Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-476/12-2/AJ
z 7 sierpnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012, poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2012 r. (data wpływu 7 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X z siedzibą w W. (dalej: XX) jest kościelną osobą prawną, funkcjonującą na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: ustawa) oraz Statutu XX.

X prowadzi działalność charytatywno-opiekuńczą w zakresie regulowanym zapisami Statutu XX. Statut XX stanowi:

Art. 6. Celem XX jest prowadzenie kościelnej działalności charytatywno-opiekuńczej, mając na uwadze godność każdej osoby ludzkiej bez względu na jej wyznanie, światopogląd, narodowość, rasę i przekonania.

Art. 7. XX realizuje swe cele w szczególności poprzez:

1. prowadzenie działalności charytatywnej;
   
2. prowadzenie działalności na rzecz osób niepełnosprawnych, w tym prowadzenie rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych;
   
3. prowadzenie ochrony i promocji zdrowia;
   
4. realizowanie działań z zakresu ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego, w tym z zakresu oświaty ekologicznej;
   
5. prowadzenia działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;
   
6. prowadzenie działań z zakresu pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;
   
7. prowadzenie działalności na rzecz integracji oraz reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
   
8. organizowanie pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych oraz wojen w kraju i za granicą;
   
9. organizowanie pomocy dla osób ubogich, w tym osób pozbawionych wolności;
   
10. organizowanie różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dla dzieci i młodzieży;
    
11. promocję zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy oraz prowadzenia działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;
    
12. prowadzenie działalności w zakresie porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;
    
13. prowadzenie działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;
    
14. upowszechnianie oraz ochronę wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także prowadzenia działań wspomagających rozwój demokracji;
    
15. promocję i organizację wolontariatu;
    
16. prowadzenie działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;
    
17. prowadzenie działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;
    
18. prowadzenie działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych;
    
19. prowadzenie działalności w zakresie nauki, edukacji, oświaty i wychowania;
    
20. wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej i sportu;
    
21. pomoc Polonii i Polakom za granicą;
    
22. prowadzenie działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o pożytku publicznym i o wolontariacie w sferze prowadzonych przez nie zadań publicznych.
    
    

Art. 8. XX może prowadzić swoją działalność, w tym działalność pożytku publicznego, nieodpłatnie lub odpłatnie, z przeznaczeniem przychodów w całości na działalność statutową.

Art. 9. XX może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji celów statutowych, z przeznaczeniem przychodów w całości na działalność statutową.

Art. 10. XX może utworzyć fundusze grantowe z przeznaczeniem na realizację projektów zgodnych z celami statutowymi. Regulamin funduszu jest nadawany przez Radę XX.

Podatnik planuje przekazać na rzecz X darowiznę w postaci środków pieniężnych w kwocie przekraczającej 6% podstawy opodatkowania podatnika. Podatnik planuje przekazać ww. darowiznę w drodze wpłaty środków pieniężnych na rachunek bankowy X, wskazując, jako tytuł przelewu, wyłącznie słowo „darowizna”. Podatnik otrzyma pokwitowanie otrzymania darowizny od X. Jako dowód wpłaty środków pieniężnych na rachunek X, podatnik będzie dysponował potwierdzeniem transakcji ze swojego rachunku bankowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o PIT, darowizna w postaci środków pieniężnych w kwocie przekraczającej 6% podstawy opodatkowania, przekazana przez podatnika na rzecz XX w drodze wpłaty środków pieniężnych na rachunek X, ze wskazaniem w tytule przelewu wyłącznie słowa „darowizna”, a następnie otrzymanie ze strony X pokwitowania wystawionego na rzecz podatnika, dokumentującego otrzymanie darowizny, będzie darowizną przekazywaną na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą XX w oparciu o przepisy ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, a tym samym, nie będzie ona podlegać limitom wynikającym z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a podatnik nie będzie miał obowiązku dokumentowania przekazanej darowizny jako darowizny przeznaczonej na działalność charytatywno-opiekuńczą XX i jedynym dokumentem upoważniającym do odliczenia tej darowizny, będzie pokwitowanie otrzymania darowizny wystawione przez XX oraz potwierdzenie transakcji z rachunku bankowego podatnika?

Zdaniem Wnioskodawcy, XX z siedzibą w W. (dalej: XX) jest kościelną osobą prawną, funkcjonującą na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: ustawa) oraz Statutu XX.

