INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 22 stycznia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia zeznania podatkowego za 2008r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia zeznania podatkowego za 2008r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2007r. wnioskodawczyni pracowała w Polsce i w Holandii. W 2008r. złożyła PIT-36 za 2007r. W 2008r. nie osiągnęła żadnych dochodów oprócz stypendium naukowego, otrzymała natomiast zwrot podatku zapłaconego w Holandii za 2007r. W związku z wejściem w życie przepisów o abolicji podatkowej przeliczyła podatek należny za 2007r. metodą wyłączenia z progresją. Kwota podatku należnego obliczona tą metodą jest równa kwocie obliczonej metodą proporcjonalnego odliczenia i wynosi po zaokrągleniu 102 zł. Kwota ta została uiszczona na konto Urzędu Skarbowego. Podatek obliczony metodą proporcjonalnego odliczenia wyniósł 3.202 zł, natomiast metodą wyłączenia z progresją 102,13 zł. Podatek obliczony w 2007r. wyniósł 3.099,87 zł do dnia 06 lutego 2009r. wnioskodawczyni złoży wniosek PIT-AZ oraz oświadczenie AZ-O za 2007r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w 2009r. wnioskodawczyni ma obowiązek złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w 2008r....

Wnioskodawczyni uważa, że nie jest zobowiązana do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w 2008r., ponieważ nie osiągnęła żadnego dochodu oprócz stypendium naukowego za wyniki w nauce, które podlega zwolnieniu od podatku. Wnioskodawczyni również uważa, że nie jest zobowiązana do zapłaty podatku odliczonego w 2007r. i otrzymanego z Holandii w 2008r., ponieważ obowiązuje ustawa abolicyjna. Celem tej ustawy jest zrównanie obciążenia podatkowego osób zobowiązanych do stosowania metody proporcjonalnego odliczenia z osobami zobowiązanymi do stosowania metody wyłączenia z progresją. Osoby, których dotyczy metoda wyłączenia z progresją, w przypadku zwrotu podatku z zagranicy, nie muszą go wpłacać do polskiego „fiskusa”. Dlatego też osoby zobowiązane do stosowania metody proporcjonalnego odliczenia – zgodnie z ideą ustawy abolicyjnej – nie powinny odprowadzać do urzędu skarbowego podatku odliczonego, zwróconego im z zagranicy. Zapis zawarty w art. 45 ust. 3a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczący obowiązku doliczenia do podatku kwot uprzednio odliczonych, odnosi się do osób zobowiązanych do stosowania metody proporcjonalnego odliczenia, a więc podatników objętych abolicją podatkową. W przypadku wnioskodawczyni podatek należny za 2007r. obliczony obiema metodami jest takiej samej wysokości. Został on uiszczony, w związku z tym wnioskodawczyni uważa, że jej zobowiązanie podatkowe wobec „fiskusa” jest zrealizowane, wobec czego nie ma obowiązku składania zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w 2008r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a cytowanej ustawy przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji z dnia 13 lutego 2002r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003r. Nr 216, poz. 2120) uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca najemna jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Co do zasady wynagrodzenia polskiego rezydenta z tytułu pracy w Holandii podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 Konwencji, a zatem są opodatkowane w obu państwach, za wyjątkiem przypadku przewidzianego w art. 15 ust. 2 z Konwencji.

W tej sytuacji w Polsce w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania będzie miała zastosowanie zgodnie z art. 23 ust. 5 powołanej Konwencji – metoda proporcjonalnego odliczenia. Uzyskane dochody będą zatem podlegać opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem jeżeli podatnik, który ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ze złożonego wniosku wynika, że dochody uzyskane z tytułu pracy w Holandii zostały wykazane w zeznaniu PIT-36 za 2007r. i opodatkowane zgodnie z zasadą określoną w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, zgodnie z powyższą zasadą, dokonano odliczenia podatku zapłaconego w Holandii.

W myśl art. 45 ust. 3a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconego za granicą i odliczonego podatku - w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, podatnik jest obowiązany doliczyć odpowiednio do dochodu lub podatku, obliczonego zgodnie z art. 27 albo art. 30c, kwoty uprzednio odliczone.

Powyższy przepis jednoznacznie wskazuje, że w roku podatkowym, w którym nastąpił zwrot podatku uprzednio odliczonego – należy dokonać doliczenia tegoż podatku w zeznaniu rocznym. Z brzmienia tegoż przepisu nie wynika – jak chciałaby wnioskodawczyni – iżby dotyczył tylko i wyłącznie przypadków, w których zgodnie z przepisami zastosowano metodę proporcjonalnego odliczenia. Stwierdzić jednakże należy, iż zwrot podatku, który wnioskodawczyni otrzymała w 2008r. odliczony został w zeznaniu za rok 2007 właśnie przy zastosowaniu metody proporcjonalnego odliczenia.

Fakt, iż wnioskodawczyni skorzystała z uprawnień nadanych ustawą z dnia 25 lipca 2008r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2008r. Nr 143, poz. 894), nie oznacza, iż nie jest zobligowana do stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – a te brzmią jednoznacznie.

Ww. ustawa z dnia 25 lipca 2008r. w art. 3 ust. 1 wskazuje na czym polega, tzw. ulga abolicyjna i jakie warunki należy spełnić aby z jej uprawnień skorzystać. Postanowienia tej ustawy nie zawierają jednakże wskazania, iżby podatnik korzystający z uprawnień z niej wynikających nie miał obowiązku zastosowania przepisów art. 45 ust. 3a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, iż brak dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie jest przeszkodą do złożenia zeznania za dany rok podatkowy, skoro ustawodawca wyraźnie wskazał w treści przywołanego wyżej art. 45 ust. 3a pkt 5, że uprzednio odliczone kwoty tytułem podatku zapłaconego za granicą należy wykazać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym odliczony podatek został zwrócony. A zatem nawet w przypadku braku dochodu do opodatkowania za dany rok podatkowy koniecznym jest złożenie zeznania w celu wykazania ww. zwrotu podatku zapłaconego za granicą.

Podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku – art. 45 ust. 6 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego uregulowania wynika, że jeżeli wykazany w zeznaniu rocznym podatek będzie obliczony z pominięciem obowiązujących przepisów – organ podatkowy (lub organ kontroli skarbowej) wyda stosowną decyzję, w której określi prawidłową wysokość podatku.

Podsumowując, w przedstawionej we wniosku sytuacji, wnioskodawczyni w związku z otrzymaniem w 2008r. zwrotu uprzednio zapłaconego za granicą i odliczonego podatku jest obowiązana złożyć zeznanie podatkowe za 2008r.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.