychodów będzie rozliczać się małżonka. Natomiast jak wskazuje Zainteresowany w kolejnych latach małżonkowie nie składali ww. oświadczeń, a całość przychodów z najmu rozliczała żona Wnioskodawcy.

Reasumując, należy stwierdzić, iż możliwość opodatkowania całości przychodów z najmu przez jednego z małżonków dotyczy wyłącznie danego roku podatkowego i nie wiąże ich w kolejnych latach. W przypadku, gdy oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodów z najmu przez jednego z małżonków nie zostało złożone w ustawowym terminie, małżonek który wybrał formę opodatkowania na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego w dalszym ciągu powinien stosować tą formę opodatkowania, natomiast drugi małżonek przychód z tytułu najmu w części przypadającej na niego powinien opodatkować na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla Jego małżonki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.