2013.01.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-896/12-4/JN
z 16 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2012 r. (data wpływu 17 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 13 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania transakcji nabycia składników majątkowych za nabycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i opodatkowania podatkiem VAT tej transakcji oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania transakcji nabycia składników majątkowych za nabycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i opodatkowania podatkiem VAT tej transakcji oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem składników majątkowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonym przez Sąd Rejonowy, (zwana dalej „Spółką” lub „Wnioskodawcą”), jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym i zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Spółka, zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług zajmuje się sprzedażą detaliczną i hurtową sprzętu RTV AGD pod różnymi markami, w szczególności marką M., w około 80 sklepach na terenie Polski. Wnioskodawca należy do Grupy D., do której należy sześć dynamicznie rozwijających się spółek. Większość z nich powiązana jest z branżą RTV AGD. Wnioskodawca jest jednym z operatorów marki - ogólnopolskiej sieci elektromarketów, stawiającej na ekspansję w miastach do 100 tys. mieszkańców. Wnioskodawca ma silną pozycję w branży, oferując na rynkach lokalnych największy wybór najlepszych marek RTV AGD.

Spółka koncentruje się na rozwoju sieci sprzedaży i ekspansji na nowych rynkach, w związku w tym zamierza nabyć od polskiej spółki kapitałowej („Zbywca”), specjalizującej się również w handlu sprzętem RTV, AGD towary i wyposażenie znajdujące się w sieci sklepów prowadzonej przez Zbywcę głównie na terenie wschodniej i północno-wschodniej części Polski, w 41 lokalizacjach („Lokalizacje”) pod własnymi markami Zbywcy. Jednocześnie z nabyciem towarów i wyposażenia Wnioskodawca stanie się stroną umów najmu w tych Lokalizacjach, bądź w drodze cesji lub wypowiedzenia tych umów przez Zbywcę i zawarcia nowej umowy najmu przez Wnioskodawcę. Przejście praw do Lokalizacji będzie dotyczyło co najmniej 31 z 41 Lokalizacji. Umowy cesji nie będą odpłatne.

Intencją stron jest nabycie towarów i wyposażenia znajdującego się w Lokalizacjach, w których prowadzi sprzedaż Zbywca, a nie nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa Zbywcy. Nabycie towarów i wyposażenia w poszczególnych sklepach prowadzonych przez Zbywcę odbędzie się na podstawie szeregu niezależnych umów sprzedaży, w których cena zostanie ustalona odrębnie dla każdej Lokalizacji w oparciu o inwentaryzację sporządzoną w dniu nabycia danej Lokalizacji. Wnioskodawca nie przejmie jakichkolwiek wierzytelności lub zobowiązań związanych z prowadzeniem przez Zbywcę sklepów w Lokalizacjach przed dniem sprzedaży, w tym zobowiązań wobec pracowników Zbywcy. W dniu 5 października 2012 r. pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą została zawarta Warunkowa przedwstępna umowa sprzedaży („Umowa”).

Na podstawie umów sprzedaży, które mają być zawarte w wykonaniu Umowy (,,Umowy Sprzedaży”),Wnioskodawca ma zakupić od Zbywcy następujące przedmioty i prawa:

wyposażenie znajdujące się w sklepach i magazynach prowadzonych przez Zbywcę w 41 lokalizacjach znajdujących się na terenie Polski, takie jak w szczególności regały, zestawy komputerowe, lady, inwestycje w obcym środku trwałym etc.;
wszystkie towary znajdujące się w tych Lokalizacjach, w szczególności w postaci sprzętu RTV, AGD znajdujące się w sklepach i magazynach prowadzonych w Lokalizacjach w dniu przeprowadzenia inwentaryzacji;
prawa do 3 domen internetowych.

Dodatkowo strony zawarły w dniu 5 października 2012 r. na czas określony dwie umowy:

o używanie licencji na oprogramowanie komputerów, pozwalające na zarządzanie nabytymi towarami,
o udzielenie licencji na korzystanie ze znaków towarowych o nazwach zbieżnych z nazwami domen, pozwalających na korzystanie z nabytych domen internetowych.

