INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) o brakujące pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”) oraz podatnikiem VAT zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych („VAT-UE”). Spółka dokonała wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terenie Niemiec i posiadającego ważny i właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wspólnotowych, nadany mu przez to państwo członkowskie. Sprzedaż towarów nastąpiła na warunkach dostawy EXW (Incoterms 2000), tj. za załadunek towaru odpowiadała Spółka, natomiast nabywca organizował transport, ponosił koszty ubezpieczenia i ryzyko z tym związane. Spółka wystawiła nabywcy fakturę VAT ze stawką 0% i wydała towar, zgodnie z jego dyspozycją przewoźnikowi, który następnie transportował go bezpośrednio z terytorium Polski do kilku odbiorców na terytorium Włoch. Transakcja nie była potraktowana jako wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna. Z uwagi na wielość odbiorców jak i tajemnicę handlową, nabywca nie ujawnia wszystkich szczegółów, w tym nazw i adresów finalnych odbiorców na terytorium Włoch.

W dokumencie CMR „Wyjścia” Spółka podała jedno miejsce przeznaczenia towaru wskazane przez nabywcę. Pojawił się w tym momencie problem skompletowania dokumentów potwierdzających prawo do skorzystania ze stawki 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, jako że nabywca (pośrednik) organizuje transport i ponosi jego koszty, a przewoźnik nie jest obowiązany przesyłać kopie CMR, ponieważ przepisy prawa podatkowego w innych krajach UE nie przewidują obowiązku podpisywania i przesyłania ich do sprzedawcy. Pośrednik z siedzibą w Niemczech złożył jednak, na prośbę Spółki, oświadczenie, które przesłał jej następnie faxem i pocztą, że towar został dostarczony i odebrany przez finalnego nabywcę na terytorium Włoch.

W związku z dostawą Spółka posiada następujące dokumenty:

1. faktury VAT zawierające dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy (w tym również ważne numery identyfikacji podatkowej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych), nazwę towaru, określenie jego ilości, cenę jednostkową, wartość i inne dane wymagane przepisami o VAT,
2. specyfikacje dostaw potwierdzające rodzaj towaru i jego ilości zgodne z fakturami VAT,
3. list przewozowy CMR „Wyjścia” z jednym adresem dostawy wskazanym przez nabywcę,
4. oświadczenie nabywcy (pośrednika), że ten konkretny towar określony co do ilości i asortymentu został faktycznie dostarczony i odebrany u finalnego odbiorcy we Włoszech wraz z datą i podpisem,
5. dowody zapłaty za sprzedane towary (wyciąg bankowy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, przedstawiony powyżej sposób udokumentowania transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy jest wystarczający i uprawnia Spółkę do zastosowania stawki podatku 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, standardowe dokumenty uprawniające do zastosowania stawki 0% w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) określone są w art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i są to: dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów, kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku. W praktyce uzyskanie pierwszego z nich, w sytuacji kiedy transport organizowany jest przez nabywcę (warunki dostawy towarów na bazie EXW), jest skrajnie utrudnione lub wręcz niemożliwe. Gdy nie jest możliwe uzyskanie standardowych dokumentów potwierdzających wywóz towaru do innego państwa członkowskiego określonych w art. 42 ust. 3, ustawodawca przewidział możliwość dokumentowania wywozu w sposób alternatywny. Art. 42 ust. 11 dopuszcza zatem inne dokumenty potwierdzające, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności: korespondencja handlowa, dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu, dokument potwierdzający zapłatę za towar. Można więc stwierdzić, że przepisy ustawy o VAT wyraźnie przyznają podatnikom prawo do dokumentowania WDT w sposób dowolny, pod warunkiem, że te inne dokumenty potwierdzają fakt wywozu do odbiorcy w innym państwie członkowskim. Stanowisko takie potwierdza również WSA w Warszawie w wyroku z dnia 27 września 2007 r. (III SA/Wa 1210/07), w którym Sąd stwierdził, że podatnik nie musi mieć wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, posiada on wystarczające dokumenty do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0%, potwierdzające fakt, iż doszło do wywozu towarów poza terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 22 ust. 2 ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów (art. 22 ust. 3 ustawy).

Art. 13 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonała wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terenie Niemiec i posiadającego ważny i właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany mu przez to państwo członkowskie. Sprzedaż towarów nastąpiła na warunkach dostawy EXW (Incoterms 2000), tj. za załadunek towaru odpowiadał Wnioskodawca, natomiast nabywca organizował transport, ponosił koszty ubezpieczenia i ryzyko z tym związane. Spółka wystawiła nabywcy fakturę VAT ze stawką 0% i wydała towar, zgodnie z jego dyspozycją, przewoźnikowi, który następnie transportował go, bezpośrednio z terytorium Polski do kilku odbiorców na terytorium Włoch. Zainteresowany poinformował, iż przedmiotowa transakcja nie była wewnątrzwspólnotową transakcją trójstronną.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest, w znacznej mierze, od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, natomiast dokumenty wymienione w ust. 11, pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada list przewozowy CMR „Wyjścia” z jednym adresem dostawy wskazanym przez nabywcę (bez podpisu nabywcy), kopię faktury i specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz oświadczenie nabywcy (pośrednika), że ten konkretny towar określony co do ilości i asortymentu został faktycznie dostarczony i odebrany u finalnego odbiorcy we Włoszech wraz z datą i podpisem. Równocześnie Spółka posiada dokument potwierdzający zapłatę za towar (wyciąg bankowy). W przypadku, gdy dokument przewozowy nie potwierdza jednoznacznie, że towar został dostarczony do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dokumentami które potwierdzają fakt dostawy mogą być również posiadane przez Spółkę dokumenty, takie jak: oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów oraz dokument potwierdzający zapłatę.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdza się, iż Zainteresowany posiada dokumenty spełniające wymogi dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, a tym samym ma prawo do zastosowania stawki podatku 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, potwierdzonej tymi dokumentami.

Należy zwrócić uwagę, iż przywołany przez Spółkę wyrok sądu administracyjnego został wydany w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.