INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2009r. (data wpływu 17 kwietnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rejestracji do podatku akcyzowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rejestracji do podatku akcyzowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina posiada małą elektrownię wodną, która wytwarza energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii. Dotychczas ww. działalność była zwolniona z podatku akcyzowego na mocy art. 23 ust. 3 obowiązującej ustawy o podatku akcyzowym.

Wyprodukowana energia elektryczna sprzedawana jest do Spółki E. Niewielka część wyprodukowanej energii Wnioskodawca zużywa na potrzeby własne elektrowni związane z produkcją i podtrzymywaniem produkcji energii elektrycznej na progu (szacunkowe zużycie 1MWh miesięcznie).

Gmina posiada koncesje na wytwarzanie energii elektrycznej wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na Małą Elektrownię Wodną.

Gmina jest również odbiorcą energii elektrycznej do Spółki E. do obiektów komunalnych, oświetlenia ulicznego dróg na terenie gminy. W sumie Wnioskodawca podpisał około 125 umów na odbiór energii elektrycznej. Zgodnie z ustawą dotyczącą podatku akcyzowego, gmina powinna prowadzić ewidencję wytwarzanej energii elektrycznej, lecz jest jednostką nietypową do prowadzenia takiej ewidencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy gmina podlega obowiązkowi rejestracji jako podatnik podatku akcyzowego...

Zdaniem Wnioskodawcy nie podlega on obowiązkowi wynikającemu z ustawy o podatku akcyzowym. W jego ocenie jest on odbiorcą końcowym mimo posiadanej koncesji na wytwarzanie energii (zwolnionej akcyzy). Dlatego uważa, że energia zakupiona na potrzeby Gminy powinna już zawierać podatek akcyzowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 2 i 4 ww. ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in.:

• sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
• zużycie energii elektrycznej przez podmiot nie posiadający koncesji, o której mowa powyżej, który wyprodukował tę energię.
  
  

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 13 ust. 1 ww. ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 30 ust. 6 ww. ustawy zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Jak wynika z wniosku niewielką część wyprodukowanej energii Wnioskodawca zużywa na potrzeby własne elektrowni związane z produkcją i podtrzymywaniem produkcji energii elektrycznej, a zatem dochodzi tutaj do sytuacji przewidzianej w art. 9 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy gdzie podmiot nie posiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną zużywa energię elektryczną wyprodukowaną przez siebie. Powyższe, pomimo faktu, iż zużycie przedmiotowej energii może korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 6 cyt. ustawy, będzie jednak obligowało Wnioskodawcę do zarejestrowania się jako podatnik podatku akcyzowego bowiem samo zużycie energii elektrycznej jest czynnością opodatkowaną.

Natomiast należy się zgodzić z Wnioskodawcą, iż w zakresie w jakim energia elektryczna jest nabywana na potrzeby Gminy od podmiotu trzeciego to w takim zakresie Wnioskodawca będzie uznany za odbiorcę końcowego i tym samym energia ta winna być opodatkowana podatkiem akcyzowym przez dostawcę. Należy bowiem zauważyć, że nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 pkt 19 ww. ustawy jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000r. o giełdach towarowych.

Sytuacja, w której podmiot posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i jednocześnie kupuje energię elektryczną, którą zużywa na własne potrzeby mieści się w zakresie przepisu art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku akcyzowym. Niezależnie od tego czy podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej przeznacza ją do sprzedaży czy też tylko ją zużywa, koncesja ta w żadnym wypadku nie wiąże się z zakupem energii elektrycznej z zewnątrz i zużyciem tej zakupionej energii na własne potrzeby. W tym zakresie, gdy podmiot zakupuje energię na własne potrzeby (nie przeznacza jej do sprzedaży) staje się nabywcą końcowym, jak każdy inny podmiot (ostateczny konsument), który zużywa energię na własne potrzeby (w swoim gospodarstwie domowym). W związku z tym, w takiej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju. Podatnikiem zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy jest w tym przypadku osoba lub jednostka, która sprzedaje energię nabywcy końcowemu.

Reasumując, w zakresie w jakim Wnioskodawca (czyli podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej) dokupuje energię elektryczną i ją zużywa na własne potrzeby staje się nabywcą końcowym. W tej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, a podatnikiem będzie podmiot, który sprzedaje energię elektryczną nabywcy końcowemu.

Natomiast z tytułu zużycia, wytworzonej przez siebie energii elektrycznej, na potrzeby własne, Wnioskodawca, będzie uznany za podatnika akcyzy, gdyż czynność ta jest czynnością podlegającą opodatkowaniu i Wnioskodawca z tego tytułu winien dokonać stosownej rejestracji dla podatku akcyzowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.