Zgodnie z przepisem art. 28 ust. 5 ustawy, darowizny na kościelną działalność charytatywno -opiekuńczą pochodzące od osób fizycznych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz – w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny – sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia działalności charytatywno-opiekuńczej, a jedynym przepisem, który ma na celu zakreślenie jej przedmiotu jest przepis art. 21 ustawy. Reguluje on katalog działalności, które według ustawodawcy mają charakter charytatywno-opiekuńczy, przy czym katalog ten jest jedynie katalogiem przykładowym, o charakterze otwartym. Przepis art. 21 ustawy stanowi bowiem, iż działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła obejmuje w szczególności:

1. prowadzenie zakładów dla sierot, osób w podeszłym wieku lub niepełnosprawnych oraz innych osób potrzebujących opieki,
   
2. wykonywanie działalności leczniczej w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, prowadzenie aptek, ośrodków zdrowego życia, oświaty zdrowotnej i ekologicznej oraz przeciwdziałania patologiom społecznym,
   
3. organizowanie pomocy w zakresie małżeństwa, macierzyństwa i rodziny,
   
4. organizowanie pomocy sierotom, osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi i epidemiami, ofiarom wojennym, znajdującym się w trudnym położeniu materialnym lub zdrowotnym rodzinom i osobom, w tym pozbawionym wolności,
   
5. prowadzenie żłobków, ochronek, burs i schronisk,
   
6. udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującej się w potrzebie,
   
7. udzielanie pomocy materialnej młodzieży uczącej się i studiującej, a znajdującej się w potrzebie,
   
8. krzewienie idei miłości bliźnich i postaw moralno-społecznych temu sprzyjających,
   
9. popularyzowanie postaw prozdrowotnych,
   
10. upowszechnianie zasad chrześcijańskiego etosu pracy i ekonomiki,
    
11. przekazywanie za granicę pomocy ofiarom klęsk żywiołowych i osobom znajdującym się w szczególnej potrzebie.
    
    

X prowadzi działalność charytatywno-opiekuńczą w zakresie regulowanym zapisami Statutu XX. Statut X stanowi:

(...)

Art. 6. Celem XX jest prowadzenie kościelnej działalności charytatywno-opiekuńczej, mając na uwadze godność każdej osoby ludzkiej bez względu na jej wyznanie, światopogląd, narodowość, rasę i przekonania.

Art. 7. X realizuje swe cele w szczególności poprzez:

1. prowadzenie działalności charytatywnej;
   
2. prowadzenie działalności na rzecz osób niepełnosprawnych, w tym prowadzenie rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych;
   
3. prowadzenie ochrony i promocji zdrowia;
   
4. realizowanie działań z zakresu ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego, w tym z zakresu oświaty ekologicznej;
   
5. prowadzenia działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;
   
6. prowadzenie działań z zakresu pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;
   
7. prowadzenie działalności na rzecz integracji oraz reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
   
8. organizowanie pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych oraz wojen w kraju i za granicą;
   
9. organizowanie pomocy dla osób ubogich, w tym osób pozbawionych wolności;
   
10. organizowanie różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dla dzieci i młodzieży;
    
11. promocję zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy oraz prowadzenia działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;
    
12. prowadzenie działalności w zakresie porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;
    
13. prowadzenie działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;
    
14. upowszechnianie oraz ochronę wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także prowadzenia działań wspomagających rozwój demokracji;
    
15. promocję i organizację wolontariatu;
    
16. prowadzenie działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;
    
17. prowadzenie działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;
    
18. prowadzenie działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych;
    
19. prowadzenie działalności w zakresie nauki, edukacji, oświaty i wychowania;
    
20. wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej i sportu;
    
21. pomoc Polonii i Polakom za granicą;
    
22. prowadzenie działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o pożytku publicznym i o wolontariacie w sferze prowadzonych przez nie zadań publicznych.
    
    

Art. 8. XX może prowadzić swoją działalność, w tym działalność pożytku publicznego, nieodpłatnie lub odpłatnie, z przeznaczeniem przychodów w całości na działalność statutową.

Art. 9. XX może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji celów statutowych, z przeznaczeniem przychodów w całości na działalność statutową.

Art. 10. XX może utworzyć fundusze grantowe z przeznaczeniem na realizację projektów zgodnych z celami statutowymi. Regulamin funduszu jest nadawany przez Radę XX.

W ocenie Wnioskodawcy, oba katalogi czynności, tj. zarówno ten zawarty w przepisie art. 21 ustawy, jak i ten zawarty w art. 7 Statutu XX, nie stanowią zamkniętego i pełnego wyliczenia rodzajów działalności o charakterze charytatywno-opiekuńczym.

