INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% dla usługi kurierskiej (przewóz paczki), w sytuacji, gdy miejscem jej przeznaczenia jest kraj trzeci – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 8 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% dla usługi kurierskiej (przewóz paczki), w sytuacji, gdy miejscem jej przeznaczenia jest kraj trzeci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie usług kurierskich (PKD 5320Z pozostała działalność pocztowa i kurierska, PKWiU 53.20.19.0 - pozostałe usługi pocztowe i kurierskie w zakresie dostarczania przesyłek, gdzie indziej niesklasyfikowane). Jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Usługi te są opodatkowane 22% stawką podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca świadczy je na teranie całego kraju, Unii Europejskiej oraz poza granicami Unii Europejskiej.

Wnioskodawca otrzymał zlecenie od polskiego podmiotu gospodarczego na przesłanie paczki do Stanów Zjednoczonych. Wykonaną usługę udokumentował fakturą i opodatkował podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%. Usługa ta nie była wykonana bezpośrednio przez Jego firmę, ale zlecona podwykonawcy, który również zastosował stawkę 22%. Wnioskodawca nie posiada dokumentów potwierdzających przekroczenie przez przesyłkę granicy z państwem trzecim, gdyż dokumentami tymi dysponuje podwykonawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zastosowana stawka podatku w wysokości 22% dla usługi przewozu paczki do Stanów Zjednoczonych jest prawidłowa...
2. Czy Wnioskodawca powinien zastosować stawkę 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowana stawka podatku w wysokości 22% jest prawidłowa, ponieważ usługa została wykonana na rzecz polskiego podmiotu (zarejestrowanego jako polski podmiot, z polskim numerem NIP) i nie jest On w posiadaniu dokumentów potwierdzających przekroczenie przez przesyłkę granicy z państwem trzecim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z kolei przez terytorium państwa trzeciego, rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 5).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do brzmienia art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Przez usługi transportu międzynarodowego, zgodnie ust. 3 pkt 3 powołanego artykułu, rozumie się także usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej związane z usługami przewozu lub innego sposobu przemieszczania towarów i osób, o których mowa w punktach 1 i 2 tego przepisu.

Zastosowanie preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% do usług transportu międzynarodowego, zastrzeżone jest warunkiem posiadania odpowiednich dokumentów.

Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia tych usług są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2. (art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonał, za pośrednictwem podwykonawcy, usługę dostarczenia paczki do kraju trzeciego. Nie posiada dokumentu potwierdzającego fakt przekroczenia przez przesyłkę granicy z państwem trzecim (dysponuje nim podwykonawca), w związku z tym powziął wątpliwość co do stawki podatku właściwej dla tej czynności.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz stosowne regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, należy potwierdzić stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym usługa dostarczenia paczki do kraju trzeciego – mająca znamiona usługi transportu międzynarodowego w rozumieniu cyt. wyżej przepisów ustawy - nie może korzystać z przewidzianej w tych przepisach preferencji w postaci stawki 0%, ponieważ Wnioskodawca nie dysponuje dokumentem, z którego wynikałoby, że przedmiotowa przesyłka przekroczyła granicę z państwem trzecim

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.