INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2008 r. (data wpływu 4 listopada 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania praw autorskich do nieograniczonego rozpowszechniania w dowolnych mediach wykonanego przez Wnioskodawcę filmu o firmie kontrahenta z Hiszpanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie opodatkowania przekazania praw autorskich do nieograniczonego rozpowszechniania w dowolnych mediach wykonanego przez Wnioskodawcę filmu o firmie kontrahenta z Hiszpanii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wykonał usługę dla podmiotu z siedzibą w Hiszpanii polegającą na wykonaniu filmu o firmie (wykonanie ujęć filmowych w Polsce, Słowacji, Czechach, wykonanie animacji komputerowych, montaż ujęć zdjęciowych z dźwiękiem oraz napisami, przekazanie plików z filmem drogą elektroniczną), przekazanie praw autorskich do nieograniczonego rozpowszechniania filmu w dowolnych mediach. Za tę usługę zostały wystawione dwie faktury. Pierwsza za przygotowanie materiałów filmowych, druga za przekazanie praw autorskich. VAT w obu fakturach rozlicza nabywca (nie podlega opodatkowaniu, podatek rozlicza nabywca – art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy VAT powinien być naliczony przez nabywcę...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 27 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., który mówi o przeniesieniu praw autorskich, które są najistotniejszym elementem usługi, usługi te nie podlegają VAT, ponieważ rozliczony zostanie przez nabywcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonał świadczenie złożone dla kontrahenta z siedzibą w Hiszpanii polegające na wykonaniu filmu o firmie (wykonanie ujęć filmowych w Polsce, Słowacji, Czechach, wykonanie animacji komputerowych, montaż ujęć zdjęciowych z dźwiękiem oraz napisami, przekazanie plików z filmem drogą elektroniczną,) wraz z przekazaniem praw autorskich do nieograniczonego rozpowszechniania filmu w dowolnych mediach.

W związku z powyższym należy zwrócić uwagę, iż w przypadku złożonych transakcji, które składają się z kilku świadczeń możliwe są dwa rozwiązania: albo świadczenia te stanowią odrębne z punktu widzenia podatku VAT transakcje, albo stanowią one jedno świadczenie złożone, które z punktu widzenia podatku VAT tworzą jedną całość. Każda transakcja powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną. Jednakże z drugiej strony, transakcja złożona z kliku świadczeń, które z ekonomicznego punktu widzenia tworzą całość nie powinna być sztucznie dzielona.

Jako jedność z punktu widzenia VAT są traktowane złożone świadczenia, w których istnieje świadczenie zasadnicze, dominujące oraz świadczenie o charakterze pomocniczym, pobocznym. Decydująca w tym względzie jest ocena, czy świadczenia są na tyle ściśle ze sobą związane, że w przypadku ich rozdzielenia nie miałyby dla nabywcy istotnej wartości. Określenie odrębnej ceny za każdy z elementów świadczenia złożonego nie ma znaczenia przy określaniu czy istnieje jedno świadczenie złożone czy więcej niezależnych i samoistnych z punktu widzenia VAT transakcji. Dominującym świadczeniem, będzie co do zasady to, które odzwierciedla zasadniczy cel nabycia całości świadczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, na które składa się wykonanie filmu o firmie kontrahenta wraz z przekazaniem praw autorskich do nieograniczonego rozpowszechniania filmu w dowolnych mediach. Świadczeniem zasadniczym będzie zatem przeniesienie praw autorskich do filmu.

W związku z powyższym w przypadku, gdy powyżej opisana usługa wykonania filmu o firmie kontrahenta wraz z przekazaniem praw autorskich do nieograniczonego rozpowszechniania filmu w dowolnych mediach stanowiąca usługę niematerialną świadczona jest na rzecz kontrahenta z krajów Unii Europejskie tj. z Hiszpanii należy wskazać miejsce świadczenia dla tejże usługi.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca wprowadził szereg wyjątków, określających inne, niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter.

W myśl art. 27 ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

• miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.
  
  

Zgodnie z art. 27 ust. 4 cyt. ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług:

1. sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;
2. reklamy;
3. doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń;
4. bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;
5. dostarczania (oddelegowania) personelu;
6. wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;
7. telekomunikacyjnych;
8. nadawczych radiowych i telewizyjnych;
9. elektronicznych;
10. polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;
11. agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10;
12. polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych lub elektroenergetycznych;
13. przesyłowych:

1. gazu w systemie gazowym,
2. energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym;

14) bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 12 i 13.

W związku tym, iż przeniesienie praw autorskich do wykonanego filmu przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z siedzibą w Hiszpanii stanowi usługę niematerialną, o której mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1 cyt. ustawy o VAT a zatem mieści się w powyżej opisanym katalogu wyjątków od ogólnej zasady określonej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, miejscem świadczenia dla tejże usługi jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Nabywcą ww. usługi jest kontrahent z Hiszpanii. Zatem przedmiotowa usługa przeniesienia praw autorskich do wykonanego filmu o firmie kontrahenta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski co w konsekwencji powoduje, iż po stronie Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium kraju.

Reasumując, przeniesienie praw autorskich do wykonanego filmu o firmie kontrahenta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, lecz w miejscu, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, czyli na terytorium Hiszpanii.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, iż ocenę stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący do 30 listopada 2008r. Z dniem 1 grudnia 2008r. wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z zastrzeżeniem przepisów wymienionych w art. 15 tejże ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock