Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-353/12/PH
z 3 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2012r. (data wpływu 22 sierpnia 2012r.), uzupełnionym pismem nieopatrzonym datą sporządzenia, a które wpłynęło do tut. organu 19 listopada 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie przesyłek kurierskich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie przesyłek kurierskich.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem nieopatrzonym datą sporządzenia, a które wpłynęło do tut. organu 19 listopada 2012r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 listopada 2012r., znak: IBPP4/443-353/12/PH.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność przewozową na terenie RP jak również na terenie całej UE. Na wykonywanie przedmiotowych usług Wnioskodawca posiada stosowne licencje transportowe. Transport wykonywany jest własnymi środkami przewozu jak również wynajmowanym taborem. Oprócz działalności transportowej Wnioskodawca posiada magazyny zlokalizowane na terenie RP. W przedmiotowych magazynach świadczone są usługi magazynowania i składowania towarów zgodnie z zakresem działalności Wnioskodawcy.

Z uwagi na dość dynamicznie rozwijający się rynek świadczonych przez Wnioskodawcę usług, Wnioskodawca zainteresowany jest podjęciem współpracy z kontrahentem, który zarejestrowany jest na potrzeby podatku akcyzowego i którego działalność polega na nabywaniu wewnątrzwspólnotowym wyrobów akcyzowych w zawieszonej procedurze poboru akcyzy.

Zgodnie z postanowieniem art. 13 ustawy o podatku akcyzowym, kontrahent Wnioskodawcy zarejestrowany jest jako zarejestrowany odbiorca.

Wnioskodawca nie posiada statusu podmiotu akcyzowego z uwagi na fakt, iż nie nabywa wyrobów akcyzowych jak również nie spełnia wymogów do rozpoczęcia działalności w zakresie składu podatkowego świadczącego usługi magazynowania wyrobów akcyzowych.

Współpraca Wnioskodawcy z kontrahentem polegałaby na dokonywaniu na terenie magazynów logistycznych Wnioskodawcy usług przeładunku wyrobów akcyzowych, nabywanych przez kontrahenta w zakresie procedury zawieszonej akcyzy.

Wnioskodawca ponadto wyjaśnił, że współpraca z kontrahentem będzie polegała nie tylko na dokonywaniu usługi przeładunku wyrobów akcyzowych, ale przeładunek jest częścią usługi transportowej wykonywanej dla Kontrahenta.

Z uwagi na fakt, iż kontrahent Wnioskodawcy posiada magazyny zlokalizowane na terenie RP, wyroby akcyzowe po dokonaniu ich przeładunku zostaną załadowane na samochód, którego miejscem docelowym będzie jeden z magazynów kontrahenta. Przesyłki kurierskie, które będą przeładowywane na terenie magazynu Wnioskodawcy będą stanowiły odrębną, niepodzielną, zapakowaną całość, jak również dla każdej z przesyłek będzie wystawiany oddzielny e-AD, ponadto przeładunek będzie polegał wyłącznie na przeniesieniu przesyłek wyrobów z jednego na drugi środek transportu, bez naruszenia zawartości tych przesyłek i wreszcie nie ulegną uszkodzeniu zamknięcia urzędowe lub inne zabezpieczenia stosowane w obrocie handlowym, naniesione na opakowania wyrobów.

Innymi słowy, zachowana zostanie tożsamość i ilość przemieszczanych wyrobów. Wynika to zresztą z samej istoty przesyłek kurierskich, na co słusznie wskazano w uzasadnieniu projektu rozporządzenia ws. dokumentacji i procedur. W uzasadnieniu tym stwierdzono, że z „uwagi na zagwarantowanie w takim przypadku zachowania tożsamości i ilości przewożonych wyrobów, odstąpiono w stosunku do firm kurierskich od obowiązku dochowania warunków określonych w projekcie rozporządzenia dla podmiotów dokonujących przeładunku”.

Świadczona dla swojego kontrahenta przez Wnioskodawcę usługa przewozu towarów polega na „przyśpieszonym przewozie rzeczy z jednego miejsca w drugie”.