Większość sklepów należących do Zbywcy, w tym hurtownie, w których prowadzona jest sprzedaż, to lokale, z których Zbywca korzysta na podstawie umów najmu zawartych z właścicielami nieruchomości z wyłączeniem trzech lokalizacji, których właścicielem nieruchomości jest Zbywca. Zbywca, sprzedając mienie związane z obrotem artykułów AGD, RTV na rzecz Wnioskodawcy, ma zamiar całkowicie wycofać się z tego rynku i skoncentrować się na zupełnie innej działalności, którą aktualnie prowadzi. Po nabyciu towarów i wyposażenia w poszczególnych sklepach i po przeniesieniu umów najmu na Wnioskodawcę, Wnioskodawca zamierza otworzyć sklepy w części Lokalizacji i prowadzić sprzedaż pod własną marką handlową. Przedmiotem nie będą również prawa i obowiązki wynikające z używania marki, pod którą sprzedaż prowadzi Zbywca.

W sklepach i hurtowniach Zbywcy są zatrudnieni pracownicy oraz zleceniobiorcy na podstawie umów zawartych ze Zbywcą. Każdy sklep ma własnego kierownika. W ramach przedsiębiorstwa Zbywcy wyodrębnione są następujące działy: sprzedaż detaliczna, dział hurtowy (w ramach którego prowadzona jest sprzedaż internetowa), dział logistyki (w ramach którego wyodrębniony jest pododdział transportu) i dział serwisu. Poszczególnymi działami kierują dyrektorzy lub kierownicy. Przed zawarciem umowy sprzedaży Zbywca rozwiąże umowy łączące go z personelem pracującym w Lokalizacjach (na podstawie porozumień lub wypowiedzeń), natomiast Wnioskodawca samodzielnie zatrudni personel zgodnie z własną polityką zatrudniania.

W związku z nabyciem składników majątku Zbywcy, Wnioskodawca nie nabędzie struktury organizacyjnej Zbywcy, w oparciu o którą Zbywca prowadzi działalność, a którą po sprzedaży składników majątku Zbywca zamierza zlikwidować. Wszystkie składniki majątku nabyte w wyniku szeregu umów sprzedaży, zostaną włączone do odpowiednich i istniejących w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy działów i będą zarządzane w ramach tej struktury. Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności w oparciu o strukturę organizacyjną Zbywcy, nie nabędzie też środków transportu należących do pododdziału transportu. Udzielenie Wnioskodawcy licencji na oprogramowanie komputerowe Zbywcy ma charakter czasowy i jest związane z okresem przejściowym od nabycia towarów i wyposażenia do wprowadzenia ich do ewidencji Wnioskodawcy.

Ani sklepy, ani hurtownie prowadzone w Lokalizacjach, ani domeny internetowe nie są wyodrębnione jako oddział spółki Zbywcy. Sklepy, hurtownie i domeny internetowe nie są ani samodzielnie, ani łącznie w pełni wyodrębnione finansowo w strukturze finansowej Zbywcy. Dla celów zarządczych, głównie w celu określenia rentowności poszczególnych sklepów, Zbywca ewidencjonuje realizowaną przez nie sprzedaż oraz koszty bezpośrednie (np. wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w sklepach i pochodnych, wartości sprzedawanych towarów, koszty najmu) na odrębnych kontach księgowych (centra przychodowo-kosztowe). Na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej możliwe jest również wyselekcjonowanie określonych aktywów (np. środków trwałych) znajdujących się w konkretnej lokalizacji. Ewidencja analityczna prowadzona dla celów zarządczych nie uwzględnia jednak wszystkich kosztów prowadzenia sklepów, np. brak w niej kosztów ogólnych, takich jak koszty administracyjne, koszty zarządzania sprzedażą pod markami, koszty księgowe, koszty informatyczne, koszty obsługi płacowej. Na podstawie ewidencji księgowej nie jest możliwe sporządzenie pełnego rachunku wyników oraz bilansu. Zbywca nie sporządza sprawozdań finansowych dotyczących poszczególnych lub wszystkich sklepów, hurtowni i domen internetowych.

