INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku prowadzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a tej ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2009 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku prowadzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Grono pięciu rolników prowadzących działalność w ramach działów specjalnych rolnictwa, dokonało rejestracji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (każdy ze wspólników posiada po 20% udziałów w kapitale założycielskim wynoszącym 5000 zł) oraz podjęło działania zmierzające do wpisania spółki do rejestru producentów rolnych prowadzonego przez Marszałka Województwa. Wpis ma być dokonany na drodze decyzji administracyjnej wydanej w oparciu o ustawę o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw. Wymieniona wyżej ustawa w swej treści nakazuje wręcz członkom grupy producentów rolnych dokonywanie sprzedaży wytworzonych w swoich gospodarstwach produktów za pośrednictwem grupy (spółki z o.o.) - art. 4 ust. 1 pkt 4, czy też zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 nakazuje wręcz aby przychody grupy pochodziły w wysokości większej niż 50% ze sprzedaży produktów wytworzonych przez udziałowców - rolników tworzących grupę producentów rolnych. Statutowym celem działania grupy producenckiej jest zaopatrywanie udziałowców - rolników tworzących grupę w środki produkcji i materiały produkcyjne. W przypadku tej spółki, planowany udział wspólników w wytworzeniu całkowitych przychodów grupy wyniesie 100% i może zaistnieć sytuacja kiedy obroty Spółki ze wspólnikami przekroczą kwoty o których mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, zgodnie z art. 11 ust. 4 i ust. 5 w zw. z ust. 1, spółce z o.o. - grupie producentów rolnych może zostać postawiony zarzut ustalenia warunków współpracy z jej udziałowcami na warunkach innych niż warunki które ustaliłyby podmioty niezależne od siebie, co mogłoby skutkować ustalaniem dochodu Spółki przez organ podatkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wpisana do Rejestru grup producentów rolnych prowadzonego przez właściwego Marszałka województwa musi prowadzić dokumentację podatkową o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do transakcji zawieranych z jej udziałowcami (w tym z członkami Zarządu Spółki) jeżeli nastąpi przekroczenie kwot, o których mowa w ust. 2 ww. art. 9a... Podatnik nadmienia, że warunki współpracy, tj. ceny jednostkowe, terminy płatności oraz inne uwarunkowania współpracy, będą identyczne dla wszystkich kooperantów Spółki, tj. wspólników będących w świetle przepisów prawa podatkowego krajowymi osobami fizycznymi, a płatności na rzecz tych kontrahentów będą odbywały się na rachunki bankowe w bankach krajowych.

Zdaniem Spółki prowadzenie dokumentacji podatkowej o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wpisanej do Rejestru grup producentów rolnych zbędne w sytuacji stosowania wobec wszystkich swoich udziałowców jednolitych warunków współpracy. Podatnik kooperując wyłącznie ze swoimi udziałowcami wypełnia wolę ustawodawcy wynikającą z przepisów ustawy o grupach producentów rolnych. Trudno domniemywać zdaniem Jednostki, że celem ustawodawcy byłoby niepotrzebne komplikowanie prowadzenia działalności przez grupę przejawiającą się miedzy innymi w konieczności tworzenia, w tym przypadku, zbędnej i kosztownej w sporządzeniu dokumentacji. Jednolitość stosowanych wobec wszystkich udziałowców zasad ustalania cen i warunków płatności praktycznie wyklucza podejrzenie wykorzystywania związków rodzinnych czy kapitałowych wynikających z art. 11 ust. 5 i 5a. Niewątpliwie całkowicie niezależne od siebie podmioty gospodarcze ustaliłyby pomiędzy sobą inne warunki współpracy, jednak podatnik zwraca uwagę na treść art. 2 ustawy o grupach producentów rolnych, z którego można odczytać intencję ustawodawcy o celu stawianym temu podmiotowi: dostosowanie produkcji rolnej do gospodarki rynkowej, poprawę efektywności gospodarowania w tym organizację sprzedaży oraz ochronę środowiska naturalnego. Takich celów zdaniem Spółki w relacji pomiędzy niezależnymi podmiotami gospodarczymi, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych trudno by było się doszukiwać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania grup producentów rolnych unormowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 88, poz. 983 ze zm.).

Z treści przepisu art. 2 tej ustawy wynika, iż osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby prawne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej mogą organizować się w grupy producentów rolnych w celu dostosowania produkcji rolnej do warunków rynkowych, poprawy efektywności gospodarowania, planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży oraz organizowania sprzedaży produktów rolnych, a także ochrony środowiska naturalnego.

