INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 03 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie skutecznego doręczenia pisma Pełnomocnikowi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie:

• określenia definicji „przepisów prawa podatkowego” (pytanie nr 1),

• prawnie skutecznego doręczenia pisma Pełnomocnikowi Spółki (pytanie nr 2),

• skutków niedoręczenia Pełnomocnikowi Spółki interpretacji indywidualnej (pytanie nr 3).
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka złożyła do Dyrektora Izby Skarbowej (dalej „Dyrektor”) wniosek o wydanie pisemnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 3 kwietnia 2008 r. (data wpływu 17 kwietnia 2008 r.), zwany dalej „Wnioskiem”. Wniosek został złożony przez pełnomocnika Spółki, a pełnomocnictwo zostało dołączone do Wniosku. We Wniosku został wskazany adres do korespondencji dla pełnomocnika - różny od adresu Spółki.

Wniosek dotyczył niektórych aspektów rozliczenia różnic kursowych przez Spółkę. Przepisem, o którego interpretację wystąpiła Spółka, był art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym dokonanie interpretacji tego przepisu wymagało powiązania go z niektórymi przepisami ustawy o rachunkowości. Kopię Wniosku Spółka przesyła w załączeniu.

Dyrektor przesłał na adres Spółki (z pominięciem pełnomocnika) postanowienie z dnia 17 lipca 2008 r., w którym odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji. Kopię postanowienia Wnioskodawca przesyła w załączeniu. Do dnia dzisiejszego żadne pismo w tej sprawie nie zostało natomiast doręczone pełnomocnikowi Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wniosek, który złożyła Spółka, dotyczył interpretacji „przepisów prawa podatkowego” w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej...
2. Czy w związku z tym, że postanowienie Dyrektora z dnia 17 lipca 2008 r. nie zostało doręczone pełnomocnikowi Spółki należy uznać, iż zgodnie z przepisem art. 145 § 2 Ordynacji podatkowej nie nastąpiło dotychczas jego prawnie skuteczne doręczenie...
3. Czy w związku z niedoręczeniem pełnomocnikowi Spółki interpretacji w terminie 3 miesięcy od złożenia Wniosku, należy uznać, że doszło do „niewydania interpretacji indywidualnej w terminie określonym w art. 14d” w rozumieniu przepisu art. 14o Ordynacji podatkowej i w związku z tym, czy należy uznać, że w dniu 18 lipca 2008 r., zgodnie z art. 14o, została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska Spółki w pełnym zakresie...

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ordynacja podatkowa pojęcie „przepisy prawa podatkowego”, zawarte w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, definiuje jako: „przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych, dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych”.

Z kolei w myśl art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, wspomniane w ww. przepisie „ustawy podatkowe” to: „ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych, określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców i osób trzecich”.

Spółka uważa, że przepis art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej definiujący „ustawy podatkowe”, należy rozumieć w ten sposób, że „ustawami podatkowymi” są nie tylko ustawy zawierające wszystkie elementy wymienione w ww. definicji, ale również ustawy, w których treści określona jest tylko część z tych elementów.

Przyjęcie przeciwnego poglądu, tj. iż „ustawami podatkowymi” są wyłącznie ustawy zawierające wszystkie elementy wymienione w definicji, prowadziłoby do absurdalnego wniosku, iż „ustawą podatkową” nie jest np. ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nie reguluje ona praw i obowiązków „następców prawnych i osób trzecich”.

Nie ulega wątpliwości dla Spółki, która rozlicza podatkowe różnice kursowe na podstawie art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie sposób bez odniesienia do przepisów ustawy o rachunkowości (dokonania wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w ścisłym powiązaniu z przepisami ustawy o rachunkowości) ustalić następujących elementów wymienionych w ww. definicji „ustawy dotyczącej podatków”:

• momentu powstania obowiązku podatkowego,

• podstawy opodatkowania.
  
  

Dlatego też Spółka uważa, że w powyższym zakresie ustawa o rachunkowości jest „ustawą podatkową”, a jej przepisy są „przepisami ustaw podatkowych”.

W konsekwencji, należy też uznać, iż Wniosek był „wnioskiem o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego” w rozumieniu art. 14b Ordynacji podatkowej.

Nawet jednak, gdyby przyjąć, że ustawami „dotyczącymi podatków” są jedynie ustawy zawierające wszystkie, bez wyjątków, elementy określone w omawianej definicji, wówczas także należałoby uznać, że wniosek Spółki był „wnioskiem o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego” w rozumieniu art. 14b Ordynacji podatkowej.

Wniosek dotyczył bowiem przepisu ustawy, której „podatkowy” charakter nie budzi jak się wydaje niczyich wątpliwości, tj. przepisu art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka wniosła w istocie o interpretację tego przepisu. Fakt, że przy dokonywaniu jego interpretacji Dyrektor musiał uwzględniać także treść przepisów ustawy o rachunkowości nie ma przy tym znaczenia.

W praktyce rzadko występuje sytuacja, gdy przepis prawa podatkowego interpretowany jest w oderwaniu od przepisów innych gałęzi prawa. Prawno - podatkowe stany faktyczne wyznaczane są bowiem treścią przepisów tych innych gałęzi, w szczególności przepisami prawa cywilnego, prawa spółek handlowych oraz przepisów dotyczących rachunkowości.

Stanowisko Spółki w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, np. w wyroku WSA w Warszawie z 21.11.2007 r. (sygn. III SA/Wa 1737/07), który orzekł, że: „Nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość”.

Potwierdzeniem słuszności stanowiska Spółki jest także fakt, że przepisy ustawy o rachunkowości są w praktyce uwzględnianie przy wydawaniu interpretacji indywidualnych przez organy podatkowe (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10.11.2008 r. nr ILPB3/423-492/08-6/HS).

Reasumując, Spółka uważa, iż jej Wniosek dotyczył interpretacji „przepisów prawa podatkowego” w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14h Ordynacji podatkowej, w sprawach dotyczących indywidualnych interpretacji stosuje się m. in. przepis art. 145 § 2 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż: „Jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi”.

W świetle powyższego przepisu, nie budzi wątpliwości, iż doręczenie pisma stronie reprezentowanej przez pełnomocnika z pominięciem tego pełnomocnika nie może zostać uznane za skuteczne. Takie rozumienie ww. przepisu nie budzi żadnej wątpliwości i nie jest w praktyce przez nikogo kwestionowane. Potwierdzają to m. in. autorzy następujących komentarzy (profesorowie prawa i sędziowie NSA):

• B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski, „Ordynacja Podatkowa Komentarz”, Toruń 2007, t. II., s. 126;

• B. Adamiak, J. Borkowski, R. Mastalski, J. Zubrzycki, „Ordynacja Podatkowa Komentarz”, Wrocław 2005, s. 600;

• S. Babiarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, R. Hauser, A. Kabat, M. Niezgódka – Medek, „Ordynacja Podatkowa Komentarz”, Warszawa 2007, s. 546.
  
  

Wobec powyższego, Spółka uważa, iż w świetle art. 145 § 2 Ordynacji podatkowej postanowienie Dyrektora z dnia 17 lipca 2008 r. nie zostało dotychczas skutecznie doręczone.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Zgodnie z art. 14d Ordynacji podatkowej, „interpretację indywidualną prawa podatkowego wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku”.

Zgodnie natomiast z art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej: „W razie niewydania interpretacji indywidualnej w terminie określonym w art. 14d uznaje się, że w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin wydania interpretacji, została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy w pełnym zakresie”.

Dyrektor nie wydał interpretacji indywidualnej w terminie 3 miesięcy od otrzymania Wniosku. Termin ten upłynął z dniem 17 lipca 2008 r.

Spółka uważa zatem, iż w świetle ww. przepisów należy uznać, iż w dniu 18 lipca 2008 r. została wydana interpretacja stwierdzająca w pełnym zakresie prawidłowość stanowiska Spółki przedstawionego we Wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie prawnie skutecznego doręczenia pisma Pełnomocnikowi Spółki (pytanie nr 2) za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie natomiast do art. 14h tej ustawy, w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165a, art. 169 § 1-2, art. 170 i art. 171 oraz przepisy rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV.

W myśl art. 145 § 2 Ordynacji podatkowej, jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi.

Z treści tego przepisu wynika, iż działanie przez pełnomocnika wyłącza zasadę doręczania pism bezpośrednio stronie. Oznacza to, iż w takim przypadku w miejsce strony, w charakterze adresata do doręczeń, wchodzi jej pełnomocnik (zasada pierwszeństwa pełnomocnika). Doręczanie pism bezpośrednio stronie w sytuacji, gdy ustanowiła ona pełnomocnika, jest prawnie nieskuteczne. Zatem, stwierdzić należy, że skutki prawne doręczenia pisma stronie działającej przez pełnomocnika wywołuje wyłącznie doręczenie pisma temuż pełnomocnikowi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka poprzez pełnomocnika złożyła do Dyrektora Izby Skarbowej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji prawa podatkowego. Pełnomocnictwo zostało dołączone do wniosku. We wniosku został wskazany adres do korespondencji dla pełnomocnika różny od adresu Spółki. Dyrektor Izby Skarbowej przesłał na adres Spółki (z pominięciem pełnomocnika) postanowienie, w którym odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji.

Reasumując powyższe, należy stwierdzić, iż w związku z tym, że postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 17 lipca 2008 r. nie zostało doręczone pełnomocnikowi Spółki należy uznać, iż zgodnie z przepisem art. 145 § 2 Ordynacji podatkowej nie nastąpiło dotychczas jego prawnie skuteczne doręczenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie ustawy Ordynacja podatkowa dot. określenia definicji „przepisów prawa podatkowego” (pytanie nr 1) oraz skutków niedoręczenia Pełnomocnikowi Spółki interpretacji indywidualnej (pytanie nr 3) wydane zostało postanowienie z dnia 26 czerwca 2009 r. nr ILPB3/423-253/09-3/MM odmawiające wszczęcia postępowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.