INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2009 r. (data wpływu 9 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2009 r., (data wpływu 4 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania zakupu usług pośrednictwa finansowego świadczonych przez kontrahenta z Holandii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania zakupu usług pośrednictwa finansowego świadczonych przez kontrahenta z Holandii.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, zajmuje się produkcją mebli, które sprzedawane są na rynki krajów Unii Europejskiej m. in. do Holandii. Meble, które wysyłane są z Polski, bezpośrednio dostarczane są do sklepów należących do sieci firmy holenderskiej. Należności z tytułu dostaw regulowane są przez ww. podmiot (działający na rzecz osób trzecich), który zbiera płatności za sprzedane meble z poszczególnych sklepów. Raz w tygodniu sporządzane jest zestawienie, jak i przelewane są pieniądze po potrąceniu 2,5% prowizji funkcyjnej za usługę. Nabywane usługi, które nie są dokumentowane przez ww. kontrahenta(nie fakturą, a jedynie specyfikacją, są usługami pośrednictwa finansowego. Kontrahent z Holandii nie posiada siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy wystawić fakturę wewnętrzną, naliczyć i odprowadzić podatek należny od tej usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, należy wystawić fakturę wewnętrzną, ująć ją w rejestrze sprzedaży i odprowadzić podatek należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W odniesieniu do niektórych rodzajów usług ustawodawca ustanowił inne, niż wynikające z ww. zasady miejsce świadczenia usług.

W myśl regulacji art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z ust 4 pkt 4 powołanego artykułu, przepis ust. 3 stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

Z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wynika, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Zgodnie z ust. 2 tegoż artykułu, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju (ust. 3 powołanego artykułu).

Na podstawie art. 41 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust.1. W art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, wprowadzono zwolnienie od podatku usług wymienionych w załączniku nr 4. W pozycji nr 3 wskazanego wyżej załącznika wymieniono usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J ex (65-67), z wyłączeniem :

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz factoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

W myśl regulacji zawartych w art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Stosownie do art. 103 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b. Zgodnie z ust. 2 tegoż artykułu, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Na mocy art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z przestawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka (czynny podatnik podatku od towarów i usług) nabywa usługi pośrednictwa finansowego od kontrahenta z Holandii, nie mającego siedziby i stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Usługi te polegają na zbieraniu płatności za dostarczane przez Spółkę meble, na rynki krajów Unii Europejskiej, w tym Holandii.

Ww. usługi mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, do których ma zastosowanie regulacja zawarta w ust. 3 pkt 2 powołanego artykułu. W związku z powyższym miejscem świadczenia i opodatkowania nabywanych przez Spółkę usług pośrednictwa finansowego jest terytorium Polski. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia tej transakcji jest usługobiorca, tj. Spółka.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w świetle istniejących regulacji prawnych Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktury wewnętrznej na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy. W przypadku, gdy nabyte usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane są w sekcji J (65-67) z wyłączeniem wyjątków wskazanych w poz. nr 3 załącznika 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi te korzystają ze zwolnienia i tym samym nie zachodzi konieczność naliczenia i odprowadzenia podatku z tytułu dokonanego importu. Natomiast w przypadku, gdy usługi pośrednictwa finansowego zawarte są we wskazanych wyłączeniach lub nie mieszczą się w podanym wyżej grupowaniu, usługi te nie korzystają z ww. zwolnienia i w konsekwencji Spółka zobowiązana jest do naliczenia i odprowadzenia podatku.

Zgodnie z art. 14 § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów wydaje interpretację indywidualną wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i pismach stanowiących jego uzupełnienie, a nie dołączonych do niego dokumentów. Zatem załączone do złożonego wniosku kserokopie dokumentów nie były przedmiotem merytorycznej oceny.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy informuje, że nie jest organem uprawnionym do klasyfikacji statystycznej usług. Należy zauważyć, iż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa na wykonawcy usługi, czyli na świadczącym usługę. Z uwagi na fakt, że obowiązek podatkowy został przeniesiony z usługodawcy na usługobiorcę, który zobowiązany jest do opodatkowania przedmiotowych usług w związku z ich importem, obowiązek zaklasyfikowania usług do odpowiedniej grupy PKWiU spoczywa w tym przypadku na Spółce. Zatem w przypadku jakiekolwiek wątpliwości należy zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilli Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.