Natomiast art. 3 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż grupa producentów rolnych prowadzi działalność jako przedsiębiorca mający osobowość prawną, pod warunkiem że:

1. została utworzona przez producentów jednego produktu rolnego, lub grupy produktów w celach określonych w art. 2,
2. działa na podstawie statutu lub umowy, spełniających wymagania określone w art. 4,
3. składa się z członków, udziałowców lub akcjonariuszy, z których żaden nie może mieć więcej niż 20% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników,
4. jej przychody ze sprzedaży produktów lub grup produktów wytworzonych w gospodarstwach członków grupy stanowią więcej niż połowę przychodów grupy ze sprzedaży produktów lub grup produktów, dla których grupa została utworzona,
5. określi obowiązujące członków grupy zasady produkcji, w tym dotyczące jakości i ilości produktów lub grup produktów oraz sposoby przygotowania produktów do sprzedaży.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 tej ustawy marszałek województwa właściwy ze względu na siedzibę grupy stwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, spełnienie przez grupę warunków określonych w art. 3 albo art. 3a oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 6 i dokonuje wpisu grupy do rejestru grup.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż pięciu rolników prowadzących działalność w ramach działów specjalnych produkcji rolnej dokonało rejestracji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której każdy ze wspólników posiada po 20% udziałów w kapitale założycielskim wynoszącym 5000 zł. Następnie wspólnicy Spółki podjęli działania zmierzające do wpisania jej do rejestru grup producentów rolnych, prowadzonego przez Marszałka Województwa. Wpis ten ma być dokonany na drodze decyzji administracyjnej wydanej w oparciu o ww. ustawę o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione okoliczności oraz powołane przepisy ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw, stwierdzić należy, iż Spółka działając jako grupa procentów rolnych prowadzić będzie transakcje ze swoimi wspólnikami (członkami grupy), dokonując sprzedaży produktów lub grup produktów wytworzonych w ich gospodarstwach.

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

• i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1 - 3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

Przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach (art. 11 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (art. 11 ust. 5a ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z treścią art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami – w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 (…) są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty,
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki,
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

Z treści art. 9a ust. 2 ww. ustawy wynika natomiast, iż obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.

W związku z powyższym zauważyć należy, iż przepisy art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia podmiotu powiązanego, ale odsyłają w tym zakresie do art. 11 ust. 1 i ust. 4 tej ustawy. W art. 11 ust. 1 określa się, kiedy mamy do czynienia z podmiotem powiązanym w obrocie międzynarodowym, zaś w art. 11 ust. 4 precyzuje się podmioty powiązane w obrocie krajowym.

Przenosząc z kolei przedstawione okoliczności na grunt ww. przepisów podatkowych, stwierdzić należy, iż w przedmiotowym przypadku spełnione będą przesłanki art. 11 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z powiązaniami kapitałowymi poprzez posiadanie przez pięciu wspólników po 20% udziałów w kapitale Spółki. Tym samym spełnione są również warunki określone w art. 11 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób pranych, a zatem posiadania udziału w kapitale innego podmiotu nie mniejszego niż 5%.

A zatem działając jako grupa producentów rolnych zgodnie z przepisami ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw, Spółka prowadzić będzie transakcje ze swoimi wspólnikami, będącymi członkami grupy. Transakcje prowadzone pomiędzy Spółką, a jej wspólnikami będą transakcjami pomiędzy podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie natomiast z treścią art. 9a ust. 1 tej ustawy, podmioty takie zobowiązane są do sporządzania dokumentacji podatkowej dotyczącej tych transakcji, jeżeli łączna ich kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych świadczeń przekracza kwoty określone w ust. 2 tego przepisu.

Reasumując, prowadzone transakcje pomiędzy Spółka, a członkami grupy (wspólnikami), stosowanie do treści art. 11 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi. Zaznaczyć należy również, iż z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności art. 9a tej ustawy, nie wynika, iż grupy producentów rolnych nie maja obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej dotyczącej transakcji prowadzonych wewnątrz grupy. Jeżeli zatem łączne kwoty tych transakcji wynikające z umów lub rzeczywiście zapłacone w roku podatkowym łączne kwoty wymagalnych świadczeń przekroczą kwoty, o których mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka zobowiązana będzie do sporządzenia dokumentacji o której mowa w art. 9a ust. 1.

Tym samym stanowisko podatnika, uznające, iż prowadzenie dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wpisanej do rejestru grup producentów rolnych jest zbędne, uznać należy za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.