INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 01 grudnia 2008r. (data wpływu 08 grudnia 2008r.) uzupełnionego pismem z dnia 22 stycznia 2009r. (data wpływu 26 stycznia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 grudnia 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł ze Spółką X Czechy umowę na dostawę towarów. Warunki umowy zostały ustalone w dokumencie z dnia 01 lutego 2007r. Wnioskodawca miał sprzedawać X Czechy towary na warunkach incoterms ex works P. Faktury sprzedażowe miały być wystawiane na X Czechy. Miejscem dostawy sprzedawanych towarów miał być natomiast X Helsinki, Finlandia. Wnioskodawca otrzymał od X Czechy jej czeski numer VAT. Na tej podstawie, Wnioskodawca w okresie luty - marzec 2007r. wykazywał dostawy towarów dla X Czechy jako dostawy wewnątrzwspólnotowe. Jednocześnie X Czechy wykazywał te dostawy jako nabycia wewnątrzwspólnotowe. W I Wnioskodawca zgłaszał dla celów statystycznych informację o przesunięciu towarów z Polski do Finlandii. Wyżej wymienione dostawy zostały udokumentowane czterema fakturami VAT nr : XMM/………., XMM/…….., XMM….. oraz XMM……, każda na kwotę 143.520,00 EUR, łącznie na kwotę 574.080,00 EUR. W korespondencji e-mailowej, przesłanej w okresie czerwiec - październik 2008r.,X Czechy poinformował Wnioskodawcę, ze przedmiotowy towar, zanim został przetransportowany z Polski do Finlandii, był przedmiotem jeszcze dwóch transakcji. X Czechy sprzedał ten towar podatnikowi belgijskiemu – spółce Y, następnie Y sprzedała ten towar X Finlandia. W rezultacie doszło do transakcji łańcuchowej, w której towar został sprzedany trzy razy zanim trafił do miejsca przeznaczenia w Finlandii. Wobec powyższego X Czechy stoi na stanowisku, że Wnioskodawca powinien wystawić faktury korygujące i uznać sprzedaż dokonaną na rzecz X Czechy jako sprzedaż krajową, z uwagi na art. 22, ust. 2 ustawy o VAT. Jednocześnie w fakturach korygujących Wnioskodawca powinien wpisać numer, pod którym X Czechy jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług. X Czechy poinformowała ponadto, że organy podatkowe w Belgii oraz w Czechach zakwestionowały prawidłowość dokonanych rozliczeń VAT, oraz że w opinii organów podatkowych w Czechach, X Czechy nabyła towar w Polsce, gdzie doszło do dostawy krajowej, a następnie dokonała transakcji trójstronnej, w której brały udział jeszcze podmioty z Belgii i Finlandii.

Pomimo próśb Wnioskodawcy, X Czechy nie przedstawił jednak żadnych dowodów na poparcie tych twierdzeń: ani faktur, ani umów, ani ustaleń czeskich i belgijskich organów podatkowych, ani nawet stosownego oświadczenia podatnika belgijskiego - niczego, co wskazywałoby na prawdziwość tych twierdzeń. X Czechy oświadczył, że szczegółowe wyjaśnienia w sprawie przedstawi Wnioskodawcy na spotkaniu w siedzibie Wnioskodawcy w dniu 16 października 2008r. Na ww. spotkaniu pełnomocnik X Czechy ustnie potwierdził informację, ze przedmiotowy towar, zanim został przetransportowany z Polski do Finlandii, był przedmiotem jeszcze dwóch transakcji. X Czechy sprzedał ten towar podatnikowi belgijskiemu, Spółce M… (C….), a M… (C….) sprzedała ten towar X Finlandia i że w rezultacie doszło do transakcji, w której towar został sprzedany trzy razy zanim trafił do miejsca przeznaczenia w Finlandii. Ponadto pełnomocnik firmy X Czechy ustnie potwierdził informację, że organy podatkowe w Belgii i Czechach zakwestionowały prawidłowość dokonanych rozliczeń VAT. Mimo próśb Wnioskodawcy, pełnomocnik X Czechy nie przedstawiła jednak żadnych dowodów na poparcie tych twierdzeń: ani faktur, ani umów, ani ustaleń czeskich i belgijskich organów podatkowych, ani nawet oświadczenia podatnika belgijskiego - niczego co wskazywałoby na prawdziwość tych twierdzeń. Wręczył natomiast przedstawicielom Wnioskodawcy pismo X Czechy z dnia 15 października 2006r., informujące Wnioskodawcę o konieczności korekty ww. faktur i uznanie sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz X Czechy, dokumentowanej ww. fakturami, jako sprzedaży krajowej z uwagi na art. 22, ust. 2 ustawy o VAT. Jednocześnie w piśmie tym X Czechy podaje numer, pod którym jest zarejestrowana.

Złożone w dniu 08 grudnia 2008r. zapytanie nie zawierało wyczerpującego opisu stanu faktycznego, pozwalającego organowi podatkowemu na właściwe ustosunkowanie się do zadanego problemu. Opisując zdarzenie podlegające interpretacji, Podatnik nie wskazał mianowicie, czy w momencie wykazania przedmiotowych transakcji jako WDT, Wnioskodawca dysponował dokumentami, o których mowa w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, pozwalającymi na uznanie tych transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów .

W związku z powyższym pismem z dnia 14 stycznia 2009r. znak IPP2/443-1824/08-2/BM tutejszy organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnieniu przedmiotowego wniosku.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, w pismem z dnia 22 stycznia 2009r. (data wpływu 26 stycznia 2009r.) Strona wyjaśniła, iż w momencie wykazania przedmiotowych transakcji jako WDT, udokumentowanych fakturami VAT nr XMM/0702/036 z dnia 12 lutego 2007r., XMM/…… z dnia 20 lutego 2007r., XMM….. z dnia 19 marca 2007r. oraz XM…… z dnia 22 marca 2007r., każda na kwotę 143.520,00 EUR, łącznie na kwotę 574.080,00 EUR, Wnioskodawca dysponował dokumentami, o których mowa w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, pozwalającymi na uznanie wszystkich ww. transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów tj. dokumentami przewozowymi otrzymanymi od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium Polski, z których jednoznacznie wynikało, że ww. towary miały być dostarczone do Finlandii, dowodami potwierdzającymi przyjęcie ww. towarów przez X Hi, Finlandia, kopiami ww. faktur oraz specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku. Dokumenty te, w odniesieniu do dostaw udokumentowanych fakturami VAT nr X…… oraz XMM……1, były w dyspozycji Wnioskodawcy przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2007r. Deklaracja ta została złożona 26 marca 2007r. (25 marca 2007r. - niedziela). Dokumenty te, w odniesieniu do dostaw udokumentowanych fakturami VAT nr XMM/….. oraz XMM/0….., były w dyspozycji Wnioskodawcy przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2007 r. Deklaracja ta została złożona 25 kwietnia 2007r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy informacja przesłana przez kupującego do Wnioskodawcy drogą e - mailową oraz przekazana w formie ustnej, zawierająca żądanie korekty faktur i opisująca okoliczności uzasadniające to żądanie, zobowiązuje Wnioskodawcę do dokonania takich korekt w sytuacji, gdy:
   
   

• kupujący nie przedstawił Wnioskodawcy jakichkolwiek dowodów potwierdzających, choćby w niewielkim stopniu, istnienie tych okoliczności,

• kupujący wskazuje, w sposób niekonsekwentny i niespójny, różne okoliczności uzasadniające, jego zdaniem, korekty faktur,

• pomiędzy dostawami a pierwszym żądaniem korekty faktur upłynął dłuższy okres czasu...
  
  

W opinii Wnioskodawcy informacja przesłana przez kupującego do Wnioskodawcy drogą e-mailową oraz przekazana w formie ustnej, zawierająca żądanie korekty faktur i opisująca okoliczności uzasadniające to żądanie nie zobowiązuje Wnioskodawcy do dokonania takich korekt w sytuacji, gdy okoliczności te budzą uzasadnione wątpliwości, a w szczególności:

• kupujący nie przedstawił Wnioskodawcy jakichkolwiek dowodów potwierdzających, choćby w niewielkim stopniu, istnienie tych okoliczności,
• kupujący wskazuje w sposób niekonsekwentny i niespójny, różne okoliczności uzasadniające korektę faktur,
• pomiędzy dostawami towaru a żądaniem korekty faktur upłynął dłuższy okres czasu.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W świetle art. 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie zaś z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0% pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 na fakturze stwierdzającej dostawę towarów,
2. podatnik przed upływem terminu do złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju
   
   

Przepis art. 42 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
,br>

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów zlecany jest przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

• z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
  
  

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą! w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast, dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

Przypadki, w których obowiązujące regulacje prawne przewidują natomiast możliwość wystawienia faktur korygujących, określają przepisy § 13 ust. 1 i ust. 3 oraz § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł z firmą czeską umowę na dostawę towarów (kontrahent Wnioskodawcy podał mu czeski numer nadany mu na potrzeby podatku od wartości dodanej). Na podstawie ww. umowy Wnioskodawca dokonał sprzedaży towarów na rzecz X Czechy na warunkach incoterms ex works. Miejscem dostawy sprzedawanych towarów miała być Finlandia.

Wnioskodawca wykazał przedmiotową sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, bowiem dysponował dokumentami, o których mowa w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, pozwalającymi na uznanie wszystkich ww. transakcji za WDT.

Obecnie firma czeska, w korespondencji e-mailowej, poinformowała Wnioskodawcę, że ww. towar, zanim został przetransportowany z Polski do Finlandii, był przedmiotem jeszcze dwóch innych transakcji, dlatego też Wnioskodawca powinien, w opinii czeskiego kontrahenta, wystawić faktury korygujące do faktur dokumentujących transakcje z firma czeską i uznać sprzedaż dokonaną na rzecz X Czechy jako sprzedaż krajową, z uwagi na art. 22 ust. 2 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz fakt, że w momencie wykazania przedmiotowych transakcji jako wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, Wnioskodawca dysponował dokumentami, o których mowa w art. 42 ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż w analizowanym stanie faktycznym nie ma żadnych podstaw do wystawienia żądanych faktur korygujących - kontrahent Strony nie przedstawił żadnych konkretnych dowodów potwierdzających, choćby w niewielkim stopniu, istnienie okoliczności, uzasadniających konieczność dokonania ww. korekt, tj. dowodów potwierdzających inny stan faktyczny niż prowadzący do rozpoznania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 13 ust. 1 w zw. a art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (takimi dowodami niewątpliwie nie są informacje przekazywane przez kupującego ustnie oraz przesyłane droga mailową).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.