2012.11.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-713/12/MK
z 8 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 06 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 10 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowego przekazania zaliczek na podatek na zakładowy fundusz osób niepełnosprawnych i do urzędu skarbowego po utracie statusu zakładu pracy chronionej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowego przekazania zaliczek na podatek na zakładowy fundusz osób niepełnosprawnych i do urzędu skarbowego po utracie statusu zakładu pracy chronionej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – spółka komandytowa jest przedsiębiorcą, który z dniem 01 lipca 2012 r. utracił status zakładu pracy chronionej, ale zgodnie z art. 33 ust. 7b i 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 ze zm.) – zwaną dalej ustawą o rehabilitacji – zachował zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON) i niewykorzystane środki tego funduszu. Na podstawie art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonuje zwiększeń funduszu ZFRON. Wnioskodawca dokonuje wypłaty wynagrodzeń do dnia 10-tego następnego miesiąca. Wynagrodzenia wypłacane są na konto bankowe i gotówką z kasy. Zdarza się, że dzień wypłaty przelewem jest różny od daty wypłaty z kasy.

Przy obliczaniu jaka część kwoty pobranych od pracowników zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych winna być wpłacona na konto urzędu skarbowego a jaka na konto ZFRON istotne jest prawidłowe obliczenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych.

Art. 38 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odsyła w tym zakresie do art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy o rehabilitacji. Przepisy te nie określają jednak jak obliczyć wskaźnik zatrudnienia w przypadku, gdy wynagrodzenie jest wypłacane w miesiącu następnym a art. 2 pkt 6 ustawy o rehabilitacji mówi, że ilekroć w ustawie jest mowa o „wskaźniku zatrudnienia osób niepełnosprawnych – oznacza to przeciętny miesięczny udział procentowy osób niepełnosprawnych w zatrudnieniu ogółem, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy”.

Pobrane zaliczki na podatek dochodowy od osób niepełnosprawnych przekazywane są w odpowiednich częściach na:

konto urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, w którym pobrano zaliczki,
konto zakładowego funduszu osób niepełnosprawnych w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano.

Np. wynagrodzenie należne za czerwiec wypłacane jest do dnia 10 lipca, pobrana zaliczka na podatek dochodowy wpłacona jest na konto ZFRON do dnia 17 lipca a do urzędu skarbowego do dnia 20 sierpnia.

Jak z powyższego opisu wynika, na dzień wpłaty na konto ZFRON przedsiębiorstwo winno już mieć określony wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Spółka przyjęła zasadę, że jest to wskaźnik z miesiąca, w którym wynagrodzenia zostały wypracowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo interpretuje przepisy dotyczące zasad podziału kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy zgodnie z art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny przyjmując wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wyliczony z miesiąca, w którym wynagrodzenia te zostały wypracowane?

Wnioskodawca uważa, iż prawidłowo stosuje wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wyliczony z miesiąca, w którym wynagrodzenia zostały wypracowane. Zgodnie z zasadą racjonalności jest to jedyne prawidłowe wyliczenie.

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 2 pkt 6 ustawy o rehabilitacji Wnioskodawca liczy miesięcznie wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych a w dniu, w którym wpłaca część zaliczek na konto ZFRON jest możliwy do wyliczenia i znany tylko wskaźnik zatrudnienia z miesiąca, w którym wynagrodzenie zostało wypracowane.

Z uwagi na brak szczegółowego przepisu Ogólnopolska Baza Pracodawców Osób Niepełnosprawnych – OBOPON zwróciła się z pytaniem w tej sprawie do Biura BON i uzyskała następującą odpowiedź opublikowaną na jej stronie internetowej: „Z art. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) jednoznacznie wynika, że decydujące znaczenie dla ustalenia zakresu uprawnienia do nieodprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 38 ust. 2 lub 2a tej ustawy ma stan istniejący w dacie i miesiącu poboru zaliczek na podatek dochodowy. Odniesienie się do tej daty wyłącza również problemy związane z ewentualnym proporcjonalnym ustalaniem uprawnień przysługujących w jednym miesiącu na podstawie art. 38 ust. 2 i art. 38 ust. 2a ustawy, co z kolei komplikowałoby rozliczenia z PFRON, ZFRON oraz z urzędami skarbowymi”.

Według powyższego wyjaśnienia BON – wskaźnik jest wyliczany z dnia poboru zaliczek gdyż „decydujące znaczenie dla ustalenia zakresu uprawnienia do nieodprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 38 ust. 2 lub 2a tej ustawy ma stan istniejący w dacie i miesiącu poboru zaliczek na podatek dochodowy”.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN data oznacza „numer dnia, miesiąc i rok określone dla każdej doby”, „oznaczenie dnia, miesiąca i roku jakiegoś wydarzenia”.

Zdaniem Wnioskodawcy opracowując powyższe nie wzięto jednak pod uwagę, że ma to być przeciętny miesięczny udział procentowy osób niepełnosprawnych w zatrudnieniu ogółem a nie wskaźnik liczony na dzień fizycznego dokonania wypłaty. Przyjęto też założenie, że wypłata dokonywana jest jeden raz w miesiącu a może to być w przypadku Wnioskodawcy nawet kilka razy, np. zaliczka na poczet wynagrodzenia wypłacona 1 dnia następnego m-ca, wypłata na konto bankowe 9-dnia a z kasy 10-dnia następnego miesiąca. Jak w takim przypadku wyliczyć trzy różne wskaźniki” – nie wynika to z przepisu.

Prawidłowy według opinii Wnioskodawcy jest wskaźnik wyliczony z miesiąca, za który dokonuje się wypłaty wynagrodzeń.

Dodatkowym uzasadnieniem do zastosowania wskaźnika z miesiąca poprzedniego jest fakt, że to zatrudnieni pracownicy w poprzednim miesiącu wypracowali określone wynagrodzenie i zaliczki na podatek podlegające podziałowi na ZFRON i na konto urzędu skarbowego.

Przyjmując wskaźniki liczone tylko na dzień wypłaty, poza tym, że nie mają umocowania ustawowego, to będą liczone w oderwaniu od stanu faktycznego, np.:

wynagrodzenie za m-c czerwiec w kwocie 200.000,00 PLN wypracowało 100 pracowników (w tym 34 niepełnosprawnych) – przeciętny miesięczny wskaźnik zatrudnienia za czerwiec osób niepełnosprawnych wynosi 34%,
wynagrodzenie za miesiąc czerwiec w kwocie 200.000,00 PLN, od 01 lipca firma zatrudnia dodatkowo 20 pracowników niepełnosprawnych, wskaźnik liczony wg stanowiska BON na dzień wypłaty 10-go lipca wynosi 45%.

Jak wynika z powyższego przykładu może dochodzić do nieuzasadnionych istotnych różnic w wysokości wyliczenia wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych i zróżnicowania wysokości podziału pobranych zaliczek. W pierwszym przypadku na ZFRON zostanie przekazana kwota 50% pobranych zaliczek od pracowników niepełnosprawnych a do urzędu skarbowego również 50%. W drugim przypadku na ZFRON przekazane zostanie 100% pobranych zaliczek.

Z uwagi na różne terminy obowiązku dokonywania wpłaty pobranych zaliczek na ZFRON i do urzędu skarbowego niemożliwe jest również zastosowanie wyliczania wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych z miesiąca dokonania wypłaty – na ZFRON Wnioskodawca wpłaca w terminie do 7 dni od daty wypłaty co wypada około połowy miesiąca. Wnioskodawca nie może również zastosować planowanego przeciętnego miesięcznego udziału procentowego osób niepełnosprawnych w zatrudnieniu ogółem za miesiąc, w którym dokonuje wypłaty – przekazanie kwot na ZFRON w nieprawidłowych wysokościach skutkuje obowiązkiem wpłaty 30% sankcji na konto PFRON lub odsetek do urzędu skarbowego.

Wnioskodawcy trudno określić co osoba opracowująca odpowiedź BON miała na myśli pisząc, że „Odniesienie się do tej daty wyłącza również problemy związane z ewentualnym ustalaniem uprawnień przysługujących w jednym miesiącu na podstawie art. 38 ust. 2 i art. 38 ust. 2a ustawy, co z kolei komplikowałoby rozliczenie z PFRON, ZFRON oraz urzędami skarbowymi”. Pracodawca po utracie statusu zakładu pracy chronionej nie odprowadza już do PFRON części pobranych zaliczek. Jeśli wynagrodzenie wypłacane jest przed datą utraty statusu pracodawca rozlicza pobrane zaliczki na podatek jak ZPCHR i stosuje art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym a jeśli wypłaty dokonuje już po dacie utraty statutu stosuje przepis art. 38 ust. 2a ustawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przepisu art. 31 ww. ustawy wynika, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Z przepisu tego zatem wynika, iż przekazanie zaliczki na podatek dochodowy do urzędu skarbowego następuje w miesiącu następującym po miesiącu dokonania wypłaty.

Kolejne przepisy art. 38 ust. 2-2c ww. ustawy regulują zasady przekazywania zaliczki na podatek dochodowy w przypadku płatnika będącego zakładem pracy chronionej lub zakładem aktywności zawodowej oraz płatnika, który utracił status zakładu pracy chronionej.

W świetle art. 38 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy płatnicy będący zakładami pracy chronionej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:

za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują:
- w 40% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
- w 60% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych,
za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a, przekazują na zasadach określonych w ust. 1.

Z treści art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, iż płatnicy, o których mowa w art. 31, którzy utracili status zakładu pracy chronionej, zatrudniający osoby niepełnosprawne, kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów tych osób z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez tych płatników tym osobom:

za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują w wysokości:
1. 25% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych - w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 25 do 30%,
2. 50% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych - w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 30 do 35%,
3. 75% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych - w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 35 do 40%,
4. 100% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych - w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 40%

za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1, kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnicy przekazują na zasadach określonych w ust. 1.