Rodzaje działalności o charakterze charytatywno-opiekuńczym, o których mowa w art. 7 Statutu, stanowią pełne odzwierciedlenie przepisu art. 21 ustawy oraz jego legalne rozwinięcie. Każda z działalności, o których mowa w zapisie art. 7 Statutu, daje się przyporządkować co najmniej jednej z działalności, o których mowa w przepisie art. 21 ustawy, przez co zasadne jest twierdzenie, że każda działalność prowadzona przez XX, jest działalnością charytatywno -opiekuńczą. Aby dać temu wyraz, przedstawiono poniżej zestawienie, z którego wynika, które działalności XX, mające swoją podstawę w Statucie, stanowią doprecyzowanie działalności uregulowanych w art. 21 ustawy:

1. prowadzenie działalności charytatywnej – działalności określone w punktach od 1 do 11 art. 21 ustawy,
   
2. prowadzenie działalności na rzecz osób niepełnosprawnych, w tym prowadzenie rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych – działalności określone w punktach 1, 2, 6, 8, 9 art. 21 ustawy,
   
3. prowadzenie ochrony i promocji zdrowia – działalności określone w punktach 1, 2, 4, 6, 7, 8, 9 art. 21 ustawy,
   
4. realizowanie działań z zakresu ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego, w tym z zakresu oświaty ekologicznej – działalności określone w punktach 2, 8, 9, 10 art. 21 ustawy,
   
5. prowadzenie działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka – działalności określone w punktach 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 art. 21 ustawy,
   
6. prowadzenie działań z zakresu pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób – działalności określone w punktach 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 art. 21 ustawy,
   
7. prowadzenie działalności na rzecz integracji oraz reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym – działalności określone w punktach 1, 2, 6, 7, 8, 10 art. 21 ustawy,
   
8. organizowanie pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych oraz wojen w kraju i za granicą – działalności określone w punktach 2, 4, 6, 7, 11 art. 21 ustawy,
   
9. organizowanie pomocy dla osób ubogich, w tym osób pozbawionych wolności – działalności określone w punktach 1, 2, 3, 4, 6, 7, 10 art. 21 ustawy,
   
10. organizowanie różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dla dzieci i młodzieży – działalności określone punktach 1, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 10 art. 21 ustawy,
    
11. promocję zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy oraz prowadzenia działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości – działalności określone w punktach 1, 2, 4, 6, 7, 8, 10 art. 21 ustawy,
    
12. prowadzenie działalności w zakresie porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym – działalności określone w punktach 1, 2, 4, 6, 7, 8, 9, 10 art. 21 ustawy,
    
13. prowadzenie działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych – działalności określone w punktach od 1 do 11 art. 21 ustawy,
    
14. upowszechnianie oraz ochronę wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także prowadzenia działań wspomagających rozwój demokracji – działalności określone w punktach 2, 8, 9, 10 art. 21 ustawy,
    
15. promocję i organizację wolontariatu – działalności określone w punktach 8, 9, 10 art. 21 ustawy,
    
16. prowadzenie działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn – działalności określone w punktach 2, 3, 8, 9, 10 art. 21 ustawy,
    
17. prowadzenie działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym – działalności określone w punktach 1, 2, 4, 8, 9, 10 art. 21 ustawy,
    
18. prowadzenie działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym – działalności określone w punktach 1, 2, 4, 8, 9,10 art. 21 ustawy,
    
19. prowadzenie działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych – działalności określone w punktach 1, 2, 8, 9, 10 art. 21 ustawy,
    
20. prowadzenie działalności w zakresie nauki, edukacji, oświaty i wychowania – działalności określone w punktach 2, 4, 6, 7, 8, 9, l0 art. 21 ustawy,
    
21. wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej i sportu – działalności określone w punktach 1, 2, 4, 6, 7, 8, 9 art. 21 ustawy,
    
22. pomoc Polonii i Polakom za granicą – działalności określone w punktach od 1 do 11 art. 21 ustawy,
    
23. prowadzenie działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o pożytku publicznym i o wolontariacie w sferze prowadzonych przez nie zadań publicznych – działalności określone w punktach od 1 do 11 art. 21 ustawy.
    
    

Mając na uwadze powyższe zestawienie, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że XX prowadzi wyłącznie działalność charytatywno-opiekuńczą. Zapis art. 6 Statutu XX jednoznacznie definiuje cel i charakter prowadzonej przez XX działalności, a zapisy art. 7 i nast. Statutu XX stanowią doprecyzowanie zakresu prowadzonej działalności, który jednocześnie nie wykracza poza ramy działalności charytatywno-opiekuńczej, określone w przepisie art. 21 ustawy.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), odliczeniu od dochodu przed jego opodatkowaniem podlegają darowizny przekazane na cele:

1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie, realizującym te cele,
2. kultu religijnego w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7 powołanej ustawy, w przypadku odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9, odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna – dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu. Darowizny na cele kultu religijnego to środki przeznaczone dla kościołów, związków religijnych i kościelnych osób prawnych. Przez działalność charytatywno-opiekuńczą należy rozumieć wspieranie osób będących w niedostatku i potrzebujących pomocy. Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, sfera działań publicznych obejmuje zadania m.in. w zakresie działalności charytatywnej. W myśl art. 3 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego.

Przepisem szczególnym w stosunku do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uregulowanie zawarte w przepisie art. 28 ust. 5 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pochodzące od osób fizycznych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz – w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny – sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

Przepisy ww. ustaw nie wymagają, aby tytuł wpłaty na rachunek bankowy, dokonywanej

w ramach darowizny, zawierał szczególne określenia (np. dotyczące działalności charytatywno-opiekuńczej), zatem za dopuszczalne uznać należy wpisywanie w tytule przelewu wyłącznie słowo „darowizna”, a skutkiem tego będzie zawsze przekazywanie darowizny na cele działalności charytatywno-opiekuńczej XX, ponieważ XX prowadzi działalność charytatywno-opiekuńczą.

Mając na uwadze wyżej wymienione przepisy ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o PIT, jak również treść zapisów od art. 6 do art. 10 Statutu XX, w ocenie podatnika, należy uznać, że darowizna w postaci środków pieniężnych w kwocie przekraczającej 6% podstawy opodatkowania, przekazana przez podatnika na rzecz XX w drodze wpłaty środków pieniężnych na rachunek bankowy XX, ze wskazaniem w tytule przelewu wyłącznie słowa „darowizna”, a następnie otrzymanie ze strony X pokwitowania wystawionego na rzecz podatnika, dokumentującego otrzymanie darowizny, będzie darowizną przekazywaną na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą XX w oparciu o przepisy ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, a tym samym, nie będzie ona podlegać limitom wynikającym z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a podatnik nie będzie miał obowiązku dokumentowania przekazanej darowizny jako darowizny przeznaczonej na działalność charytatywno-opiekuńczą XX i jedynym dokumentem upoważniającym do odliczenia tej darowizny od podstawy opodatkowania będzie pokwitowanie otrzymania darowizny wystawione przez XX oraz potwierdzenie transakcji z rachunku bankowego podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem

art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele:

1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,
2. kultu religijnego,
3. krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z późn. zm.22), w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew określonego przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy

   - w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6 % dochodu.

Stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 1 ww. ustawy, w przypadku darowizny pieniężnej – wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego.

W tym miejscu należy wskazać, iż dla udokumentowania odliczenia kwot darowizn od dochodu przed jego opodatkowaniem ma zastosowanie również przepis art. 26 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do darowizn odliczanych na podstawie odrębnych ustaw.

Przepisem szczególnym w stosunku do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uregulowanie zawarte w art. 28 ust. 5 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 481 ze zm.), które stanowi, iż darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pochodzące od osób fizycznych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

W związku z powyższym, darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne są w całości wyłączone z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (podlegają odliczeniu w pełnej wysokości bez ograniczeń), bowiem powołany przepis ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej jest przepisem szczególnym w stosunku do regulacji zawartej w ww. art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zatem stwierdzić, że darowizna na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne, przy spełnieniu warunków wynikających z ww. art. 26 ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz cyt. art. 28 ust. 5 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, jest w całości wyłączona z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem rzeczony przepis art. 28 ust. 5 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej jest przepisem szczególnym w stosunku do regulacji zawartej w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, w chwili dokonywania odliczenia podatnik musi posiadać dowód wpłaty darowizny na rachunek bankowy oraz pokwitowanie odbioru darowizny wystawione przez kościelną osobę prawną. Natomiast w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny Zainteresowany musiałby dysponować sprawozdaniem dotyczącym jej przeznaczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać na rzecz XX – kościelnej osoby prawnej – darowiznę w postaci środków pieniężnych w kwocie przekraczającej 6% podstawy opodatkowania podatnika. Wnioskodawca planuje przekazać ww. darowiznę w drodze wpłaty środków pieniężnych na rachunek bankowy X, wskazując, jako tytuł przelewu, wyłącznie słowo „darowizna”. Wnioskodawca otrzyma pokwitowanie otrzymania darowizny od X. Dowodem wpłaty środków pieniężnych na rachunek X, Zainteresowany będzie dysponował potwierdzeniem transakcji ze swojego rachunku bankowego.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przypadku prawidłowego udokumentowania darowizny, zgodnie ze wskazanymi wyżej wymogami, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania darowizny na działalność charytatywno
- opiekuńczą kościelnej osoby prawnej w pełnej wysokości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.