Każda przewożona przez Wnioskodawcę przesyłka wyrobów akcyzowych będzie posiadała towarzyszący jej odrębny elektroniczny dokument administracyjny e-AD wygenerowany w drodze zgłoszenia w Systemie EMCS. Dla każdej przesyłki jako miejsce dostawy wskazany będzie właściwy dla niej magazyn Kontrahenta.

Ze względu na to, iż pojazdy Spółki, przy użyciu których dokonywane będą dostawy, potencjalnie mogą mieć wolną przestrzeń ładunkową, w celu optymalizacji procesów logistycznych i ograniczenia kosztów transportu. Wnioskodawca zamierza dokonywać przeładunku kilku przesyłek wyrobów akcyzowych na jeden środek transportu, a w niektórych przypadkach wszystkie przesyłki zostaną przeładowane na nowy środek transportu. W pewnych sytuacjach decyzja o dokonaniu przeładunku zostanie podjęta jeszcze przed rozpoczęciem dostawy, jednak czasem decyzja taka zapadnie już w trakcie dokonywanej dostawy, w wyniku okoliczności, których wystąpienia uprzednio nie przewidziano.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadcząc usługi przewozu towaru na podstawie przepisów ustawy prawo przewozowe, Wnioskodawca może być traktowany jako podmiot wykonujący usługi kurierskie, w przypadku których przeładunek wyrobów akcyzowych może być dokonywany poza składem podatkowym zgodnie z postanowieniem paragrafu 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 158 poz. 1065 z 2010r.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi kurierskie nie zostały wprost uregulowane w prawie polskim. Na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy o łączności z dnia 23 listopada 1990r. funkcjonowała definicja, która stanowiła, iż usługi kurierskie to „usługi nie mające charakteru powszechnego, polegające na zarobkowym, przyspieszonym przewozie i doręczaniu w gwarantowanym terminie przesyłek”.

Ustawa ta została zastąpiona przez ustawę Prawo pocztowe z dnia 12 czerwca 2003r. (Dz. U. Nr 171 poz. 1016 z 2011), w której brak jest jakiejkolwiek wzmianki o usługach kurierskich. Ustawodawca nie uregulował kwestii definicji tych usług takie w ustawie Prawo przewozowe z dnia 15 listopada 1984r. (Dz. U. Nr 50 poz. 501 z 2000r.)

Na gruncie wyżej wymienionych ustaw obowiązują natomiast definicje usługi pocztowej i usługi przewozu. I tak usługą pocztową jest wykonywane w obrocie krajowym lub też zagranicznym odpłatne przyjmowanie, przemieszczanie i dostarczanie przesyłek nieopatrzonych adresem.

Przedmiotowa usługa świadczona jest przy nadawaniu korespondencji. Zaś usługa przewozu to przyjęcie oraz przemieszczenie z jednego miejsca w drugie przesyłki towarowej na podstawie dokumentu przewozowego. Umowa przewozu zawierana jest wtedy, gdy przesyłka nie zawiera korespondencji. Definicje te nie przystają do rzeczywistości, gdyż na ich podstawie nie ma możliwości ustalenia różnicy pomiędzy usługą pocztową a przewozową i w rezultacie jednoznacznego zakwalifikowania usługi kurierskiej do jednego rodzaju działalności.

Przesyłka kurierska, zgodnie z uzasadnieniem ustawodawcy do proponowanych zmian do ustawy - Prawo pocztowe, to przesyłka przyjmowana, sortowana, przemieszczana i doręczana w sposób, przy którym spełnione są jednocześnie następujące warunki:

• bezpośredni odbiór przesyłki od nadawcy,
• śledzenie przesyłki od momentu nadania do doręczenia,
• doręczenie przesyłki w gwarantowanym terminie,
• doręczenie adresatowi przesyłki bezpośrednio lub osobie upoważnionej do odbioru,
• uzyskanie pokwitowania odbioru przesyłki.
  
  

Uzasadnieniem wprowadzenia definicji przesyłki kurierskiej miało być wyłączenie operatorów pocztowych świadczących usługi w zakresie tego rodzaju przesyłek z obowiązku współuczestnictwa w finansowaniu kosztu netto usługi powszechnej. Definicji przesyłki kurierskiej również nie znajdziemy w Dyrektywie 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług (Dz. Urz. L. z dnia 21 stycznia 1998r.)

Brak definicji przesyłki kurierskiej w obowiązujących w Polsce przepisach prawa, pozwala na domniemanie, że spełniając wymagania związane z dostarczaniem przesyłek:

• doręczenie w wyznaczonym terminie,
• doręczenie adresatowi przesyłki,
• uzyskanie pokwitowania odbioru przesyłki,
• śledzenie przesyłki od momentu nadania do doręczenia,
• bezpośredni odbiór przesyłki od nadawcy,

Wnioskodawca świadcząc na podstawie przepisów prawa przewozowego usługi przewozu, dokonuje również przewozu przesyłek kurierskich.

Stosownie do art. 41a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy może być rozpoczęte po:

1. przesłaniu przez podmiot wysyłający do Systemu projektu e-AD i uzyskaniu z Systemu e-AD, z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, albo
2. sporządzeniu przed podmiot wysyłający dokumentu zastępującego e-AD oraz przekazaniu kopii tego dokumentu właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.
   
   

Zgodnie z art. 41a ust. 5 ustawy, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy odbywa się z załączonym:

1. wydrukiem e-AD z nadanym numerem referencyjnym albo z załączonym innym dokumentem handlowym, w którym umieszczono numer referencyjny nadany w Systemie e-AD związanemu z przemieszczaniem danych wyrobów akcyzowych, albo
2. dokumentem zastępującym e-AD.
   
   

Zgodnie z art. 47 ust. 4 ustawy, przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem sytuacji:

1. losowych, w przypadkach, w których dokonanie przeładunku jest możliwe tylko w miejscu zdarzenia losowego,
2. w których dochodzi do zmiany środka transportu, a przeładowywane wyroby akcyzowe, w całości są przemieszczane do jednego miejsca odbioru wskazanego w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD.
   
   

Sposób stosowania i dokumentowania procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz sposób ewidencji dokumentów reguluje rozdział 2, wydanego zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr, 158 poz. 1065), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie dokumentacji i procedur.

Stosownie do paragrafu 12 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia w sprawie dokumentacji i procedur, przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym odbywa się w obecności lub za wiedzą naczelnika urzędu celnego właściwego ze względu na miejsce dokonywania przeładunku.

Ponadto ust. 3 rozporządzenia, wskazuje, że w przypadku gdy przeładunek o którym mowa w ust. 1 odbywa się jedynie za wiedzą właściwego naczelnika urzędu celnego, z wyłączeniem jego obecności, podmiot dokonujący przeładunku przekazuje niezwłocznie temu organowi dane, w celu zamieszczenia w Systemie.

Stosownie do postanowienia paragrafu 12 ust. 4 tego rozporządzenia, przepisy ust. 1-3 nie mają zastosowania w przypadku wyrobów akcyzowych przesyłanych w formie przesyłek kurierskich, gdy:

1. dla każdej przesyłki wyrobów akcyzowych, stanowiącej odrębną, niepodzielną, zapakowaną całość, wystawiany jest oddzielny e-AD,
2. przeładunek polega wyłącznie na przeniesieniu przesyłki wyrobów akcyzowych z jednego na drugi środek transportu, bez naruszenia zawartości tej przesyłki,
3. zamknięcia urzędowe lub inne zabezpieczenia stosowane w obrocie handlowym, naniesione na opakowania wyrobów akcyzowych, nie ulegają uszkodzeniu.
   
   

Z uwagi na fakt, iż Krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury poboru akcyzy nie przewiduje możliwości zmiany danych zawartych w dokumencie e-AD po jego pozytywnej walidacji przez system, w e-AD wskazuje się pierwszy środek transportu oraz, jeżeli są znane: kolejnego przewoźnika, lub informacje dotyczące kolejnych jednostek transportowych. Informacja o każdym następnym, nieznanym w momencie pozytywnej walidacji e-AD, środku transportu nie jest umieszczana w e-AD.

Biorąc powyższe pod uwagę. Spółka w przypadku dokonywania przeładunku wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w formie przesyłek kurierskich, nie będzie zobowiązana do informowania o dokonywanych czynnościach przeładunku właściwego naczelnika urzędu celnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.) określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Na podstawie uregulowań zawartych w art. 2 ust. 1 pkt 12, 13, 15, 15a i 26 ustawy:

• procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe,
• zarejestrowany odbiorca - podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe albo na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej odpowiednio „zezwoleniem na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca” albo „zezwoleniem na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca”,
• e-AD - elektroniczny administracyjny dokument, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy,
• dokument zastępujący e-AD - dokument, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, gdy System jest niedostępny, zawierający takie same dane jak e-AD,
• system - krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w szczególności do przesyłania e-AD, raportu odbioru i raportu wywozu, unieważnienia e-AD, zmiany miejsca przeznaczenia oraz zawiadomienia o zmianie miejsca przeznaczenia, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 684/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/118/WE w odniesieniu do skomputeryzowanych procedur przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (Dz. Urz. UE L 197 z 29.07.2009, str. 24).
  
  

Zgodnie z art. 40 ust. 1 pkt 1 ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie, jeżeli wyroby akcyzowe są:

1. w składzie podatkowym, w tym również w wyniku zwrotu przez podmiot pośredniczący albo podmiot zużywający,
2. przemieszczane między składami podatkowymi na terytorium kraju,
3. przemieszczane, w celu dokonania eksportu, ze składu podatkowego na terytorium kraju do urzędu celnego na terytorium kraju, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej.
   
   

Procedura zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z art. 40 ust. 2 pkt 7 ustawy, ma również zastosowanie, jeżeli wyroby akcyzowe są przemieszczane składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca ich odbioru przez zarejestrowanego odbiorcę na terytorium kraju lub do podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest:

1. zastosowanie e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD;
2. złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego.
   
   

Zgodnie z art. 41a ust. 1 pkt 1 ustawy, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy rozpoczyna się z chwilą wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. b i c oraz ust. 2 pkt 1-9.

Natomiast w myśl art. 41a ust. 2 pkt 1 ustawy, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy kończy się z chwilą odbioru wyrobów akcyzowych przez podmiot odbierający w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. a i c oraz ust. 2 pkt 1, 2, 6-9, pkt 10 lit. a-c i pkt 11 lit. a-c.

Stosownie do art. 41a ust. 3 ustawy, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy może być rozpoczęte po:

1. przesłaniu przez podmiot wysyłający do Systemu projektu e-AD i uzyskaniu z Systemu e-AD, z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, albo
2. sporządzeniu przez podmiot wysyłający dokumentu zastępującego e-AD oraz przekazaniu kopii tego dokumentu właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.
   
   

Zgodnie z art. 41a ust. 5 ustawy, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy odbywa się z załączonym:

1. wydrukiem e-AD z nadanym numerem referencyjnym albo z załączonym innym dokumentem handlowym, w którym umieszczono numer referencyjny nadany w Systemie e-AD związanemu z przemieszczaniem danych wyrobów akcyzowych, albo
2. dokumentem zastępującym e-AD.
   
   

W myśl art. 47 ust. 4 ustawy, przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem sytuacji:

1. losowych, w przypadkach, w których dokonanie przeładunku jest możliwe tylko w miejscu zdarzenia losowego;
2. w których dochodzi do zmiany środka transportu, a przeładowane wyroby akcyzowe w całości są przemieszczane do jednego miejsca odbioru wskazanego w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD.
   
   

Sposób stosowania i dokumentowania procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz sposób ewidencji dokumentów reguluje rozdział 2, wydanego zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 43 ust. 1 pkt 4 i 6, art. 55 ust. 3 oraz art. 77 ust. 3 ustawy, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 158, poz. 1065), zwanego dalej „rozporządzeniem”.

W tym miejscu tut. organ pragnie wyjaśnić, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku, delegacja ustawowa dla ww. rozporządzenia znajduje się w art. 55 ust. 3 ustawy, nie zaś wskazanym przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy. Stosownie bowiem do art. 55 ust. 3 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dokonywania przeładunku wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym, uwzględniając specyfikę poszczególnych wyrobów akcyzowych oraz środków transportu używanych do przemieszczania tych wyrobów, konieczność skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie akcyzy.

Jednakże powyższe nie może wpływać na ocenę stanowiska Wnioskodawcy przez tut. organ co do jego meritum.

Stosownie do § 12 ust. 1 - 3 ww. rozporządzenia, przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym odbywa się w obecności lub za wiedzą naczelnika urzędu celnego właściwego ze względu na miejsce dokonywania przeładunku.

W przypadku przeładunku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu celnego zamieszcza w Systemie informacje dotyczące przeładunku, w szczególności w zakresie:

1. daty i miejsca zdarzenia;
2. danych kolejnego podmiotu organizującego transport lub kolejnego przewoźnika;
3. oznaczenia środka transportu;
4. numerów identyfikacyjnych zamknięć urzędowych lub pieczęci handlowych.
   
   

W przypadku gdy przeładunek, o którym mowa w ust. 1, odbywa się jedynie za wiedzą właściwego naczelnika urzędu celnego, z wyłączeniem jego obecności, podmiot dokonujący przeładunku przekazuje niezwłocznie temu organowi dane, o których mowa w ust. 2, w celu ich zamieszczenia w Systemie.

A zatem przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym skutkuje koniecznością zamieszczenia informacji o przeładunku w Systemie Przemieszczania oraz Nadzoru Wyrobów Akcyzowych EMCS. Obowiązek wprowadzenia danych do systemu EMCS ma miejsce zarówno w sytuacji, gdy naczelnik urzędu celnego był obecny przy tej czynności, jak i w przypadku, gdy przeładunek został dokonany tylko za wiedzą naczelnika urzędu celnego, zaś dane dotyczące przedmiotowego zdarzenia zostały przekazane niezwłocznie przez podmiot dokonujący przeładunku organowi podatkowemu.

Ww. obowiązki, tj. powiadomienie naczelnika urzędu celnego o planowanym przeładunku oraz zamieszczanie informacji o tym fakcie w systemie EMCS nie mają jednak zastosowania w przypadku przesyłania wyrobów akcyzowych w formie przesyłek kurierskich.

W przypadku przeładunku wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym § 12 ust. 4 rozporządzenia wyłącza bowiem obowiązki zawarte w ust. 1 – ust. 3 tego samego przepisu, kiedy łącznie spełnione zostają następujące warunki:

• wyroby akcyzowe przesyłane są w formie przesyłek kurierskich,
• dla każdej przesyłki wyrobów akcyzowych, stanowiącej odrębną, niepodzielną, zapakowaną całość, wystawiany jest oddzielny e-AD,
• przeładunek polega wyłącznie na przeniesieniu przesyłki wyrobów akcyzowych z jednego na drugi środek transportu, bez naruszenia zawartości tej przesyłki,
• zamknięcia urzędowe lub inne zabezpieczenia stosowane w obrocie handlowym, naniesione na opakowania wyrobów akcyzowych, nie ulegają uszkodzeniu.
  
  

Przedmiotową regulację upraszczającą przeładunek przesyłek kurierskich wprowadzono z uwagi na trudności, na jakie wcześniej napotykały firmy przewozowe w praktyce, podczas dokonywania czynności przeładunku.

Przeładunek bowiem jako stały element działania tych firm oraz związane z nim obowiązki, w tym przede wszystkim powinność wcześniejszego informowania właściwego naczelnika urzędu celnego, nie tylko przedłużały czas przesyłania wyrobów akcyzowych, ale również komplikowały prace sortowni.

Uzasadnienie do rozporządzenia wskazuje, że przesłanką wprowadzenia przedmiotowego przepisu był fakt, iż firmy przewozowe (kurierskie), w trakcie dostarczania przesyłek, dokonują ich przekładania z jednego samochodu na drugi w tzw. sortowniach. Czynność sortowania przesyłek ma na celu grupowanie przesyłek nadanych przez wysyłających z różnych miejsc do różnych odbiorców znajdujących się w tym samym rejonie i jest elementem usługi transportowej.

Co prawda przepisy rozporządzenia nie zawierają definicji przesyłki kurierskiej, jednakże - patrząc na warunki zastosowania uproszczonego przeładunku przesyłek kurierskich - wskazać należy, że przedmiotowe ułatwienie dotyczy przesyłek wyrobów akcyzowych, stanowiących:

• odrębną, niepodzielną, zapakowaną całość,
• zamkniętych urzędowo lub zabezpieczonych w inny sposób, stosowany w obrocie handlowym.
  
  

Z kolei patrząc na cechy podmiotu dokonującego przesyłek kurierskich należy zauważyć, że przeładunek wyrobów akcyzowych podyktowany jest charakterem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Działalność ta, której nieodzownym elementem jest czynność przeładunku służy jak najszybszemu (przyśpieszonemu) dostarczeniu wyrobów akcyzowych do miejsca odbioru.

Oczywiście takiego przeładunku, stosownie do obowiązujących przepisów, można dokonać, o ile istnieje gwarancja, że wyroby przeniesione na inny środek transportu są tożsame z tymi, które zostały pierwotnie wysłane ze składu podatkowego.

W przypadku, gdy nie dochodzi do uszkodzenia nałożonych na opakowania zamknięć urzędowych lub innych zabezpieczeń stosowanych w obrocie handlowym, które uniemożliwiają dostęp do wnętrza przesyłki bez uszkodzenia jej stanu zabezpieczenia, można uznać, że przeładowywane wyroby są tymi samymi wyrobami, które zostały wysłane przez nadawcę. Z treści ww. uzasadnienia do rozporządzenia wynika, iż skoro w takim przypadku zostają zachowane tożsamość i ilość przewożonych przesyłek, ustawodawca odstąpił w stosunku do firm przewozowych (kurierskich) od wymogu dochowania warunków określonych dla podmiotów dokonujących przeładunku.

Mając na uwadze powyższe, skonstatować należy, iż przesyłką kurierską jest każda przesyłka o przyśpieszonym przewozie i doręczeniu, wykonana przez podmiot zawodowo się tym trudniący. Przesyłek kurierskich mogą dokonywać podmioty prowadzące działalność w zakresie realizowania usług transportowych, w przypadku, których przeładunek stanowi stały element działania, dostarczające przesyłki wyrobów akcyzowych do odbiorców i dokonujące m.in. czynności sortowania tych przesyłek.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż spełnione będą przesłanki zawarte w przepisach § 12 ust. 4 rozporządzenia. Ponadto opisana we wniosku usługa przewozu towarów polegać będzie na „przyśpieszonym przewozie rzeczy z jednego miejsca w drugie” i stanowić będzie element działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Przeładunek towarów stanowić będzie natomiast, jak wynika z treści wniosku, stały element działalności Wnioskodawcy związany z dostarczaniem wyrobów akcyzowych do kontrahenta. Wnioskodawca zamierza dokonywać przeładunku w swoich magazynach kilku przesyłek wyrobów akcyzowych na jeden środek transportu, a w niektórych przypadkach wszystkie przesyłki zostaną przeładowane na nowy środek transportu.

Tym samym uznać należy, iż czynność przeładunku jest nieodzownym elementem działalności Wnioskodawcy wspomaganą sortowaniem towarów na określone środki transportu służące do jak najszybszego dostarczenia wyrobów akcyzowych do miejsc odbioru.

Reasumując, powyższe oznacza, iż w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę usług transportowych polegających na przywozie na rzecz Kontrahenta z krajów Unii Europejskiej wyrobów akcyzowych, w stosunku do których stosowana jest procedura zawieszenia poboru akcyzy, ich przeładunek w magazynach Wnioskodawcy polegający na grupowaniu tych wyrobów na jeden lub nowy środek transportu celem jak najszybszego (przyśpieszonego) dostarczenia do klienta przy zachowaniu warunków o których mowa w § 12 ust. 4 pkt 1 -3 cytowanego rozporządzenia, Wnioskodawca może być traktowany jak podmiot wykonujący usługi kurierskie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż Wnioskodawca w przypadku dokonywania przeładunku wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w formie przesyłek kurierskich, nie będzie zobowiązany do informowania o dokonywanych czynnościach przeładunku właściwego naczelnika urzędu celnego, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.