Powołane powyżej regulacje odnoszą się do „kwot pobranych zaliczek”, tj. do kwot, jakie płatnik „zatrzymał” celem ich późniejszego przekazania. Przepisy art. 38 ust. 2-2a ustawy mają charakter norm szczególnych, stanowiących odstępstwo od ogólnej reguły określonej w art. 38 ust. 1, z tym że odstępstwo to dotyczy jedynie podmiotu, na rzecz którego należy przekazać zaliczkę. Tym samym przekazanie zaliczki do tych podmiotów następuje w terminie wynikającym z ogólnej regulacji dotyczącej przekazywania pobranych przez płatników zaliczek, tj. w terminie określonym w art. 38 ust. 1 ustawy, czyli do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki.

Ponadto art. 38 ust. 2b ustawy stanowi, iż wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 2a, ustala się na podstawie art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej.

Jednakże należy zauważyć, iż przepis art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 127, poz. 721 ze zm.) nie reguluje kwestii, o której mowa we wniosku, będącej przedmiotem zapytania, tj. określenia miesiąca, z którego powinien być brany pod uwagę wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie jednakże należy zwrócić uwagę na zapis art. 2 pkt 6 ww. ustawy. W myśl jego postanowień – wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oznacza przeciętny miesięczny udział procentowy osób niepełnosprawnych w zatrudnieniu ogółem, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.

Przechodząc ponownie na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podkreślić wypada, iż co do zasady zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w momencie wypłaty wynagrodzenia, przy czym nie ma znaczenia, jakiego okresu dany przychód dotyczy.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy miesiąca wypłaty wynagrodzenia (tj. miesiąca, w którym wynagrodzenie jest wypłacone). Z uwagi na fakt, iż przekazanie części zaliczki na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych - w myśl przepisów art. 38 ust. 1 ustawy (który ma także zastosowanie do terminu przekazywania zaliczek przez podmioty określone w art. 38 ust. 2-2a cyt. ustawy) – następuje w następnym miesiącu (po miesiącu wypłaty wynagrodzenia), płatnik będzie już dysponował pełnymi danymi za miesiąc poprzedni, co pozwoli na ustalenie właściwej wielkości wskaźnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca z dniem 01 lipca 2012 r. utracił status zakładu pracy chronionej, ale zgodnie z art. 33 ust. 7b i 33a ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zachował zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON) i niewykorzystane środki tego funduszu. Na podstawie art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonuje zwiększeń funduszu ZFRON. Wnioskodawca dokonuje wypłaty wynagrodzeń do dnia 10-tego następnego miesiąca. Wynagrodzenia wypłacane są na konto bankowe i gotówką z kasy. Zdarza się, że dzień wypłaty przelewem jest różny od daty wypłaty z kasy.

Pobrane zaliczki na podatek dochodowy od osób niepełnosprawnych przekazywane są w odpowiednich częściach na:

konto urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, w którym pobrano zaliczki,
konto zakładowego funduszu osób niepełnosprawnych w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano.

Zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w momencie wypłaty wynagrodzenia, bez względu na to za jaki okres jest ono wypłacone. Z przywołanych powyżej norm prawnych wynika, iż dla celów przekazania – odpowiednio do urzędu skarbowego i na ZFRON – pobranej w momencie wypłaty zaliczki należy brać pod uwagę wskaźnik zatrudnienia z miesiąca, w którym wynagrodzenie jest wypłacone, czyli wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca. Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pobrana zaliczka powinna być przekazana w terminie do 20 miesiąca po miesiącu, w którym ją pobrano („zatrzymano” celem przekazania). Wyżej wskazany termin przekazania dotyczy również tych podmiotów, które przekazują zaliczki na ZFRON. Zatem przekazując w danym miesiącu – odpowiednio do urzędu skarbowego i na ZFRON – zaliczki „zatrzymane” w poprzednim miesiącu, podmiot ma pełną wiedzę o wskaźniku zatrudnienia wyliczonym za miesiąc, w którym wynagrodzenie wypłacono.

Organ pragnie ponadto zauważyć, iż art. 33 ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych stanowi, iż pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej jest obowiązany do:

prowadzenia ewidencji środków funduszu rehabilitacji;
prowadzenia rozliczeniowego rachunku bankowego środków tego funduszu;
2a) wydatkowania środków tego funduszu wyłącznie z rachunku bankowego środków tego funduszu, z zastrzeżeniem ust. 3a;
przekazywania środków funduszu rehabilitacji na rachunek, o którym mowa w pkt 2, w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano;
przeznaczania co najmniej 15% środków funduszu rehabilitacji na indywidualne programy rehabilitacji;
przeznaczania co najmniej 10% środków funduszu rehabilitacji na pomoc indywidualną dla niepełnosprawnych pracowników i byłych niepracujących niepełnosprawnych pracowników tego zakładu.”

W konsekwencji, przepis ten obliguje pracodawcę jedynie do wpłaty środków, jakie wpłynęły na rzecz funduszu rehabilitacji, na odrębny rozliczeniowy rachunek bankowy prowadzony dla tego funduszu w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano.

Natomiast przepis ten nie stanowi, iż pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej, czy też odpowiednio – stosownie do treści art. 33a ww. – pracodawca, który utracił status zakładu pracy chronionej, przekazuje na fundusz rehabilitacji w terminie 7 dni od dnia, w którym te środki uzyskano.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin