INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13.05.2009 r. (data wpływu 27.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu na zakup lokalu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu na zakup lokalu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie projektowania architektonicznego opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 30c ustawy (podatek liniowy).

W 2008 r. Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny numer przy ulicy w W. Lokal wprowadzony został do ewidencji środków trwałych i używany jest wyłącznie na cele działalności gospodarczej (pracownia). Na nabycie lokalu został zaciągnięty kredyt hipoteczny. Umowa kredytowa została zawarta przez Wnioskodawcę i jego żonę jako małżonków pozostających we wspólności majątkowej. W umowie tej Wnioskodawca nie występuje jako przedsiębiorca i kredyt nie jest przeznaczony na działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsetki od kredytu hipotecznego płacone po przyjęciu lokalu do używania i wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowią w pełnej wysokości koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy zapłacone odsetki stanowią koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Według Wnioskodawcy zgodnie z uregulowaniami powołanej ustawy kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art. 22 ust. 1 ) z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wobec powyższego, aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

1. Wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodów.
2. Wydatek nie może być wyłączony z kosztów na podstawie art. 23.
   
   

W opinii Wnioskodawcy nabycie lokalu na pracownie bezsprzecznie stanowi działalnie mające na celu uzyskanie przychodów, a więc koszt pozyskania środków na nabycie co do zasady stanowi koszt uzyskania przychodów. Przepisy art. 23 nie wyłączają tego rodzaju kosztu. Ust. 1 pkt 8a powołanego art. 23 stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę kredytów i pożyczek z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek. Ponadto ust. 1 pkt 32 powołanego artykułu wyklucza zaliczenie do kosztów naliczonych lecz nie zapłaconych odsetek od kredytów.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone odsetki od kredytu stanowią koszt uzyskania przychodu. Nie ma znaczenia, że kredyt został zaciągnięty przez oboje małżonków, skoro lokal wykorzystywany jest wyłącznie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez jednego z małżonków.

W opinii Wnioskodawcy, zastosowanie ma tu podobna zasada do zawartej w art. 22 ust. 11 zasady ustalania wartości początkowej środka trwałego w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z którą odpisów dokonuje się od całej wartości nawet jeśli składnik majątku stanowi współwłasność małżonków.

Wnioskodawca zaznacza, iż przepisy podatkowe nie uzależniają zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od rodzaju kredytu i nazewnictwa stosowanego przez banki. Jeżeli zatem osoba fizyczna zaciągnie kredyt (nawet ze współmałżonkiem) jako konsument, nie przedsiębiorca, ale środki z tego kredytu przeznaczy w całości na działalność gospodarczą, to odsetki będą stanowić koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (…).

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione nakłady oraz wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, a także zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów – z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

• pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

• pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.
  
  

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). W świetle powyższego należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 33 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:

• kredyt musi być zaciągnięty w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę,

• zaliczeniu do kosztów podlegają wyłącznie odsetki zapłacone,

• nie są to odsetki, które zwiększają koszty inwestycji.
  
  

Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca nie różnicuje rodzaju kredytu, od którego spłacane są odsetki. Jednakże to na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki zostały przeznaczone na cel związany z przedmiotem prowadzonej działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką zaciągnął kredyt hipoteczny na zakup lokalu mieszkalnego, który w całości wykorzystywany będzie do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, odsetki od kredytu będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, z tym jednak zastrzeżeniem, że zaciągnięty kredyt musi pozostawać w związku z uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę z tego źródła przychodami (zakupiony lokal musi być wykorzystywany na potrzeby działalności), a odsetki od kredytu muszą zostać faktycznie zapłacone i nie mogą zwiększać kosztów inwestycji. Bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, iż uzyskany kredyt jest kredytem hipotecznym, jaki otrzymał Wnioskodawca wraz z małżonką.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.