INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01.09.2008 r. (data wpływu 03.09.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metodologii określenia przychodu ze sprzedaży oraz podatkowej kwalifikacji różnic kursowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.09.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie metodologii określenia przychodu ze sprzedaży oraz podatkowej kwalifikacji różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

1. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dostawy i montażu kotłów wodnych i parowych. Kotły nabywa w krajach wspólnotowych w związku z tym dokonuje zapłaty dostawcom w walucie wymienialnej EUR.

Dla pewności obrotu Spółka ma zamiar podpisać kontrakty na terenie kraju w walucie wymienialnej. Spółka będzie wystawiać faktury w walucie EUR oraz w wartościach wyrażonych w PLN, wynikających z zastosowania kursu średniego NBP z dnia wystawienia faktury sprzedażowej w celu wyliczenia podatku VAT. W księgach ujmuje przychody w walucie PLN wynikające z zastosowania przelicznika stosując kurs średni z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktur VAT (co do zasady data wystawienia faktury jest to dzień powstania obowiązku podatkowego zarówno dla celów podatku VAT jak i podatku dochodowego od osób prawnych).

Zapłatę za ww. transakcje otrzyma w walucie wymienialnej tj. w EUR w kwocie wyszczególnionej na fakturze VAT, na rachunek walutowy oraz kwotę należnego podatku VAT w walucie krajowej na rachunek PLN. Otrzymując zapłatę Spółka do przeliczenia zastosuje kursy kupna banku z dnia wpływu wartości dewizowych, w którym posiada rachunek bankowy. Przy tak stosowanej metodzie na rozrachunkach z kontrahentami mogą powstać różnice zarówno dodatnie jak i ujemne (nadpłaty oraz niedopłaty).

Spółka zamierza skorzystać z przepisu art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w celu ustalenia różnic kursowych i odpowiednio zaliczyć je do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów. Przed zawarciem kontraktu Spółka zamierza wystąpić z wnioskiem do NBP w celu uzyskania stosownej decyzji zezwalającej na zawarcie umowy w walucie wymienialnej oraz dokonywanie rozliczeń w kraju w walucie wymienialnej.

Spółka do ustalenia różnic kursowych zgodnie z art. 9b ustawy o podatku dochodowym stosuje metody wynikające z art. 15a cytowanej ustawy.

2. Spółka posiada rachunki dewizowe na których gromadzi wartości dewizowe. Wpływ wartości dewizowych na rachunek dokonywany jest poprzez:

• zapłatę przez kontrahentów za sprzedane produkty,
• kupno wartości dewizowych w banku.
  
  

W księgach Spółka ujmuje przychód wartości dewizowych stosując do przeliczenia kurs kupna banku w którym posiada rachunek walutowy z dnia faktycznego wpływu środków z tytułu zapłaty przez kontrahenta lub kurs sprzedaży banku w przypadku zakupu waluty w banku, w którym posiada rachunek walutowy. Częstym przypadkiem jest że kurs sprzedaży waluty jest negocjowany z bankiem. Natomiast do rozchodu stosuje kurs sprzedaży stosowany przez ten bank w dniu faktycznego rozchodu, tj. głównie dotyczy to spłaty zobowiązań wobec kontrahenta zagranicznego.

W wyniku dokonywanych operacji powstają różnice kursowe zarówno ujemne jak i dodatnie. Na koniec każdego roku obrotowego Spółka dokonuje wyceny bankowych rachunków walutowych i powstałe w ten sposób różnice kursowe odnosi na przychody lub koszty jako różnice kursowe niezrealizowane, które nie mają wpływu na przychody i koszty podatkowe.

Natomiast pozabilansowo wylicza różnice pomiędzy wpływem waluty na rachunek bankowy oraz wypływem tej waluty i odnosi odpowiednio dodatnie różnice (kurs kupna lub sprzedaży banku z dnia wpływu jest niższy od kursu sprzedaży z dnia wypływu) na przychody podatkowe, a ujemne różnice kursowe (kurs kupna lub sprzedaży banku z dnia wpływu jest wyższy od kursu sprzedaży z dnia wypływu - spłaty zobowiązań) zalicza do kosztów podatkowych. Uzupełniająco Wnioskodawca poinformował, iż Spółka wpłaca zaliczki na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Pytania do zdarzenia przyszłego:

1. Czy Spółka prawidłowo ujmie w księgach przychód ze sprzedaży ujmując go w wartościach wyrażonych w PLN, wynikających z zastosowania średniego kursu stosowanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury ...
2. Czy powstałe z tego tytułu różnice (nadpłaty i niedopłaty powstałe przy zapłacie w walucie wymienialnej EUR) ma prawo zaliczyć zarówno do przychodów podatkowych jak i kosztów uzyskania przychodów ...
   
   

Pytanie do stanu faktycznego:

3. Czy prawidłowo kwalifikuje różnice kursowe powstające na rachunku walutowym jako dodatnie zwiększające przychody i ujemne stanowiące koszt uzyskania przychodów ...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów w zakresie pytania 1 i 2.

Wniosek w zakresie pytania 3 zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wynika z przepisów art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Przepis ten odnosi się do przychodów w walucie obcej, i nie określa grupy podmiotów do których ma zastosowanie, lecz wyraźnie wskazuje na przychód określony w walucie obcej. W tym miejscu należy powołać przepisy prawa dewizowego, które ograniczają obrót w walucie obcej na terenie kraju, lecz w przypadku kiedy sprzedający rezydent - posiada stosowną decyzję dewizową na zawieranie umówi dokonywanie rozliczeń w walucie obcej, to w przypadku otrzymania należności (przychodu) w walucie obcej Spółka ma prawo do stosowania zasad dotyczących ustalania różnic kursowych określonych w art. 15a ustawy o podatku dochodowym. Zdaniem Spółki nie jest istotne, że wystawiona faktura VAT zawiera zarówno wartości wyrażone w walucie krajowej i walucie obcej, ponieważ te pierwsze zastosowano wyłącznie dla celów podatku od towarów i usług, natomiast rozliczenie pomiędzy dostawcą i odbiorcą następuje w walucie obcej (z wyłączeniem kwoty podatku VAT) wobec czego spółka powinna do ustalenia przychodu stosować przepisy art. 12 ust. 2 cyt. ustawy i zgodnie z art. 15a ust. 1 i 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy ustalać różnice kursowe i zaliczać je zarówno do przychodów jak i kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania 1 i 2 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.