INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2008 r. (data wpływu 8 października 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży samochodów osobowych wykupionych po leasingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2008 r. złożono wniosek, uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży samochodów osobowych wykupionych po leasingu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca na podstawie leasingu operacyjnego użytkuje samochody osobowe przez okres 3 lat. Zgodnie z art. 86 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług odlicza 60% kwoty podatku zawartego na fakturach dokumentujących raty leasingowe, nie więcej jednak niż 6.000 zł. Po zakończonym okresie leasingu Wnioskodawca wykupuje samochody od leasingodawcy z założeniem ich szybkiej sprzedaży po wykupie, tj. w okresie krótszym niż pół roku od daty wykupu. Zgodnie z art. 86 ust. 3 ww. ustawy, z faktury dokumentującej wykup samochodu od firmy leasingowej odlicza 60% podatku, nie więcej niż 6.000 zł. Wnioskodawca sprzedaje wykupione samochody osobom fizycznym. Do sprzedaży stosuje stawkę podatku w wysokości 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przy sprzedaży samochodu osobowego wykupionego przez Wnioskodawcę, po zakończonym okresie leasingu operacyjnego, można zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług...
2. Czy do okresu używania, o którym mowa w art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wlicza się okres, w którym samochód był oddany w leasing...
3. Czy przyjęcie założenia, że wykup samochodu służy wyłącznie sprzedaży zwolnionej od podatku, nie odliczenie podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wykup samochodu spowoduje, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku skorygowania podatku odliczonego na podatnie art. 91 cytowanej ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż samochodu wykupionego z leasingu podlega zwolnieniu od podatku na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 wspomnianego rozporządzenia. Wynika to z faktu, że do okresu używania samochodu wlicza się również okres używania samochodu na podstawie umowy leasingu. Zatem jeśli samochód był używany w leasingu przez okres 3 lat, w styczniu 2008 r. nastąpił wykup samochodu od firmy leasingowej, a w kwietniu 2008 r. jego sprzedaż, to okres używania samochodu wynosi 3 lata i 4 miesiące. W związku z tym nie było prawidłowe dokumentowanie sprzedaży samochodu fakturą ze stawką podatku w wysokości 22%. Wnioskodawca uważa, że nie będzie miał obowiązku korygowania podatku naliczonego na podstawie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy nie zostanie odliczony podatek z faktury dokumentującej wykup samochodu od firmy leasingowej (wykup samochodu służy wyłącznie sprzedaży zwolnionej od podatku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5, obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Przez towary używane rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku – art. 43 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł. – art. 86 ust. 3 cytowanej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł., przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r.).

Natomiast ust. 3 powołanego artykułu stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r.). Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż (art. 91 ust. 5 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r.).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy leasingu używa samochody osobowe przez okres trzech lat. Stosownie do treści art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

W sytuacji podanej we wniosku w styczniu 2008 r., po upływie okresu 3 lat, Wnioskodawca wykupił od leasingodawcy samochód z zamiarem jego szybkiej odsprzedaży. W miesiącu kwietniu 2008 r. dokonał odsprzedaży osobie fizycznej, stosując stawkę podatku w wysokości 22%.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść stosunku prawnego łączącego leasingodawcę i leasingobiorcę uznać należy, że Wnioskodawca używał pojazd przez okres ponad 3 lat, a więc jest to towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Wnioskodawca w związku z zakupem przedmiotowego pojazdu, na podstawie art. 86 ust. 3 ww. ustawy, odliczył 60% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury.

Biorąc pod uwag powyższe, stwierdzić należy, że sprzedaż tego pojazdu podlega zwolnieniu od podatku, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 5 cytowanego rozporządzenia. W przypadku, gdy Wnioskodawca, zakładając że wykup samochodu służył będzie jedynie sprzedaży zwolnionej, nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy tym zakupie, nie ma obowiązku dokonania korekty kwoty podatku, który nie został odliczony. Natomiast jeżeli ww. podatek został odliczony, podatnik obowiązany jest do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego na zasadach wynikających z art. 91 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.