W piśmie z dnia 11 grudnia 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że nabyte składniki majątkowe, o których mowa we wniosku będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przedmiotem transakcji nabycia w stanie faktycznym opisanym we wniosku nie będzie nabycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym przedmiot transakcji nie będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
Czy w przypadku, gdy planowana transakcja nabycia opisana w stanie faktycznym wniosku będzie stanowiła sprzedaż składników majątkowych, a nie zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki podatku właściwej dla każdego ze składników majątkowych, podatek VAT występujący na fakturach wystawionych przez Zbywcę będzie podlegać odliczeniu przez Spółkę zgodnie z obowiązującymi przepisami?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotem planowanej transakcji opisanej w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku nie będzie nabycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym przedmiot transakcji nie będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Kluczowym zagadnieniem w przedstawionym stanie faktycznym jest ocena czy przedmiot planowanej transakcji będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT. Pojęcie „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT. W myśl powołanych przepisów, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest: organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższego wynika, iż aby dany zespół składników można było zakwalifikować jako „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” wydzielenie przedmiotowego zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie musi zachodzić na trzech płaszczyznach:

organizacyjnej,
finansowej oraz
funkcjonalnej, którą należy rozumieć jako przeznaczenie zespołu do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Zgodnie z piśmiennictwem i orzecznictwem sądów administracyjnych:

wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że:
- zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w istniejącej strukturze organizacyjnej jako dział, wydział, oddział, zakład (potwierdzone w zatwierdzonej strukturze organizacyjnej w formie wewnętrznego aktu prawnego),
- wzajemne powiązanie składników wskazuje na istnienie zależności pomiędzy tymi składnikami (dopiero ich wspólne działanie prowadzi do realizacji określonej kategorii zadań gospodarczych),
- wyodrębnioną strukturą organizacyjną kieruje: kierownik, dyrektor, któremu podlegają pracownicy zatrudnieni w tej komórce organizacyjnej.

wyodrębnienie finansowe oznacza:
- zdolność do samodzielnego prowadzenia działalności finansowej,
- prowadzenie ewidencji rachunkowej na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym, sporządzanie odrębnego sprawozdania finansowego w rozumieniu ustawy o rachunkowości (tj. bilans oraz rachunek wyników działu),
- wyodrębnione w systemie rachunkowym grupy kont księgowych,
- możliwe szczegółowe określenie pozycji finansowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w tym przychodów, kosztów, należności oraz zobowiązań na podstawie bilansu i rachunku zysków i strat),
- należności i zobowiązania związane organizacyjnie i finansowo z wyodrębnionym majątkiem, służyć mają realizacji określonych zadań gospodarczych jako niezależne przedsiębiorstwo,
- możliwość badania efektywności działalności,
- ustalanie budżetu, rozliczanie z wykonania budżetu.

wyodrębnienie funkcjonalne oznacza że:

zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zorganizowana część przedsiębiorstwa może potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić (zorganizować) odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Zorganizowana część przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębnie zakład mogący realizować zadania gospodarcze. Należy zatem stwierdzić, że poszczególne składniki materialne i niematerialne muszą być „połączone” czynnikiem organizacyjnym, którego wartość uwzględniona jest również przy wycenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jednocześnie, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie tej masy majątkowej, ale musi się odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Reasumując należy stwierdzić, że o zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych (konkretnych) zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym - zdaniem Wnioskodawcy - przedmiotem sprzedaży nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Z analizy wskazanych powyżej uwarunkowań prawnych w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w istniejącym (dotychczasowym) przedsiębiorstwie Zbywcy wynika, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będą spełnione łącznie wyżej wymienione warunki.

wyodrębnienie organizacyjne

Przedmiotem nabycia nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, która będzie miała swoje miejsce w istniejącej strukturze organizacyjnej Zbywcy jako dział, wydział, oddział, zakład znajdujące potwierdzenie w zatwierdzonej strukturze organizacyjnej Zbywcy w formie wewnętrznego aktu prawnego. Przedmiotem sprzedaży będzie ograniczony wyłącznie do ściśle określonych składników majątkowych Zbywcy tj. wyposażenia i towarów, które będą się znajdować w 41 Lokalizacjach na moment zawierania konkretnych umów sprzedaży. Po zawarciu umów sprzedaży Wnioskodawca nie będzie prowadził sprzedaży w oparciu o model struktury organizacyjnej wypracowany przez Zbywcę. Nabywca nie przejmie pracowników Zbywcy, ani na poziomie poszczególnych sklepów, ani na poziomie dyrektorów lub kierowników działów. Po nabyciu towarów i wyposażenia w poszczególnych Lokalizacjach i zawarciu nowych umów najmu lub przeniesieniu istniejących umów najmu na Wnioskodawcę, Wnioskodawca zamierza otworzyć sklepy w części Lokalizacji i prowadzić w nich sprzedaż pod własną marką handlową w oparciu o własny model prowadzenia działalności. Przedmiotem sprzedaży nie będzie też pododdział transportu, który jest organizacyjnie i funkcjonalnie związany ze sprzedażą hurtową i detaliczną Zbywcy. Tym samym całkowicie przerwane zostaną wzajemne powiązania składników materialnych i niematerialnych w przedsiębiorstwie Zbywcy, które mogłyby ewentualnie stanowić o wyodrębnianiu organizacyjnym przedmiotu sprzedaży.

wyodrębnienie finansowe

Przedmiotem nabycia nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, która ma zdolność do samodzielnego prowadzenia działalności finansowej i dla której prowadzona jest ewidencja rachunkowa na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym i dla której sporządzane jest odrębne sprawozdanie finansowe w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Jak zostało wskazane sklepy i hurtownie nie są, ani samodzielnie, ani łącznie w pełni wyodrębnione finansowo w strukturze organizacyjnej Zbywcy. Co więcej w związku z nabyciem towarów i wyposażenia Wnioskodawca nie przejmie jakichkolwiek wierzytelności lub zobowiązań związanych z prowadzeniem przez Zbywcę sklepów w 41 Lokalizacjach przed dniem sprzedaży, w tym zobowiązań wobec pracowników Zbywcy. Wnioskodawca nie nabędzie też jakichkolwiek wierzytelności Zbywcy do klientów wynikających z działalności sklepów, w szczególności wierzytelności z tytułu zapłaty za towary w systemie ratalnym. Ponadto w ramach sprzedaży wyposażenia i towarów nie będzie przez Wnioskodawcę nabywana gotówka znajdująca się w kasach sklepów. Powyższe powoduje, że nie będzie spełniony kolejny warunek -wyodrębnienie finansowe, od którego uzależnione jest uznanie zespołu nabywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

wyodrębnienie funkcjonalne

Przedmiotem nabycia nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, która stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i który może potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Przedmiotem nabycia będą wyłącznie składniki materialne natomiast wyłączone zostaną jakiekolwiek zobowiązania a także pracownicy, zarówno na poziomie poszczególnych sklepów jak i na poziomie kierowniczym. Powoduje to, iż przedmiot nabycia nie będzie stanowić zespołu składników i tym samym nie będzie miał cech koniecznych do uznania go za niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze zarówno w przedsiębiorstwie zbywcy jak i nabywcy. Dopiero przyszłe działania Wnioskodawcy polegające na włączeniu nabytych składników do własnej struktury organizacyjnej, następnie zatrudnianie personelu zgodnie z własną polityką zatrudniania spowodują, iż nabyte składniki majątku będą zdolne do realizacji określonych zadań gospodarczych w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Nie ulega wątpliwości, że nabywane przez Wnioskodawcę materialne składniki majątkowe (towary i wyposażenie sklepów) i trzy domeny internetowe nie są wystarczające do tego, aby Wnioskodawca mógł kontynuować tylko w oparciu o te składniki majątkowe działalność gospodarczą prowadzoną do dnia sprzedaży aktywów związanych przez Zbywcę. Nabywca przejmie tylko niektóre składniki majątku, w oparciu o które Zbywca prowadził swoją działalność. Po nabyciu towarów i wyposażenia w poszczególnych sklepach i po przeniesieniu umów najmu na Wnioskodawcę, Wnioskodawca zamierza otworzyć sklepy w części Lokalizacji i prowadzić sprzedaż pod własną marką handlową. Przedmiotem nie będą prawa i obowiązki wynikające z używania marki handlowej, pod którą sprzedaż prowadzi Zbywca.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży będą poszczególne składniki (środki trwałe i wyposażenie znajdujące się w 41 Lokalizacjach i trzy domeny internetowe). Składniki te nie będą mogły być zakwalifikowane jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 27e ustawy o VAT, gdyż nie będą stanowić zorganizowanego pod względem organizacyjnym, finansowym lub funkcjonalnym zespołu (z uwagi na istotne wyłączenia szczegółowo opisane wyżej). Co więcej, Wnioskodawca nie nabędzie wszystkich składników związanych z działalnością handlową Zbywcy, a tym samym przełamana zostanie zasada przeniesienia agregatu (wszystkich) składników związanych z działalnością. W konsekwencji sprzedaż ww. składników będzie podlegać opodatkowaniu VAT i nie będzie, w szczególności, wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Powyższe argumenty znajdują potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 września 2011 r. sygn.: I FSK 1383/10, w którym Sąd uznał, iż dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) konieczny jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, co oznacza, że zespół ten nie musi obejmować działów obsługujących przedsiębiorstwo pod względem niematerialnym, w zakresie obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej, które nie są niezbędne do realizacji, przez zespół tak wyodrębnionych składników majątkowych, jego określonych zadań gospodarczych.

Na bazie przytoczonego wyżej wyroku powstało wiele interpretacji organów skarbowych, takich jak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 grudnia 2011 r. o sygn.: IPPP1/443-1515/11-2/AP. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził w niej bowiem, iż zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przepisu tego wynika zatem, że za ZCP można uznać wchodzący w skład przedsiębiorstwa taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest jednocześnie:

wyodrębniony organizacyjnie,
wyodrębniony finansowo,
samodzielny, tzn. może stanowić niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo.

Przytoczone argumenty potwierdza także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 grudnia 2011 r. o sygn.: IBPP1/443-1510/11/AW. W piśmie tym organ stwierdza, iż aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wnioskodawca wskazał, iż przykładem interpretacji indywidualnej potwierdzającej Jego stanowisko jest również interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 września 2012 r. o sygn.: IPPP1/443-623/12-2/MP, w myśl której zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Kolejną cechą definiującą zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e UVAT.

Powyższe rozumienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa było wielokrotnie potwierdzane w szeregu innych interpretacji podatkowych organów skarbowych, przykładowo w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2011 r. (ILPP1/443-173/11-3/AK), Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 września 2011 r. (ITPP1 /443-770/11/TS), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 grudnia 2011 r. (IPPP1/443-1363/11-4/85), z dnia 20 kwietnia 2011 r. (IPPP1-443-142/11-4/JL) oraz z dnia 17 maja 2011 r. (IPPP1-443-701/11-4/IG).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy w konsekwencji uznania, iż planowana transakcja sprzedaży zapasów towarów i wyposażenia znajdujących się w 41 Lokalizacjach na podstawie szeregu oddzielnych umów sprzedaży, w stanie faktycznym opisanym we wniosku będzie stanowiła sprzedaż składników majątkowych, a nie zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki podatku właściwej dla każdego ze zbywanych składników majątku. W takim wypadku, zważywszy, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, który wykorzystywać będzie nabyte składniki majątku do prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu, podatek VAT wykazany na fakturach wystawionych przez Zbywcę i prawidłowo dokumentujących sprzedaż nabywanych składników majątku będących przedmiotem szeregu umów sprzedaży dotyczących wszystkich 41 Lokalizacji będzie podlegać odliczeniu przez Wnioskodawcę na zasadach ogólnych i zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Natomiast, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Na mocy art. 551 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, zajmuje się sprzedażą detaliczną i hurtową sprzętu RTV AGD pod różnymi markami, w około 80 sklepach na terenie Polski. Zamierza nabyć od polskiej spółki kapitałowej („Zbywca”), specjalizującej się również w handlu sprzętem RTV, AGD towary i wyposażenie znajdujące się w sieci sklepów prowadzonej przez Zbywcę głównie na terenie wschodniej i północno-wschodniej części Polski, w 41 lokalizacjach („Lokalizacje”) pod własnymi markami Zbywcy. Jednocześnie z nabyciem towarów i wyposażenia Wnioskodawca stanie się stroną umów najmu w tych Lokalizacjach, bądź w drodze cesji lub wypowiedzenia tych umów przez Zbywcę i zawarcia nowej umowy najmu przez Wnioskodawcę. Przejście praw do Lokalizacji będzie dotyczyło co najmniej 31 z 41 Lokalizacji. Umowy cesji nie będą odpłatne.

