Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP1/443-331b/09/AJ
Data
2009.06.29
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowania --> Podstawa opodatkowania
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury
Słowa kluczowe
rachunek bankowy
sprzedaż wysyłkowa
Istota interpretacji
Podstawa opodatkowania i dokumentowanie w sprzedaży wysyłkowej.
Wniosek ORD-IN
816 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 8 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym wnioskiem 19 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania podstawy opodatkowania oraz sposobu dokumentowania sprzedaży towaru i kosztów wysyłki – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony wnioskiem z dnia 19 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania podstawy opodatkowania oraz sposobu dokumentowania sprzedaży towaru i kosztów wysyłki.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Zamierza Pan otworzyć sklep internetowy – sprzedaż wysyłkową za pośrednictwem poczty lub firmy kurierskiej artykułów papierniczych opodatkowanych według stawki VAT 22%. Zapłata kupującego będzie następować poprzez wpłatę na rachunek bankowy. Kupującymi w większości będą osoby fizyczne, sporadycznie firmy. Koszt przesyłki planuje Pan skalkulować w stałej wysokości zawierającej koszt znaczka pocztowego, koperty bąbelkowej i do tak ustalonej kwoty np. 10 zł netto doliczać 22% VAT. W koszt uzyskania przychodów będą zaliczane faktury uzyskane z poczty za zakup znaczków oraz faktury za zakup opakowań i kopert.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
- Czy prawidłowo ustala Pan koszt wysyłki doliczając 22% VAT uwzględniając w tym koszcie wartość znaczka pocztowego, koperty i ewentualny zysk i w ewidencji lub na fakturze wyodrębniając w drugiej pozycji „koszt wysyłki”...
- Czy do każdej sprzedaży musi być wystawiona faktura VAT (w większości kupujący to osoby fizyczne) czy wystarczy gdy będzie prowadzona ewidencja sprzedaży, która będzie zawierała dane kupującego, kwotę netto, 22% VAT od sprzedawanego towaru i kwotę netto + 22% VAT koszt przesyłki, a na życzenie kupującego wystawił jedynie fakturę...
Zdaniem Wnioskodawcy, kwota wysyłki, którą chce wyszczególnić w ewidencji bądź na fakturze sprzedaży jest kwotą dodatkową, niezbędną do prawidłowej realizacji dostawy. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że wystarczy prowadzić szczegółową ewidencję sprzedaży z danymi i adresem kupującego, kwotami netto, VAT, a na życzenie kupującego wystawić fakturę VAT. W ewidencji bądź na fakturze, Wnioskodawca chce wyodrębniać pozycje:
- sprzedawanego towaru z 22% VAT,
- „koszt wysyłki”, który będzie zawierał skalkulowaną kwotę znaczka pocztowego, kosztu koperty i ewentualnego zysku + 22% VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. (…) Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W oparciu o ust. 4 podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. Zasadą jest zatem wystawianie faktur VAT dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jedynie w przypadku, gdy tego zażądają. Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).
Zgodnie z § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
- imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
- numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
- numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
- dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
- nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
- miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
- cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
- wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
- stawki podatku;
- sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
- kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
- kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
Z treści cytowanego art. 29 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika, w sposób bezpośredni, iż elementem składowym podstawy opodatkowania są koszty dostarczenia towaru. Sprzedawca dokonuje wyłącznie dostawy towarów, nie świadczy usług pocztowych. Koszty dodatkowe które ponosi, wchodzą w skład jego podstawowej czynności, jaką jest sprzedaż towarów. Zatem stanowiąca taki koszt dodatkowy, między innymi, opłata pocztowa, jest jednym z poniesionych kosztów związanych ze świadczeniem głównym, która w efekcie kształtuje kwotę ostateczną żądaną od nabywcy. Wynika z tego, iż koszty przesyłki ponoszone w związku ze sprzedażą towarów, jako element świadczenia zasadniczego, winny zwiększać kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów i być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji sprzedaży towarów. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie prowadzić sprzedaż towarów w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury VAT dokumentujące dokonaną sprzedaż na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej jedynie w przypadku, gdy tego zażądają. W wystawianych fakturach Wnioskodawca zamierza, poza towarem będącym przedmiotem transakcji wykazywać w odrębnej pozycji skalkulowane koszty wysyłki, a do obu pozycji doliczać VAT wg stawki 22%. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak słusznie wskazano we wniosku, Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę VAT jedynie na żądanie nabywcy, zgodnie z zapisem cytowanego art. 106 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto należy stwierdzić, że w opisanej sprawie, kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy, obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dokonywaną przez podatnika sprzedażą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, zatem koszt przesyłki stanowi jeden z elementów kalkulacyjnych, kształtujących kwotę należną, którą Wnioskodawca żąda od nabywcy. Oznacza to, że podstawa opodatkowania na fakturze dokumentującej sprzedaż towaru, zgodnie z zapisem cytowanego art. 106 ust. 1 ustawy w powiązaniu z § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia, powinna obejmować pełną wartość świadczenia należnego od nabywcy, w tym uwzględniającą również kwotę stanowiącą koszty przesyłki a tym samym, powinna być odzwierciedlona w jednej pozycji w fakturze VAT, stąd stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
|