INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 24 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów z dywidend wypłacanych przez Spółkę spółce komandytowej w części przypadającej na spółkę B – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów z dywidend wypłacanych przez Spółkę spółce komandytowej w części przypadającej na spółkę B.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność na polskim rynku medialnym.

Większościowym udziałowcem Spółki jest spółka A, będąca polskim rezydentem podatkowym. Większościowym akcjonariuszem spółki A jest spółka B, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca niemieckim rezydentem podatkowym.

Planowane jest przekształcenie spółki A w spółkę komandytową (spółkę C), której komandytariuszem będzie dotychczasowy akcjonariusz – spółka B. Po planowanym przekształceniu spółki A w spółkę C, spółka ta będzie posiadać 100% udziałów w Spółce wniesionych jako wkład przez spółkę B, a spółka B będzie prawie 100% wspólnikiem w spółce C.

Pod warunkiem uzyskania wyniku finansowego pozwalającego zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych na dokonanie podziału zysków, Spółka zamierza wypłacać dywidendę do spółki C. Spółka C będzie posiadała udziały w Spółce przez okres dłuższy niż 2 lata, również czas trwania spółki komandytowej (spółki C), a tym samym okres dysponowania udziałami Spółki przez spółkę B za pośrednictwem spółki C przekroczy 2 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym do dywidendy wypłaconej przez Spółkę do jej udziałowca – spółki komandytowej (spółki C), w części przypadającej na spółkę B, może być zastosowane zwolnienie wynikające z art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22 ust. 4 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem wnioskodawcy:

W przedstawionej sytuacji podatnikiem uzyskującym dochód z tytułu dywidendy będzie spółka B (niemiecki rezydent podatkowy), a odbiorcą dywidendy będzie zagraniczny zakład tej spółki w Polsce. Tym samym, w odniesieniu do wypłacanej dywidendy w pełni będzie miało zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o CIT spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (jest transparentna podatkowo). Przepis ten stanowi, iż podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych są osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych oraz komandytowo-akcyjnych. Z powyższego wynika, że spółka komandytowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ustawy o CIT "Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną,

(...) łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe". Zatem podatnikami z tytułu dochodów osiągniętych przez spółkę komandytową są jej wspólnicy.

Tym samym w niniejszej sytuacji osobami uzyskującymi dochód z tytułu dywidendy wypłacanej przez Spółkę będą wspólnicy spółki C, w tym spółka B. Ponieważ spółka B jest osobą prawną, opodatkowanie tej spółki z tytułu wypłaconej dywidendy powinno zostać ustalone w oparciu o ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o pdop "podatek dochodowy od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (...) ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu". Jednocześnie, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, "zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 15% udziałów (akcji) w kapitale spółki o której mowa w pkt 1
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 15% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1 (od 1 stycznia 2009 r. minimalny udział będzie wynosił 10%)
4. odbiorcą dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest:
   a) spółka, o której mowa w pkt 2, albob) zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2".
   
   

Zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT "Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat".

W przedstawionym stanie faktycznym, podatnikiem uzyskującym dochód z tytułu dywidendy wypłacanej przez Spółkę będzie spółka B - niemiecki rezydent podatkowy (w części przypadającej na tę spółkę). W związku z tym, iż spółka B podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania w państwie członkowskim Unii Europejskiej, jej dochód z tytułu dywidendy będzie zwolniony od opodatkowania pod warunkiem posiadania 15% udziałów w Spółce przez nieprzerwany okres 2 lat.

Ponieważ spółka B będzie większościowym wspólnikiem spółki C, a ta ostatnia będzie posiadała większość udziałów w Spółce, warunek posiadania 15% udziałów będzie zachowany. Zachowany będzie również warunek bezpośredniego posiadania udziałów wyrażony w ust. 4 pkt 3 art. 22 ustawy o CIT. Dla oceny „bezpośredniości” czy też „pośredniości” posiadania udziałów nie powinno się bowiem brać pod uwagę podmiotów transparentnych podatkowo, które nie są opodatkowane z tytułu wypłacanej dywidendy. Innymi słowy, skoro to spółka B jest podatnikiem z tytułu wypłacanej dywidendy (w części przypadającej na tę spółkę), to należy przyjąć, że dla potrzeb zastosowania przedmiotowego zwolnienia jej udział w Spółce jest bezpośredni.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest art. 22 ust. 4 pkt 4b ustawy o CIT, który rozszerza zwolnienie na dywidendę wypłacaną „zagranicznemu zakładowi” osoby prawnej, a więc zakładowi poza terytorium spółki macierzystej, tj. w Polsce lub w innym Państwie Członkowskim.

Zarówno na gruncie międzynarodowego prawa podatkowego jak i ustawy o CIT, jeżeli spółka osobowa jako podmiot transparentny pod względem podatkowym prowadzi działalność w państwie, w którym jest zorganizowana, to wspólnik tej spółki posiada w tym państwie "zakład" i podlega w nim opodatkowaniu od zysków osiągniętych poprzez ten "zakład". Takie twierdzenie znajduje też potwierdzenie w świetle polskiej literatury podatkowej: "jeżeli spółka osobowa, którą uważa się za przezroczystą w państwie, w którym jest zorganizowana, prowadzi działalność gospodarczą w jednym umawiającym się państwie (...), to uważa się, że każdy wspólnik posiada w tym państwie zakład. (.. .) Ta argumentacja powinna być również ważna w przypadkach, gdy wspólnicy nie mieszkają w tym samym państwie, w którym spółka jest zorganizowana". (Por. K. Bany, Stosowanie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania do spółek osobowych, Monitor Podatkowy 7/2006, str. 11. Zob. także H. Litwińczuk, "Opodatkowanie wspólników spółek nie mających osobowości prawnej", Przegląd Podatkowy 7/2001, str. 2)

Z uwagi na to, iż spółka osobowa jako podmiot transparentny pod względem podatkowym prowadzi działalność w państwie, w którym jest zorganizowana, należy uznać, że każdy wspólnik tej spółki posiada w tym państwie zakład. W przedmiotowej sytuacji oznacza to, iż spółka osobowa działająca w Polsce konstytuuje zakład niemieckiej spółki kapitałowej, która jest jej wspólnikiem. Spółkę niemiecką należy zatem traktować jako podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski za pośrednictwem zakładu, którego dochód podlega zasadniczo opodatkowaniu w Niemczech.

Spółka C stanowić więc będzie w Polsce "zakład" dla spółki B. Dochód osiągnięty przez spółkę B z tytułu działalności spółki C podlegał będzie opodatkowaniu w Polsce.

Konsekwencją powyższego będzie uznanie, iż dywidenda wypłacana przez Spółkę do spółki C jest dywidendą wypłacaną na rzecz "zakładu", o którym mowa w art. 22 ust. 4 pkt 4b ustawy o CIT. Tym samym taka dywidenda powinna być zwolniona z opodatkowania w Polsce przy zachowaniu 2 letniego okresu posiadania udziałów.

Zwolnienie wprowadzone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT jest odzwierciedleniem zwolnienia wynikającego z Dyrektywy Rady Nr 90/435/EEC z 23 lipca 1990r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (dalej: "Dyrektywa"). W świetle nadrzędności Dyrektywy nad prawem wewnętrznym przepisy wewnętrzne powinno się interpretować w zgodzie z Dyrektywą. Z interpretacji przepisów Dyrektywy (art. 5 ust 1 Dyrektywy) wynika, iż Dyrektywa nie stawia spółce dominującej wymogu dysponowania bezpośrednim udziałem w kapitale spółki zależnej, a jedynie odnosi się do faktu dysponowania takim udziałem.

Na gruncie Dyrektywy:

1. "spółka dominująca" to każda spółka w Państwie Członkowskim, która spełnia warunki wymienione w art. 2 (tj. ma jedną z form prawnych wymienionych w Załączniku do Dyrektywy oraz zgodnie z prawem podatkowym Państwa Członkowskiego dla celów podatkowych jest uważana za mającą stałą siedzibę w tym państwie oraz, zgodnie z warunkami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z państwem trzecim, nie jest uważana dla celów podatkowych za mającą stałą siedzibę poza Wspólnotą) i posiada co najmniej 20 % udziału w kapitale spółki w innym Państwie Członkowskim spełniającej te same warunki (...) "
2. "spółka zależna" to spółka, w której kapitale posiada udział wymieniony w lit. a) inna spółka”.
   
   

W konsekwencji, spółka B może być uznana za spółkę dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) Dyrektywy. Jednocześnie, Spółka jest spółką zależną w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) Dyrektywy.

Należy podkreślić, że w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych Państw Członkowskich (Dyrektywa 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r.), wymóg bezpośredniego posiadania udziałów został sformułowany w sposób wyraźny. Oznacza to, iż brak takiego sformułowania w Dyrektywie jest zamierzony, tj. bezpośrednie posiadanie udziału nie jest konieczne.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż wypłacając dywidendę do spółki C będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22 ust. 4 pkt 4b ustawy o pdop w odniesieniu do części dywidendy przypadającej na spółkę B.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10 % udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1 (do 31 grudnia 2008 r. udział ten nie może być mniejszy niż 15%)
4. odbiorcą dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest:
   a) spółka, o której mowa w pkt 2, albo b) zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2.
   
   

Na podstawie art. 22 ust. 4a ustawy o pdop zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że odbiorcą dywidendy ma być polska spółka komandytowa, której większościowym wspólnikiem będzie spółka, będąca niemieckim rezydentem podatkowym.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. d) Umowy między Rzecząposolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90) za „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” uważa się przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym państwie. W tym przypadku Komandytariusz, będący rezydentem Niemiec, uzyskuje przychody i ponosi koszty z udziału w spółce komandytowej na terenie Polski. W tej części, w której Komandytariusz uzyskuje dochody z udziału w spółce komandytowej, uznaje się, że prowadzi „podmiot niemiecki” na terenie Polski. Oznacza to, że do opodatkowania dochodów Komandytariusza będzie miał zastosowanie art. 7 w/w Umowy, zgodnie z którym jego zyski z udziału w spółce komandytowej, jako zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu w państwie rezydencji Komandytariusza (tj. w Niemczech), chyba że w wyniku działalności prowadzonej przez spółkę komandytową powstaje w Polsce zakład. W takim przypadku zyski Komandytariusza z udziału w spółce komandytowej mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Przesłanki powstania zakładu zostały określone w art. 5 tej Umowy. Zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Na gruncie tej definicji, w przypadku spółki C dojdzie do powstania zakładu (spółki B) - komandytariusza w Polsce, ponieważ siedziba spółki osobowej spełnia przesłanki „stałej placówki”. Zatem z zasady zakładu wynika, że zyski Komandytariusza z udziału w spółce komandytowej podlegają opodatkowaniu w Polsce, czyli w państwie źródła, przy czym opodatkowuje się zyski w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. W państwie rezydencji Komandytariusza znajduje natomiast zastosowanie odpowiednia metoda eliminacji podwójnego opodatkowania.

Biorąc powyższe pod uwagę, potwierdza się stanowisko Spółki, iż przedsiębiorstwo spółki komandytowej stanowi zakład komandytariusza, przy założeniu że są spełnione przesłanki powstania zakładu zawarte w w/w umowie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Nie można natomiast zgodzić się, z opinią, że Komandytariusz będzie miał bezpośrednie udziały w polskiej spółce wypłacającej dywidendę.

Jak już wykazano powyżej, warunki uzyskania zwolnienia, wymienione w art. 22 ust. 4 ustawy o pdop powinny być spełnione łącznie. W sytuacji, gdy podmioty uczestniczące w wypłacie dywidendy nie spełniają tych przesłanek, dywidenda będzie podlegała opodatkowaniu zgodnie z postanowieniami umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zawartej przez Polskę z krajem miejsca siedziby lub zarządu podatnika uzyskującego te dochody.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie są spełnione łącznie warunki zezwalające na zwolnienie dywidendy z opodatkowania w Polsce. Spółka C z siedzibą w Polsce będzie traktowana na potrzeby podatku dochodowego zgodnie z zasadą transparencji. Oznacza to, iż podatnikami tego podatku nie będzie spółka C, lecz jej wspólnicy.

Zwolnienie dywidendy z opodatkowania w państwie źródła zagwarantowane przepisami art. 22 ust. 4 ustawy o pdop jest następstwem implementacji postanowień Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (90/435/EWG), która została zmieniona postanowieniami Dyrektywy Rady z 22 grudnia 2003 r. (2003/123/EC).

Celem powyższej Dyrektywy jest wprowadzenie do wewnętrznych przepisów państw członkowskich, regulacji dotyczących stosunków gospodarczych pomiędzy spółkami dominującymi i spółkami zależnymi, które to regulacje ułatwiałyby konsolidację tych spółek. Jednym z elementów tych uregulowań jest wskazanie, iż przywileje wynikające z tejże Dyrektywy dotyczą udziałowców (spółek dominujących) uprawnionych do dochodu z tytułu otrzymanej dywidendy wypłaconej przez spółkę zależną.

Również polskie przepisy podatkowe (art. 22 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o pdop) jasno wskazują, iż spółka uzyskująca dochód z dywidendy powinna posiadać bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej tę dywidendę.

Tymczasem, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego następuje rozdzielenie podmiotu, który jest udziałowcem spółki wypłacającej dywidendę (spółka C) od podmiotów uzyskujących dochód z tej dywidendy (mi.n. spółka B). Zatem, nawet jeżeli wspólnikiem Spółki A będzie spółka kapitałowa, to nie ma ona bezpośredniego udziału w kapitale spółki polskiej.

W niniejszej sprawie, zastosowanie będą miały postanowienia w/w umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, a w szczególności przepisy art. 10 ust. 1 i ust. 2 umowy. Stosownie bowiem do art. 10 ust. 1 umowy, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Polsce osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech mogą być opodatkowane w Niemczech. Jednakże, w myśl postanowień art. 10 ust. 2 tej umowy dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Polsce, gdzie spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem polskim, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,
2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   

Zastosowanie stawki niższej wynikającej z umowy polsko-niemieckiej, jest możliwe wyłącznie w sytuacji udokumentowania miejsca siedziby podatnika aktualnym certyfikatem rezydencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.