W dniu 5 października 2012 r. pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą została zawarta Warunkowa przedwstępna umowa sprzedaży („Umowa”). Na podstawie umów sprzedaży, które mają być zawarte w wykonaniu Umowy (,,Umowy Sprzedaży”),Wnioskodawca ma zakupić od Zbywcy następujące przedmioty i prawa:

wyposażenie znajdujące się w sklepach i magazynach prowadzonych przez Zbywcę w 41 lokalizacjach znajdujących się na terenie Polski, takie jak w szczególności regały, zestawy komputerowe, lady, inwestycje w obcym środku trwałym etc.;
wszystkie towary znajdujące się w tych Lokalizacjach, w szczególności w postaci sprzętu RTV, AGD znajdujące się w sklepach i magazynach prowadzonych w Lokalizacjach w dniu przeprowadzenia inwentaryzacji;
prawa do 3 domen internetowych.

Dodatkowo strony zawarły w dniu 5 października 2012 r. na czas określony dwie umowy:

używanie licencji na oprogramowanie komputerów, pozwalające na zarządzanie nabytymi towarami,
udzielenie licencji na korzystanie ze znaków towarowych o nazwach zbieżnych z nazwami domen, pozwalających na korzystanie z nabytych domen internetowych.

Strony w Umowie wyraźnie zastrzegły, iż zawarcie Umów Sprzedaży nie wiąże się z przeniesieniem na Wnioskodawcę jakichkolwiek zobowiązań powstałych w związku z prowadzeniem przez Zbywcę sklepów w Lokalizacjach. W szczególności Wnioskodawca nie przejmie jakichkolwiek praw i zobowiązań Zbywcy wynikających z prowadzonych przez Zbywcę programów lojalnościowych dla klientów sklepów RTV, AGD. Ponadto Umowa nie przewiduje nabycia przez Wnioskodawcę jakichkolwiek wierzytelności Zbywcy do klientów wynikających z działalności sklepów, w szczególności wierzytelności z tytułu zapłaty za towary w systemie ratalnym. Ponadto w ramach sprzedaży wyposażenia i towarów nie jest przez Wnioskodawcę nabywana gotówka znajdująca się w kasach sklepów. Po nabyciu towarów i wyposażenia w poszczególnych sklepach i po przeniesieniu umów najmu na Wnioskodawcę, Wnioskodawca zamierza otworzyć sklepy w części Lokalizacji i prowadzić sprzedaż pod własną marką handlową. Przedmiotem nie będą również prawa i obowiązki wynikające z używania marki, pod którą sprzedaż prowadzi Zbywca.

Przed zawarciem umowy sprzedaży Zbywca rozwiążę umowy łączące go z personelem pracującym w Lokalizacjach (na podstawie porozumień lub wypowiedzeń), natomiast Wnioskodawca samodzielnie zatrudni personel zgodnie z własną polityką zatrudniania.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nabyte składniki majątkowe, o których mowa we wniosku będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem planowanej transakcji nabycia nie będzie nabycie przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 551 ustawy Kodeks cywilny lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i w związku z tym przedmiot transakcji nie będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Nabycie przez Wnioskodawcę będzie dotyczyło poszczególnych składników majątku, których dostawa na rzecz Zainteresowanego winna być opodatkowana na zasadach ogólnych, tj. według właściwych stawek podatkowych.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie składników majątkowych, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – nabycie, o którym mowa we wniosku będzie miało związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Powyższe prawo przysługiwać będzie, jeżeli nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Reasumując, składniki majątku będące przedmiotem nabycia przez Wnioskodawcę nie stanowią przedsiębiorstwa, w myśl art. 55¹ Kodeksu cywilnego, jak i zorganizowanej części przedsiębiorstwa – art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, przedmiotowa transakcja będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, według właściwych stawek podatkowych. Wnioskodawcy, będącemu czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przedmiotowych składników majątkowych, ponieważ składniki te będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin