INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2009 r. (data wpływu 27 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków rocznej korekty podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków rocznej korekty podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa i doradztwa finansowego, wykonując czynności zarówno opodatkowane jak i zwolnione od podatku VAT. Dla czynności, których nie można przypisać konkretnym działaniom, tj. kosztów eksploatacyjnych biura, opłat, usług księgowych, rachunków telefonicznych – dokonuje odliczenia VAT zgodnie z wskaźnikiem proporcji ustalonej na podstawie udziału rocznego obrotu z tytułu czynności w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w całkowitym obrocie uzyskanym z czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje Panu takie prawo.

W ciągu roku nieodliczony VAT uwzględnia Pan w kosztach podatkowych w miesiącu w którym ten zakup uprawniał do odliczenia podatku VAT. Natomiast po dokonaniu korekty rocznej uwzględniającej rzeczywistą strukturę obrotów w danym roku podatkowym, tj. w miesiącu lutym (w terminie złożenia deklaracji VAT-7 za styczeń), w przypadku, gdy wskaźnik rzeczywisty jest większy od stosowanego w trakcie roku podatkowego, to wówczas wartość skorygowanego podatku naliczonego stanowi przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w przypadku, gdy wskaźnik jest mniejszy od stosowanego w trakcie roku podatkowego, to wówczas wartość korekty stanowi koszt podatkowy w podatku dochodowym.

Podobne stanowisko zaprezentowane zostało w broszurze Biuletynu Informacyjnego – Dodatek Nr 32 VAT naliczony – zasady odliczania w punkcie III dot. odliczania częściowego VAT oraz korekty podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwalifikowanie w powyższy sposób nieodliczonego podatku VAT jako kosztu/przychodu podatkowego w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działanie jest prawidłowe, gdyż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nieodliczony podatek VAT uznano w części w której nie przysługuje podatnikowi obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, jeżeli naliczony podatek nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej – jest kosztem uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Korekta ta dokonywana jest rokrocznie w terminie do czasu złożenia deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (art. 91 ust. 3).

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korekta podatku od towarów i usług powodująca zwiększenie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu wpływa na zwiększenie przychodów. Powołany przepis stanowi, że przychodem jest kwota podatku od towarów i usług:

1. nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, odpowiednio zgodnie z art. 22a-22o, lub
2. dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w lit. a)

• w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przepisu tego wynika, że przychód powstaje w wyniku dokonania korekty VAT. Stąd wniosek, że choć korekta dotyczy roku poprzedniego, to przychód z tego tytułu powstaje z chwilą dokonania tej korekty.

Analogiczne rozwiązanie istnieje w odniesieniu do kosztów podatkowych. Stosownie do zapisów art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. c) oraz 23 ust. 3c ww. ustawy, niezależnie od tego, czy korekta dotyczy środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, czy innych towarów oraz czy korekta ma charakter coroczny związany z odliczeniem częściowym – kwota zmniejszenia podatku naliczonego do odliczenia podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Konsekwencją korekty podatku od towarów i usług powodującej zmniejszenie podatku odliczonego jest konieczność zwiększenia kosztów uzyskania przychodów w momencie jego określenia, tj. dokonania korekty.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny, należy stwierdzić, że postępowanie Wnioskodawcy, uzyskującego przychody opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jak i zwolnione z tego podatku - w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.