INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2008 r. (data wpływu 2 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności składania wniosku o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu środka transportu z innego państwa członkowskiego VAT-24 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności składania wniosku o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu środka transportu z innego państwa członkowskiego VAT-24 .

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w maju 2008 r. zakupił na terenie Niemiec samojezdną wieżę wiertniczą (PKWiU 34.10.54 – 10.00). W związku z powyższym nie wystąpił do właściwego naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu środka transportu z innego państwa członkowskiego VAT-24 i jednocześnie nie dokonał wpłaty podatku terminie 14 dni. Do dnia dzisiejszego nie zarejestrował przedmiotowego pojazdu we właściwym wydziale komunikacji, gdyż urzędnicy żądają przedłożenia stosownego zaświadczenia potwierdzającego obowiązek lub brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu środka transportu z innego państwa członkowskiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym przypadku konieczne jest uzyskanie zaświadczenia potwierdzającego obowiązek lub brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu środka transportu z innego państwa członkowskiego...

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy pojazd jest uwidoczniony w pozycji 4 załącznika nr 1 do ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma obowiązku występowania z wnioskiem o wydanie stosownego zaświadczenia, o którym mowa w art. 103 i 105 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczenia i wpłacenia podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33.

W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy - zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu - są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczenia i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju (art. 103 ust. 4 ww. ustawy).

W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika - art. 103 ust. 5 cytowanej ustawy.

Informacja, o której mowa w ust. 5, wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty, stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1 (art. 103 ust. 6 ustawy).

Stosownie do treści art. 105 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

1. uiszczenie przez podatnika podatku – w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4, lub
2. brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zaświadczenie wydaje się na wniosek zainteresowanego (art. 105 ust. 2 ww. ustawy). Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu przez wnioskodawcę oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie zachodzi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Przez nowy środek transportu rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy (art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy). W pozycji 4 załącznika nr 1, zawierającym wykaz towarów zaliczanych do nowych środków transportu, wymieniono „pojazdy mechaniczne przeznaczone do celów specjalnych – z wyłączeniem samochodów ciężarowych z dźwigiem (PKWiU 34.10.52), wież wiertniczych, samojezdnych (PKWiU 34.10.54-10.00)”.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonał na terenie Niemiec nabycia samojezdnej wieży wiertniczej (PKWiU 34.10.54-10.00).

Analiza przywołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że powyższy pojazd nie jest środkiem transportu, o którym mowa w art. 103 ust. 3 i 4 oraz art. 105 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku uzyskania zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie lub brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu pojazdu nabytego z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju oraz nie ma obowiązku złożenia wniosku o jego wydanie.

Należy podkreślić, ze tutejszy organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny zasadności zaklasyfikowania określonych pojazdów do właściwego grupowania statystycznego. Wobec powyższego niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU podaną przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.