INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 02.11.2008 r. (data wpływu: 12.11.2008 r.), uzupełniony pismem z dnia 27.12.2008 r. (data wpływu: 29.12.2008 r.) na wezwanie z dnia 17.12.2008 r. Nr IPPB4/415-107/08-2/SP o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Pismem z dnia 17.12.2008 r. Nr IPPB4/415-107/08-2/SP Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia złożonego wniosku. Dnia 27.12.2008 r. (data wpływu: 29.12.2008 r.) wniosek został uzupełniony.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (wiek – 85 lat) od połowy maja 2008 r. przebywa na Oddziale Rehabilitacji Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczego w L., nadzorowane przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, pełniące dwie funkcje:

• zakładu rehabilitacji leczniczej,

• zakładu opiekuńczo-leczniczego z rehabilitacją leczniczą stałą, lecz o mniejszym niż w Oddziale Rehabilitacji zakresem świadczeń leczniczych (rehabilitacyjnych).
  
  

Wnioskodawca jest objęty rehabilitacją leczniczą i opiekuńczo-leczniczą. Nie chodzi, porusza się o tzw. balkoniku lub na wózku inwalidzkim. Jest poddawany codziennym, intensywnym zabiegom rehabilitacyjnym. Wnioskodawca za pobyt w tej uspołecznionej placówce płaci ok. 2 000 zł miesięcznie. Wyjaśnił, że jeżeli zabiegi rehabilitacyjne nie spowodują przewidzianego skutku, będzie zmuszony najprawdopodobniej od przyszłego roku pozostawać w tej placówce na pobyt stały (nie ma On bliższej rodziny w Polsce) na nieco innych od obecnych warunkach przy niezmienionej odpłatności. Będzie również korzystać z zabiegów rehabilitacyjnych lecz w zmniejszonym zakresie, będzie również objęty, jak dotychczas, działaniami opiekuńczo-leczniczymi. Ponadto Wnioskodawca nadmienił, iż z informacji telefonicznej z Izby Skarbowej wynika, że również w nieco zmienionych w przyszłym roku warunkach pobytu w tej placówce będzie miał prawo pomniejszyć dochód przed opodatkowaniem o kwotę wydatków poniesionych na pobyt w ww. placówce o wydatki poniesione na ułatwienie wykonywania czynności życiowych. Natomiast z informacji uzyskanych z Centrum, w którym obecnie przebywa i będzie przebywał w 2009 r. wynika, że pomniejszenie dochodu przysługuje tylko za wydatki na pobyt na oddziale rehabilitacji, w przypadku za tzw. pobyt stały w warunkach opisanych powyżej nie przysługuje prawo pomniejszenia dochodu o poniesione wydatki.

Wnioskodawca poinformował również, że orzeczeniem z dnia 20 marca 1996 r. Obwodowej Komisji Do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia w W został zaliczony do pierwszej grupy inwalidów z inwalidztwem trwałym wymagającym opieki osoby drugiej. Dodał, że Jego dochód stanowi wyłącznie emerytura otrzymywana z ZUS, po 46 letniej pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego – przysługuje Wnioskodawcy prawo pomniejszenia dochodu za 2008 r. o wydatki poniesione za pobyt tak na Oddziale Rehabilitacji Leczniczej jak i na Oddziale Rehabilitacji z rehabilitacją leczniczą stałą Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczego w L...

Zdaniem Wnioskodawcy.

W odniesieniu do zdarzenia przyszłego opisanego powyżej przysługuje prawo pomniejszenia dochodu za 2008 r. o przewidywane wydatki, pochłaniające prawie całą emeryturę. W przekonaniu Zainteresowanego pobyt na Oddziale Rehabilitacji uprawnia do ulgi w podatku dochodowym. W ocenie Wnioskodawcy również uprawnienie do ulgi zachowa po przejściu na Oddział Opiekuńczo-Leczniczy.

Zainteresowany uważa, iż stanowisko prezentowane przez placówkę, w której przebywa nie może być miarodajne, ponieważ nie jest ona uprawniona do interpretowania prawa podatkowego. Jest o tym jako prawnik, po wieloletniej pracy w Najwyższej Izbie Kontroli, głęboko przekonany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29 – 30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a – 4e ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Z cytowanego przepisu wynika zatem, że podatnik będący osobą niepełnosprawną lub podatnik, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne jest uprawniony do odliczenia od dochodu osiągniętego w danym roku podatkowym, kwot wydatków poniesionych w tym roku na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, które to ustawodawca określił wyraźnie w art. 26 ust.7a ww. ustawy. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy stanowi m.in., iż wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Wydatki, o których mowa powyżej, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b).

Zgodnie z art. 26 ust. 7c ww. ustawy wysokość wydatków na powyższe cele ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do racy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1)I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
2. znaczny stopień niepełnosprawności,

2) II grupy inwalidztwa- należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

1. całkowitą niezdolność do pracy albo
2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997 r. (art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, iż Wnioskodawca poniósł w 2008 r. wydatki za pobyt na Oddziale Rehabilitacji Leczniczej jak i na Oddziale Rehabilitacji z rehabilitacją leczniczą stałą Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczego w L. Jest osobą w stosunku do której, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono stopień niepełnosprawności.

Mając na uwadze ww. przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo odliczyć od dochodu wydatki poniesione w 2008 r. za pobyt na Oddziale Rehabilitacji Leczniczej jak i na Oddziale Rehabilitacji z rehabilitacją leczniczą stałą Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczego w L., bowiem ww. zakłady – jak wynika z informacji zawartych we wniosku – są zakładami wymienionymi w pkt 6 ust. 7a art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.